Czy istnieje związek między ołowiem a przestępczością?

związek między, jaki sposób, benzyny ołowiowej, Byers Lord, może prowadzić, narażenia ołowie

Żadna ekspozycja na ołów nie jest bezpieczna. Przewlekłe zatrucie ołowiem może prowadzić do długiej listy dolegliwości, w tym anoreksji, niedokrwistości, drżenia i objawów żołądkowo-jelitowych. Ołów ekspozycji jest szczególnie szkodliwy dla rozwijającego się mózgu, a u dzieci może powodować opóźnienie wzrostu, opóźnienie rozwoju i upośledzenie umysłowe.

Oprócz liczby ofiar śmiertelnych, chroniczne narażenie na ołów ma również duży wpływ na gospodarkę.

Szacuje się, że narażenie na ołowie kosztuje Amerykanów około 50 miliardów dolarów rocznie. Można zapobiec narażeniu na ołów, a interwencja jest opłacalna. Za każdego dolara wydanego na redukcję narażenia na ołowiu w budownictwie mieszkaniowym szacuje się, że powrót do społeczeństwa wynosi od 17 do 220 USD.

Badania pokazują, że wpływ ołowiu we wczesnym okresie życia może rozciągać się na późniejsze życie. Większość badań skupiała się na tym, w jaki sposób ołów jest powiązany z zaburzoną inteligencją; jednak uczymy się także więcej o tym, jak przywiązujemy ołów do zaburzeń i przestępczości. W szczególności "hipoteza o popełnieniu przestępstwa" sugeruje, że narażenie na działanie elektrody prowadzi do przestępstwa.

Tło

W 1943 r. Byers i Lord po raz pierwszy rzucają światło na związek między narażeniem na ołowiem a agresywnym i agresywnym zachowaniem. Przed tym czasie uznano, że odpowiednie leczenie narażenia na ołów nie powoduje żadnych długotrwałych działań niepożądanych.

Jednakże Byers martwił się, że narażenie na ołowiem może spowodować agresywne zachowanie po tym, jak przyszło mu na myśl, że dwóch pacjentów, których leczył z powodu narażenia na ołów – pacjenci, którzy rzekomo wyzdrowiali – atakowali swoich nauczycieli w szkole i uczestniczyli w innych agresywnych zachowaniach.

Po dokładniejszym zbadaniu Byers i Lord odkryli, że 19 z 20 "odzyskanych" dzieci wykazywało w szkole poważne problemy behawioralne i poznawcze.

Chociaż Byers i Lord wczuli się w związek między zachowaniem a złym zachowaniem, dopiero w latach 80-tych naukowcy zaczęli naprawdę badać, w jaki sposób narażenie na ołowie może odgrywać rolę w zachowaniach agresywnych, gwałtownych lub przestępczych.

Badania

Rzućmy okiem na kilka badań, które potwierdzają związek między przestępczością a poziomem ołowiu. Jeden wspólny wątek, który przebiega przez prawie wszystkie badania badające związek, jest taki, że badania te mają charakter retrospektywny. Innymi słowy, patrzą w przeszłość, aby określić relacje zamiast przyszłości (tj. Randomizowane kontrolowane próby). To rozróżnienie ma sens, ponieważ nieetyczne jest wystawianie uczestników badań na prowadzenie. Ponieważ jednak badania te są retrospektywne, trudno jest ustalić prawdziwy związek przyczynowy.

Niemniej jednak coraz więcej badań wykorzystujących dane przedstawiające osoby, miasta, hrabstwa, stany i kraje wyjaśnia, w jaki sposób przywiązuje się przywiązanie do przestępstwa. Odkrycia te zostały zreplikowane w kilku skalach, co zwiększa ich uogólnienie. Przy takich wynikach trudno jest zignorować rzeczywistość, która może prowadzić do przestępstwa.

W badaniu australijskim z 2016 r. Taylor i współautorzy przeanalizowali wskaźniki przestępczości w związku z napaścią i oszustwami w zależności od stężenia ołowiu w powietrzu od 15 do 24 lat wcześniej. Powodem opóźnienia było to, że naukowcy szukali osób, które popełniły przestępstwa, które zostały narażone na ołów w fazie rozwoju.

Naukowcy odkryli silny związek między wczesną ekspozycją na ołów z powietrza i wynikającymi z niej wskaźnikami przestępczości. Warto zauważyć, że Taylor i koledzy kontrolowali rzeczy, które mogą kolidować ze stowarzyszeniami, takie jak liczba osób, które ukończyły szkołę średnią i dochody gospodarstwa domowego. Na przestępczość wpływa wiele czynników – ubogie szkoły, słaba opieka zdrowotna, złe odżywianie i narażenie na inne toksyny środowiskowe – a naukowcy odkryli, że najwyższe poziomy były najważniejszym czynnikiem związanym z przestępczością.

Podobnie jak Stany Zjednoczone, Australia jest jednym z wiodących producentów ołowiu na świecie.

Z historycznego punktu widzenia ołów znajdował się w farbach, benzynie i emisjach z górnictwa i hutnictwa. Pomiędzy rokiem 1932 a 2002 – rokiem, który ostatecznie został usunięty z benzyny w Australii – emisje z benzyny ołowiowej przekroczyły 240 000 ton, a emisje dwutlenku węgla z górnictwa i wytapiania. Warto zauważyć, że w Stanach Zjednoczonych ołów został ostatecznie wycofany z benzyny w 1996 r.

Według Taylora i współautorów:

Należy przedsięwziąć środki w celu zmniejszenia lub wyeliminowania istniejących źródeł zanieczyszczenia ołowiem ołowiu wszędzie tam, gdzie jest to możliwe. Ekspozycje z tych źródeł mogą potencjalnie zwiększać zachowania antyspołeczne i powodować niepotrzebne koszty społeczne. Źródła te obejmują istniejące operacje wydobywcze i hutnicze w Australii i innych krajach oraz prowadzą konsumpcję benzyny w krajach, w których jest ona nadal sprzedawana: w Algierii, Iraku i Jemenie. W tych krajach około 103 milionów ludzi jest zagrożonych z powodu używania benzyny ołowiowej. Istnieją również konsekwencje polityczne dla społeczności historycznie dotkniętych odkładaniem się ołowiu atmosferycznego w zaludnionych miejscach, takich jak domy, ogrody, place zabaw i szkoły. Te zeznania wiążą się z ciągłym ryzykiem, ponieważ okres półtrwania ołowiu w środowisku przekracza 700 lat.

Co ważne, powyższy cytat wskazuje, że nawet jeśli prowadzi się cięcia ołowiu, ołów nadal trzyma się domów, placów zabaw i szkół, gdzie może pozostać przez setki lat.

W amerykańskim studium z 2016 r. Feigenbaum i Muller zadawali aktualne pytanie badawcze: czy stosowanie rur prowadzących w publicznych wodociągach wiązało się ze wzrostem późniejszych poziomów zabójstw. To pytanie badawcze jest aktualne, ponieważ w 2015 r. Wykryto wysokie poziomy ołowiu w zaopatrzeniu w wodę w Flint w stanie Michigan, i ta przewaga pochodziła z korozji ołowianych rur w wodociągach, kiedy miasto zmieniło dostawę wody w sposób oszczędzający 2014.

Aby ustalić, czy poziomy ołowiu wiązały się z zabójstwem, badacze przeanalizowali wskaźniki liczby zabójstw w latach 1921-1936 wśród mieszkańców miast. Stawki te odnoszą się do pierwszej generacji osób, które wychowywały się na wodzie dostarczanej przez ołowiane rury. Ołowiane rury zostały zainstalowane masowo pod koniec XIX wieku. Naukowcy odkryli, że wykorzystanie wiodących rur serwisowych wiązało się ze znacznym wzrostem liczby zabójstw w całym mieście. Dokładniej, nastąpił 24-procentowy wzrost wskaźników zabójstw w miastach, w których stosowano ołowiane rury. If "Jeśli narażenie na ołowie zwiększa przestępczość", napisz Feigenbaum i Muller, "rozwiązaniem będzie inwestowanie w usuwanie elektrod. Nawet jeśli usuwanie ołowiu nie zmniejszy przestępczości, usunie niebezpieczną toksynę ze środowiska. Inne strategie ograniczania przestępczości mogą nie mieć podobnych pozytywnych skutków ubocznych. "W badaniu przeprowadzonym w 2017 r., W którym oceniano 120 000 dzieci urodzonych między 1990 a 2004 r. W Rhode Island, Aizer i Currie zbadali związek pomiędzy poziomami przedszkolnymi a późniejszymi zawiesza- niem szkół i aresztem dla nieletnich. Zdaniem naukowców: "Jednobiegunowy wzrost poziomu ołowiu zwiększył prawdopodobieństwo zawieszenia ze szkoły o 6,4-9,3%, a prawdopodobieństwo zatrzymania o 27-74%, choć to ostatnie odnosi się tylko do chłopców".

Badacze przyjrzeli się dzieci, które żyły w pobliżu ruchliwych dróg i urodziły się na początku lat dziewięćdziesiątych. Gleba w pobliżu ruchliwych dróg była skażona ołowiem wtórnym do używania benzyny ołowiowej przez dziesięciolecia, a te dzieci miały wyższe przedszkole poziom ołowiu. Badacze porównali te dzieci z dziećmi, które mieszkały na innych drogach i dzieciach, które żyły na tych samych drogach, ale lata później, gdy spadł poziom środowiska naturalnego ołowiu.

Bazując na swoich odkryciach, Aizer i Currie sugerują, że przejście z benzyny bezołowiowej odegrało dużą rolę w redukcji przestępczości obserwowanej w latach 90. i XXI wieku.

Wreszcie, w badaniu z 2004 roku, Stretesky i Lynch zbadali związek między poziomem ołowiu w powietrzu i przestępczością w 2772 okręgach USA. Po zbadaniu kilku czynników zakłócających, naukowcy odkryli, że poziomy ołowiu mają bezpośredni wpływ na wskaźniki własności i przestępczości. Co ważne, badacze zauważyli również, że najbardziej dotknięte zasobami lub najbiedniejsze hrabstwa doświadczyły największej zbrodni jako potencjalny wynik narażenia na ołowie.

"Jeśli to założenie jest prawidłowe", piszą Stretesky i Lynch, "intensyfikacja badań przesiewowych, profilaktyki i leczenia powinna przynosić największe korzyści w najbardziej potrzebujących krajach".

Co więcej, według badaczy:

Ekspozycja na ołów ma zarówno korelacje klasowe, jak i rasowe, które działają na poziomie socjologicznym. Społeczności niższej klasy i mniejszości są bardziej niż inne grupy dochodowe lub rasowe bardziej narażone na podwyższone prawdopodobieństwo narażenia na ołowie. Chociaż zależne od rasy i klasy wzorce narażenia na ołowie same w sobie nie wystarczają, aby wyjaśnić różnice w poziomie przestępczości wykrytej w grupach rasowych i klasowych, te wzorce narażenia są spójne z ustaleniami kryminologicznymi i mogą częściowo wyjaśnić te różnice. Konieczne jest dalsze zbadanie tej kwestii, aby wyjaśnić tę zależność.

Mechanizm

Nie wiemy dokładnie, w jaki sposób potencjalne narażenie potencjalnie ogranicza działalność przestępczą. Niemniej jednak badacze mają swoje hipotezy.

Po pierwsze, narażenie na ołów może prowadzić do zmniejszonej kontroli impulsów i wpływać na agresywne tendencje. Ludzie, którzy są bardziej impulsywni i agresywni, mogliby następnie popełnić przestępstwo.

Po drugie, zwiększony poziom ołowiu we krwi w okresie dzieciństwa był związany ze zmniejszoną objętością mózgu w okresie dorosłości. Efekty te są widoczne w przedczołowych i przedniej obręczy obręczy-części mózgu, które kontrolują funkcje wykonawcze, nastrój i podejmowanie decyzji. Te wpływy na strukturę mózgu i funkcje mózgu mogłyby w jakiś sposób połączyć się i odegrać rolę w późniejszej działalności przestępczej.

Po trzecie, "hipoteza o neurotoksyczności" sugeruje, że ekspozycja ołowiu koliduje z neuroprzekaźnikami i hormonami w sposób, który przyczynia się do agresywnych i gwałtownych zachowań.

W ostatecznej notatce potrzeba więcej badań, zanim uzna się, że ołów jest prawdziwą przyczyną przestępstwa. Niemniej socjologowie, kryminolodzy i decydenci mogą wykorzystywać te badania, aby pogłębić wiedzę na temat związku przestępczości z ołowiem.

Like this post? Please share to your friends: