Microtia to wada wrodzona ucha dziecka. Zdarza się, gdy ucho zewnętrzne jest małe i nie uformowało się w normalne ucho płodu podczas pierwszych kilku tygodni ciąży. Im wcześniej problem pojawia się, gdy dziecko jest w macicy, tym bardziej poważne deformacje. Prawe ucho jest dotknięte częściej niż lewe ucho lub oba uszy.
Od jednego do pięciu dzieci na 10 000 urodzeń ma mikrografię.
To dotyka mężczyzn bardziej niż kobiety i jest bardziej powszechne u Azjatów i Latynosów niż Kaukaz i Afroamerykanie. Największe zjawisko występuje w plemieniu indiańskim Indian Navajo. Chirurdzy plastyczni mogą jednak chirurgicznie korygować te deformacje ucha.
Przyczyny
Nikt nie zna dokładnego powodu wystąpienia mikrotyki. W niektórych przypadkach genetyka jest odpowiedzialna, albo z powodu zmian w genach, albo z powodu anomalii w pojedynczym genie, który powoduje zespół genetyczny. Niektóre leki, takie jak Accutane (izotretynoina) pobrane podczas ciąży, zmniejszenie przepływu krwi do płodu i czynniki środowiskowe są również możliwymi przyczynami mikrorur.
Niektóre czynniki zwiększające ryzyko urodzenia dziecka z mikrouszkodzeniem to cukrzyca i dieta matek, zgodnie z amerykańskimi ośrodkami kontroli i zapobiegania chorobom. Mówiąc dokładniej, jeśli kobieta zachoruje na cukrzycę przed zajściem w ciążę, istnieje większe ryzyko urodzenia dziecka z mikrochipem w porównaniu z kobietą, która nie ma cukrzycy.
Ponadto kobiety w ciąży, które spożywają dietę o niskiej zawartości węglowodanów i kwasu foliowego, mogą również zwiększać ryzyko porodu u dziecka z mikrocją.
Objawy
Microtia może przyjmować różne formy. Czasami w miejscu ucha może znajdować się guz skóry. Czasami występują części dolnego ucha, ale górne ucho jest nieobecne.
Najcięższą postacią jest brak ucha zewnętrznego, zwanego również anocją. I może być brak otworu w kanale słuchowym.
Rozpoznanie
Nawet jeśli to ucho zewnętrzne ma zauważalne zniekształcenie, wpływa ono na inne części układu ucha. Wnętrze ucha, w szczególności przewód słuchowy i ucho środkowe, często mają również defekty. Czasami kanał uszny nawet się nie rozwija. U tych osób nie ma widocznej dziury, która prowadzi do błony bębenkowej i ucha środkowego. Takie nieprawidłowości mogą powodować utratę słuchu.
Osoby z obustronną mikrocją (w obu uszach) znajdują się w zupełnie innej sytuacji niż osoby z jednostronną mikrotją. Osoby z jednostronną mikrochirurgią mają normalny słuch w uchu normalnym, podczas gdy osoby z obustronną mikrocją mogą być funkcjonalnie głuche.
Naprawa i leczenie
Głównym celem przywracania ucha zewnętrznego jest poprawienie słuchu, ponieważ odbiera on dźwięki i kieruje je do kanału słuchowego w kierunku bębenka i aparatu słuchowego. Ulepszone słyszenie pomaga również w mówieniu.
Aparat słuchowy może być nadal potrzebny. Co więcej, poprawa wyglądu jest dodatkową korzyścią, która może zwiększyć poczucie własnej wartości i akceptację społeczną. Rekonstrukcja kanału słuchowego przeprowadzana jest przez otologa.
Ucho osiąga większość swojego wzrostu (85 procent) w wieku czterech lat. Ucho wciąż rośnie, aż do dziesiątego roku życia. Jednak najlepsze wyniki pojawiają się, gdy odbudowa jest opóźniona aż do ukończenia dziesiątego roku życia. Dwa czynniki wpływające na rekonstrukcję ucha to:
- Dostępność wystarczającej chrząstki żebrowej do budowy ucha.Dopiero w wieku pięciu lub sześciu lat klatka piersiowa dziecka jest wystarczająco duża, aby zapewnić odpowiednią chrząstkę dawcy dla szkieletu ucha.
- Psychologiczny efekt nieprawidłowego / braku ucha (s).Rekonstrukcja odbywa się w okolicach wieku szkolnego, aby zminimalizować / uniknąć drażnienia się od rówieśników.
Ucho zewnętrzne można zrekonstruować syntetycznymi (sztucznymi) materiałami lub chrząstkami żebrowymi. W obu opcjach występują zalety i wady. Porozmawiajmy o nich:
Materiały syntetyczne
Niektóre zalety korzystania z materiału syntetycznego w celu odbudowy ucha mikrotiów są takie, że nie ma problemów, takich jak blizny i ból, ze zbioru chrząstki żebrowej. Można to zrobić w jednej procedurze, a wynikiem jest doskonały wygląd kosmetyczny.
Wady korzystania z tych materiałów są takie, że ucho jest podatne na drobne urazy i infekcje, a także na możliwość odrzucenia nowego ucha przez ciało z powodu użytych materiałów.
Przeszczepu chrząstki
Pobrane z chrząstki żebrowej, wady korzystania z tej opcji leczenia może być ból i blizny związane z uzyskaniem materiału. Ponadto istnieje więcej niż jedna operacja.
Jest to jednak najlepsza długoterminowa opcja, a ponieważ używa własnych materiałów, nie ma możliwości odrzucenia ucha przez ciało.
Protetyka a W przypadkach, gdy nie ma wystarczającej ilości skóry, aby pokryć syntetyczny szkielet lub strukturę chrząstki z powodu urazu, oparzeń, promieniowania itp., Można zastosować protetyczne ucho. Ucho protetyczne ma również swoje zalety i wady.
Podczas gdy protetyczne ucho może bardzo przypominać prawdziwe ucho, jakość urządzenia zależy od umiejętności producenta i dostępnej technologii. Dodatkowo ucho protetyczne może być dość drogie. Czas trwania urządzenia zależy również od opieki zapewnianej przez właściciela.
W połowie przypadków mikrotium jest wystarczająco dużo ucha środkowego, które można zrekonstruować w celu poprawy lub przywrócenia słuchu.
Potencjalne komplikacje
Podobnie jak w przypadku każdej procedury chirurgicznej, istnieją potencjalne komplikacje, jeśli chodzi o rekonstrukcję ucha. Zakażenie jest potencjalnym powikłaniem zarówno struktury syntetycznej, jak i chrząstki. Krwiak, znany również jako zbieranie krwi, może również zagrozić strukturze chrząstki.
Możliwość utraty skóry w okolicy ucha. Dodatkowo, w przypadkach, w których stosuje się chrząstkę żebrową, mogą wystąpić problemy z płucami, deformacje konturu klatki piersiowej i nieestetyczne blizny. Powikłania związane z ramą mogą powodować konieczność ponownego wykonania tej procedury.
