Zakres ruchu odnosi się do stopnia, w jakim każde stawanie ciała może się poruszać. Dla każdego stawu uważa się normalny zakres ruchu. To, czy ruchy twojego stawu należą do tej kategorii, jest dobrym wskaźnikiem zdrowia stawów.
Ocena zakresu ruchu jest powszechną praktyką w ocenach terapii zajęciowej. Twój terapeuta chce wiedzieć, czy upośledzenie wspólnego zdrowia wpływa na twoją zdolność do uczestniczenia w codziennym życiu.
Ten artykuł ma na celu pomóc w zrozumieniu zakresu ruchów twojej oceny i zarekomendować stosowanie najlepszych praktyk.
Skanowanie w celu uzyskania aktywnego zakresu ruchu
W przypadku większości ewaluacji (szczególnie w domach opieki i warunkach szpitalnych) ocena zakresu ruchu rozpocznie się od skanowania wzrokowego. Twój terapeuta podniesie twoją rękę, ugnij łokcie, obróć przedramiona itp., Systematycznie sprawdzając każdy staw. Kiedy poruszasz stawem bez pomocy, nazywa się to aktywnym zakresem ruchu (AROM).
Zgodnie z książką "Terapia zajęciowa dla dysfunkcji fizycznych", 6, oto najlepsze praktyki dla tego skanu:
- Powinieneś usiąść lub stać (these), ponieważ są to najczęstsze pozycje dla funkcjonalnego wykorzystania tych stawów. Powinieneś wykonać ruchy po prawej i lewej stronie
- (porównywanie prawa do lewej jest najłatwiejszym sposobem zidentyfikowania możliwego deficytu). Czas i symetria ruchów powinien również brać pod uwagę twój terapeuta
- (ponieważ to pomaga również w badaniach przesiewowych pod kątem deficytów neurologicznych).Jeśli nie zaobserwujesz żadnych ograniczeń, terapeuta może dokumentować w granicach normy (WNL) lub w granicach funkcjonalnych (WFL).
Mierzenie ograniczeń w zakresie ruchu
Jeśli w skanie wykryto niedobór lub jeśli widzisz terapeuta zajęciowy lub fizjoterapeuta w związku ze sprawą związaną ze zdrowiem stawów, terapeuta powinien fizycznie zmierzyć stopień, w jakim te stawy mogą się poruszać.
Często odbywa się to za pomocą kątomierza, zwanego goniometrem (lub aplikacją goniometru).
Twój terapeuta może chcieć zmierzyć zarówno aktywny zakres ruchu, jak i pasywny zakres ruchu (PROM), co oznacza, jak bardzo można przenieść staw przy pomocy terapeuty. Jeśli AROM ruchu jest mniejszy niż PROM, może to wskazywać na problem na poziomie mięśni, w przeciwieństwie do samego stawu.
Minimalizacja niespójności w zakresie pomiarów ruchu
Istnieje wiele powodów do niekonsekwencji w zakresie pomiaru zakresu ruchu. Jako klient możesz odczuwać zmęczenie lub ból, co może mieć wpływ na Twój udział. Twoi terapeuci mogą wykorzystywać nieco inne punkty orientacyjne do pomiaru lub inną dokumentację do zapisu danych, co prowadzi do zamieszania.
Zakres pomiarów ruchu jest ważnym wskaźnikiem postępu w terapii. W związku z tym rozsądne jest opowiadanie się za najlepszymi praktykami w zbieraniu daty. Badania przyniosły następujące najlepsze praktyki:
Wyniki są najbardziej spójne, gdy wykonywane są przez tę samą osobę.
Badanie z 2002 roku wykazało, że jest to prawdą w pomiarach ramion. Drugie badanie, również wydane w 2002 r., Pozwoliło stwierdzić, że pomiary stawu palca są bardziej wiarygodne, gdy zaangażowany jest jeden terapeuta. Aktywne pomiary są bardziej wiarygodne niż te pasywne
według badania ruchów ramion w 1998 roku. Klient powinien znajdować się w tej samej pozycji, gdy wykonywane są powtórne pomiary.
W tym samym badaniu z 1998 roku stwierdzono, że był tylko umiarkowany poziom porozumienia, gdy klient leżał w stosunku do siedzenia. Nowe technologie w celu zmniejszenia niespójności
