Istnieją trzy powszechne testy, które służą do identyfikacji i leczenia infekcji. Pierwszym jest plama grama, w której próbkę obserwuje się pod mikroskopem po nałożeniu plamy. Kultura pomaga również określić, który organizm wywołuje infekcję, umożliwiając lepsze badanie bakterii, a czułość decyduje o tym, jak najlepiej można leczyć organizm.
Pobieranie próbki
Proces rozpoczyna się od pobrania próbki. Można testować wiele rodzajów próbek, w tym wysięk lub ropę z rany, plwociny, krwi, kału lub próbki moczu. Ta sama próbka może być użyta do barwienia, kultury i czułości gramów.
Sposób przeprowadzania barwienia metodą Grama
Plamka Gram jest "szybkim spojrzeniem" na próbkę podejrzaną o zakażenie. W ten sposób można badać wiele rodzajów próbek. Materiał jest barwiony, co oznacza, że specjalny środek jest stosowany w celu ułatwienia obserwacji próbki pod mikroskopem. Próbka jest następnie badana w celu określenia kształtu i koloru bakterii wywołujących zakażenie.
Próbka może nie wykazywać wystarczającej ilości bakterii, aby określić przyczynę infekcji lub może wskazywać, że infekcja jest mało prawdopodobna. Aby lepiej określić, co jest obecne w próbce, i w celu uzyskania większej próbki bakterii, które mogą być obecne, przeprowadza się hodowlę.
Jak wykonuje się posiew krwi?
Aby przeprowadzić hodowlę, próbkę umieszcza się na talerzu zawierającym podłoże hodowlane.
Jeśli kiedykolwiek brałeś lekcje biologii, w której wyhodowałeś bakterie na płytce Petriego, proces ten jest bardzo podobny, ale odbywa się w sposób sterylny, aby zapobiec niechcianemu zanieczyszczeniu próbki.
Rosnące podłoże karmi każdą bakterią, która może być obecna i pozwala jej rosnąć. Płytkę umieszcza się w ciepłym, kontrolowanym przez temperaturę pomieszczeniu.
Ciepło i wilgoć w podłożu wzrostowym sprzyjają szybkiemu rozwojowi bakterii, dzięki czemu próbka jest wystarczająco duża, aby zbadać ją pod mikroskopem.
Bakterie zazwyczaj mogą rosnąć przez co najmniej 5 dni, ale wstępny wynik jest również możliwy, jeśli do zbadania wystarczającej ilości bakterii. Bakterie, jeśli są obecne, powinny być wystarczająco duże, aby zidentyfikować w tym momencie.
Kultury krwi są bardzo powszechne, ale mocz, plwociny i inne płyny ustrojowe mogą być testowane w ten sam sposób. Cel jest taki sam: określenie, czy bakterie są obecne, jaki rodzaj bakterii jest obecny i najlepszy sposób leczenia infekcji.
Jak wykonywana jest czułość
Po zakończeniu hodowli i uzyskaniu wystarczająco dużej kolonii bakterii można przeprowadzić czułość. Małe ilości około dziesięciu różnych antybiotyków umieszcza się na płytce wzrostowej. Płytka jest następnie badana w celu ustalenia, które antybiotyki najbardziej skutecznie leczą obecne bakterie.
Na przykład na płytce można umieścić penicylinę antybiotykową, ciprofloksacynę i tetracyklinę. W tym przypadku bakterie wokół penicyliny przestają rosnąć, bakterie wokół ciprofloksacyny nieznacznie rosną, a bakterie wokół tetracykliny nadal rosną bez kontroli.
Raport dotyczący tej wrażliwości wykaże penicylinę jako "wrażliwą", cyprofloksacynę jako "półprodukt", a tetracyklina będzie oznaczona jako "oporna".
Wyniki dotyczące kultury i wrażliwości
Pacjenci są zazwyczaj leczeni z powodu infekcji przed uzyskaniem wyników hodowli i wrażliwości. Kultura i wrażliwość mogą zająć prawie tydzień, więc w międzyczasie pacjent z podejrzeniem zakażenia prawdopodobnie otrzyma antybiotyki, ponieważ czekanie w tygodniu może być szkodliwe. Czułość może pomóc zoptymalizować leczenie, umożliwiając wybór najlepszego antybiotyku dla pacjenta.
W naszym poprzednim przykładzie wrażliwość pacjenta wskazywała, że penicylina jest najlepszym lekiem na te bakterie, a tetracyklina była najgorsza.
Ta informacja jest przydatna, ponieważ pacjent może otrzymywać jako leczenie coś innego niż penicylina. Wyniki dotyczące wrażliwości informują dostawcę opieki zdrowotnej, że pacjentowi można najlepiej służyć, przechodząc na penicylinę, która zapewnia lepsze "pokrycie" tej konkretnej bakterii lub że obecna antybiotykoterapia jest odpowiednia dla pacjenta.
Kultura i wrażliwość przed antybiotykami
Przed podawaniem antybiotyków należy w miarę możliwości przeprowadzić hodowlę i wrażliwość. Wyniki mogą być przekrzywione lub na płytce nie mogą rosnąć bakterie, co utrudnia lub uniemożliwia identyfikację bakterii odpowiedzialnych za zakażenie. W niektórych przypadkach laboratoria mogą zostać przerysowane, jeśli pacjent ma nową gorączkę lub nowe oznaki infekcji po rozpoczęciu leczenia antybiotykami.
Słowo od Verywella
Po prostu, kultura i wrażliwość to sposób na określenie najlepszego możliwego leczenia antybiotykami w przypadku infekcji. Istnieje wiele rodzajów bakterii powodujących infekcje, które reagują na różne antybiotyki na różne sposoby. To, co traktuje jedna infekcja, może nie leczyć innej infekcji, dlatego ta kultura i wrażliwość są tak ważne. Kultura i wrażliwość pozwala usługodawcy określić najlepszy antybiotyk do infekcji bez prób i błędów, w laboratorium, zamiast zgadywać, który antybiotyk będzie działał najlepiej.
