Leczenie zapalenia stawów u pacjentów z bólem stawów, sztywnością, obrzękiem i innymi objawami zapalenia kości i stawów jest zalecane. Pacjenci są często zdezorientowani przez tak wiele opcji leczenia – i całkiem szczerze, chcieliby pominąć to, co nie działa i skupić się na tym, co robi. Które leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów są najlepsze?
Zrzeszenie Osteoarthritis Research Society International (OARSI) utworzyło komitet (11 reumatologów, 2 lekarzy pierwszego kontaktu, 1 chirurg ortopeda i 2 ekspertów w dziedzinie medycyny opartej na dowodach z 6 krajów), którzy przeprowadzili systematyczny przegląd wytycznych dotyczących leczenia, które istniały od 1945 r. Do stycznia 2006 dla choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego i biodrowego.
Z badania wynika, że komitet zidentyfikował 23 wytyczne leczenia w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego i biodrowego – 6 było opartych na opiniach, 5 było opartych na dowodach, a 12 w oparciu o opinie ekspertów i dowody z badań. Poprzez żmudny proces obejmujący krytyczną ocenę istniejących wytycznych, systematyczny przegląd nowszych dowodów i ćwiczenia w celu wypracowania rekomendacji konsensusu – ostatecznie 25 zabiegów ogłoszono "jednym zestawem aktualnych zaleceń".
Każdemu zalecanemu leczeniu przypisano ocenę SOR (siła zalecenia). SOR dla każdego leczenia opierał się na opiniach komitetu wytycznych po rozważeniu dowodów badawczych dotyczących bezpieczeństwa, skuteczności i opłacalności. Kwalifikacje kliniczne członków komisji pomogły również sformułować SOR, w tym takie czynniki, jak ich postrzeganie tolerancji pacjenta na leczenie. Wartość SOR jest wyrażana jako procent reprezentujący średnią wyników SOR członków komisji dla każdej rekomendacji, gdzie 0% jest najsłabiej, a 100% jest najsilniejsze.
Na przykład SOR w wysokości 97% wskazuje, że komisja średnio uważała skuteczność, bezpieczeństwo i opłacalność terapii za bardzo wysoką.
OARSI podkreślił, że optymalne leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów obejmuje leczenie zarówno farmakologiczne (lek), jak i niefarmakologiczne (nielekowe). To była pierwsza ogólna rekomendacja.
Pozostałe 24 rekomendacje zostały podzielone na trzy kategorie – niefarmakologiczną, farmakologiczną i chirurgiczną. Obok każdego zalecanego leczenia jest procent SOR.
11 niefarmakologicznych metod leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów
- edukacja na temat celów leczenia i samodzielnego leczenia poprzez modyfikacje stylu życia (97%)
- ćwiczenia aerobowe, wzmacnianie mięśni i ćwiczenia wody (96%)
- zmniejszenie masy ciała (96%)
- pomoce dla chodzenia ( 90%)
- skierowanie do fizjoterapeuty (89%)
- obuwie i wkładki (77%)
- aparat ortodontyczny (76%)
- regularny kontakt telefoniczny (66%)
- termiczne modalności / ciepło (64%)
- akupunktura (59% )
- przezskórna stymulacja elektryczna (58%)
8 zabiegów farmakologicznych w chorobie zwyrodnieniowej stawów
- doustne NLPZ (93%)
- acetaminofen (92%)
- miejscowe niesteroidowe leki przeciwzapalne i kapsaicyna (85%)
- słabe opioidy i narkotyczne leki przeciwbólowe w bólach opornych (oporne na zwykłe leczenie) (82%)
- dostawowe (do stawu) zastrzyki kortykosteroidów (78%)
- dostawowe wstrzyknięcia hialuronianu (64%)
- glukozaminy i / lub siarczanu chondroityny w celu złagodzenia objawów (63%)
- siarczanu glukozaminy, siarczanu chondroityny, i / lub diacereinę f lub możliwa poprawa w stawach i otaczających strukturach (41%)
5 zabiegów chirurgicznych w chorobie zwyrodnieniowej stawów
- całkowita wymiana stawów (96%)
- jednokompartmentowa wymiana stawu kolanowego (76%)
- osteotomia i inne zabiegi chirurgiczne mające na celu zachowanie stawów (75%)
- fuzja stawów po wymianie stawu nie udało się (69%)
- płukanie stawu (płukanie) i oczyszczenie artroskopowe w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego (60%)
Starsze wytyczne dotyczące leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów zostały opracowane przed badaniem NLPZ pod kątem potencjalnego ryzyka zawału serca (zawał serca i udar mózgu) ). Związanie się z niepożądanymi działaniami żołądkowo-jelitowymi i ryzykiem sercowym spowodowało, że NLPZ mogą być rzadziej stosowane. Członkowie komitetu OARSI uważają, że NLPZ są skutecznymi lekami przeciwzapalnymi i że krótkoterminowe stosowanie może być właściwe – gdy rozważa się je indywidualnie.
OARSI nie zaleca stosowania NLPZ w celu długotrwałego stosowania bez uwzględnienia historii pacjenta.
Ogólnie rzecz biorąc, pojawiły się ograniczenia dotyczące opracowania wytycznych przez OARSI. Można wskazać na brak równowagi lekarzy w komitecie – niedostatecznie reprezentowani lekarze ortopedzi i lekarze pierwszego kontaktu. Z pewnością można by wskazać na ciężką podmiotowość, która była zaangażowana w wypracowanie konsensusu. Niemniej jednak w nowych wytycznych jest wartość, zwłaszcza dla pacjentów, którzy nie mają dostępu do wszystkich poprzednich wytycznych, które zostały uznane przez komisję.
