Strefa marginalna węzłów chłonnych B-komórka jest rodzajem chłoniaka nieziarniczego (NHL). Może być również nazywany chłoniakiem z komórek B monocytoidów lub MZL.
Chłoniaki są nowotworami komórek limfatycznych, rodzajem krwinek. Istnieje blisko 30 różnych typów chłoniaków należących do dwóch głównych kategorii – chłoniaka Hodgkina i chłoniaka nieziarniczego (NHL).
Nosowa strefa marginalna Chłoniak z komórek B jest jednym z nietypowych typów NHL.
Jest to rodzaj niskiego stopnia (lub wolno rosnącego) chłoniaka, który powstaje z komórek B i dotyka głównie węzłów chłonnych.
Ponadto chłoniak z węzłów chłonnych B-komórkowego dotyka głównie osób starszych. Nie ma znanych bezpośrednich czynników ryzyka dla tego chłoniaka, ale kilka czynników ryzyka związanych ogólnie z chłoniakami.
Objawy
Najczęstszym objawem tego chłoniaka jest powiększenie węzłów chłonnych. Powiększone węzły stają się widoczne jako obrzęki szyi, pod pachami lub pachwiny. Może to być jedyny objaw lub mogą występować inne towarzyszące objawy i objawy, takie jak gorączka i utrata masy ciała (patrz artykuł Jakie są objawy B?).
Rozpoznanie
Wszystkie chłoniaki są diagnozowane za pomocą biopsji. Biopsja węzła chłonnego usuwa niewielką ilość tkanki z powiększonych węzłów i jest to badane pod mikroskopem. Wzorzec komórek obserwowany pod mikroskopem i testy dla określonych markerów chłoniaka rozpoznają go jako ten szczególny rodzaj chłoniaka nieziarniczego.
Po biopsji węzła chłonnego rozpoznaje się ten chłoniak, wykonuje się kilka testów, aby dowiedzieć się, jak bardzo ten chłoniak rozprzestrzenił się w organizmie. Testy mogą obejmować badania TK, testy krwi i badanie szpiku kostnego. Testy te są przydatne do określenia stopnia zaawansowania i rokowania chłoniaka.
Stopniowanie i rokowanie
W zależności od rozległości chłoniaka w momencie rozpoznania choroba jest podzielona na cztery etapy.
(Zobacz Zrozumienie etapów chłoniaka). Większość osób z chłoniakiem węzła limfoblastycznego rozpoznaje się we wczesnym stadium (gdy chłoniak jest ograniczony do jednego lub kilku obszarów węzłów chłonnych).
Stadium i inne czynniki, takie jak wiek, sprawność i wyniki badań krwi, określają prognozę choroby lub rokowanie. Dopóki choroba nie rozszerzy się w znacznym stopniu, chłoniak ten ma dobre rokowanie z dobrym wynikiem po leczeniu.
Leczenie
Chłoniak z węzłów chłonnych z komórek B to wolno rosnący chłoniak. Leczenie tego chłoniaka przebiega na tych samych liniach, co chłoniak grudkowy, najczęstszy rodzaj chłoniaka nieziarniczego o niskim stopniu złośliwości (NHL).
Jeśli nie ma żadnych symptomów, obserwacja i czekanie mogą być stosowane z regularnym monitorowaniem. Po pojawieniu się objawów głównym leczeniem jest chemioterapia i można stosować wiele leków.
Ostateczna terapia jest podejmowana po ocenie wielu czynników, w tym stadium i rokowania, nasilenia objawów i kosztów leczenia. Większość osób z tym chłoniakiem ma dobrą odpowiedź na leczenie i szansę na długotrwałą kontrolę choroby.
