Rzadka cukrzyca, zwana także cukrzycą nietrwałą, jest terminem używanym do opisania trudnej do kontrolowania cukrzycy typu 1. Osoby z łamliwą cukrzycą często doświadczają dużych wahań poziomu cukru we krwi (glukozy), które mogą szybko przejść od zbyt wysokiej (hiperglikemia) do zbyt niskiej (hipoglikemia) lub odwrotnie …
Inne stany powiązane z kruchej cukrzycy
Chwiejna cukrzyca może być spowodowana emocjonalnym cierpienie (w tym depresja i stres), zaburzenia odżywiania, problemy z wchłanianiem żołądkowo-jelitowym, w tym opóźnione opróżnianie żołądka (gastropareza), celiakia, interakcje leków, problemy z wchłanianiem insuliny lub nieprawidłowe funkcjonowanie hormonów.
Osoby z bardzo niskim poziomem cukru we krwi mogą mieć również problemy z tarczycą (niedoczynnością tarczycy) i nadnerczami (niewydolność kory nadnerczy). Leczenie tych stanów może prowadzić do ustąpienia kruchej cukrzycy.
Różnica między kruchej i stabilnej cukrzycy
Stężenie cukru we krwi u osób ze stabilną cukrzycą może wahać się od czasu do czasu. Jednak wahania te nie są częste i – w przeciwieństwie do kruchej cukrzycy – nie wpływają na zdolność wykonywania codziennych czynności.
Kto dostaje kruchej cukrzycy i dlaczego?
Chwiejna cukrzyca występuje stosunkowo rzadko. Według National Institute of Health (NIH) tylko niewielki odsetek osób z cukrzycą typu 1 doświadcza częstych wahań poziomu glukozy we krwi określanych jako "kruche". Dotyczy około 3/1 000 insulinozależnych osób z cukrzycą, głównie młodych kobiet, w przypadku kobiet z nadwagą prawdopodobieństwo ich wystąpienia jest większe. Większość osób z łamliwą cukrzycą ma tendencję do występowania w wieku od 15 do 30 lat.
Ponadto osoby z problemami psychologicznymi, takimi jak stres i depresja, są najbardziej zagrożone wystąpieniem kruchej cukrzycy. W niektórych przypadkach te problemy psychologiczne prowadzą do zaniedbania opieki nad chorymi na cukrzycę. Na przykład mogą przestać utrzymywać zdrową dietę lub nie mogą zarządzać swoim poziomem cukru we krwi.
Kiedy zmniejsza się poziom cukru we krwi, zaburzenia równowagi metabolicznej jeszcze bardziej komplikują i często pogarszają podstawowe problemy psychologiczne, powodując powtarzający się cykl kruchej cukrzycy.
Jedno małe badanie udowodniło, że ludzie z łamliwą cukrzycą mają większą odpowiedź hormonalną na stres niż ci, których cukrzyca nie jest krucha. To połączenie psychologiczno-hormonalne może wpływać na rozwój kruchej cukrzycy.
Kruche cukrzyca i rodzina
Osoba z łamliwą cukrzycą często przebywa w szpitalu, traci pracę i często zmaga się z problemami psychologicznymi. Wszystkie te czynniki powodują dodatkowy emocjonalny i finansowy stres u członków rodziny.
Co możesz zrobić, jeśli Ty lub ktoś, kogo kochasz, ma kruchej cukrzycy?
Rozpoznanie i poprawienie podstawowych problemów, zarówno fizjologicznych, jak i psychologicznych, jest niezbędne w leczeniu kruchej cukrzycy. Badania krwi mogą pomóc w ustaleniu przyczyny niestabilności glukozy. Jeśli poziom glukozy we krwi reaguje normalnie na leki przeciwcukrzycowe w kontrolowanym środowisku (takim jak hospitalizowany pacjent), należy szukać przyczyn środowiskowych, psychologicznych lub behawioralnych.
Chociaż może istnieć fizjologiczne wytłumaczenie dla kruchej cukrzycy, jest to tylko jedno z możliwych wyjaśnień behawioralnych / środowiskowych, a diagnozowanie psychologicznej przyczyny kruchej cukrzycy często może być długim i trudnym procesem.
Jeśli przyczyna zostanie uznana za psychologiczną, leczenie może wymagać zbadania i zmniejszenia stresu związanego z sytuacją danej osoby. Przydatne jest skonsultowanie się z psychologiem w zakresie oceny i leczenia tych pacjentów. Psychoterapia okazała się skuteczna w leczeniu kruchych cukrzycy.
Pacjenci z łamliwą cukrzycą mogą czasami wymagać przeniesienia do innego zespołu lub ośrodka leczenia cukrzycy w celu rozpoczęcia leczenia cukrzycy. Przejście do specjalistycznego centrum diabetologicznego może czasem pomóc w przełamaniu cyklu kruchej cukrzycy.
Leczenie kruchej cukrzycy wymaga czasem długiego pobytu w szpitalu przez kilka tygodni z intensywnym monitorowaniem żywności, glukozy i insuliny.
Więcej informacji masz lepszą
Im więcej informacji na temat cukru we krwi, tym lepiej możesz zarządzać lekami i zmniejszyć częstotliwość wypływu glukozy we krwi. Dla wielu osób z cukrzycą typu 1 może to oznaczać konieczność stosowania stałego monitora glikemii i korzystania z pompy insulinowej.
Ciągłe glukometry mogą pomóc ci określić, kiedy poziom cukru we krwi spada lub rośnie, abyś mógł podjąć niezbędne kroki, aby uzyskać kontrolę nad cukrem.
Pompy insulinowe mogą znacznie dokładniej dozować insulinę. Mają one na celu zminimalizować działanie normalnie funkcjonującej trzustki: dostarczanie niewielkiej ilości insuliny przez cały dzień, aby pokryć zapotrzebowanie organizmu na insulinę i dostarczać większe dawki insuliny, gdy osoba spożywa węglowodany do posiłków. Te pompy nie wykonują całej pracy dla ciebie, wciąż możesz być w stanie zliczać węglowodany i monitorować poziom cukru we krwi, ale gdy są prawidłowo stosowane, mogą nam pomóc lepiej zarządzać potrzebami insuliny niż wstrzyknięcia insuliny.
Inną opcją, jeśli spełniasz kryteria, może być przeszczep komórek wysp trzustkowych. Przeszczep komórek wysp trzustkowych, w szczególności alloprzeszczep, jest obecnie stosowany na bardzo wyselekcjonowanej populacji osób z cukrzycą typu 1, które mają niezwykle trudny czas kontrolowania poziomu cukru we krwi lub mają ciężki przypadek nieświadomości hipoglikemii. Przeszczepy wykonuje się tylko w szpitalach klinicznych, które uzyskały aprobatę FDA.
Źródła:
