Niedawno zdiagnozowano u ciebie trądzik różowaty lub możesz zobaczyć niektóre z reklam na zabiegi, które rozwinęły się w ostatnich latach. Jeśli tak, prawdopodobnie masz wiele pytań. Czy trądzik różowaty to tylko inna nazwa dla trądziku dorosłych? Jakie są przyczyny? I, co ważne, czy istnieją zabiegi, które mogą sprawić, że odejdą?
Ponadto, czego się dowiadujemy, w jaki sposób trądzik różowaty może być powiązany z innymi chorobami?
Omówienie
Trądzik różowaty jest stanem, który obejmuje nienormalne zachowanie jednostki włosowej, która jest dużym słowem opisującym pory lub połączenie mieszków włosowych, trzonu włosa i gruczołu łojowego. Choć wygląda bardzo podobnie do trądziku dorosłych, to nie jest dorosły trądzik. W trądziku różowatym pojawiają się zmiany w pryszczach, ale zaskórniki (zaskórniki) nie są.
W ciągu ostatnich kilku lat firmy farmaceutyczne reklamowały leki, które mogą pomóc w trądziku różowatym. Niezależnie od tego, czy reklama bezpośrednia do konsumenta jest dobra, czy etyczna, to inne pytanie, ale w przypadku trądziku różowatego te reklamy mają wpływ na niektóre osoby. W przeszłości trądzik różowaty był jednym z tych chorób skóry, z którymi większość ludzi nie zdawała sobie sprawy, że ma (lub wierzy, że ma coś, co nie było uleczalne), dopóki nie doszło do trwałych zmian. Wielu ludzi rozmawiało ze swoimi lekarzami dopiero wtedy, gdy mieli dość tego, jak wyglądali.
Na szczęście trądzik różowaty jest stanem, który jest bardzo uleczalny, o ile zdajesz sobie sprawę, że masz uleczalny stan.
Zacznijmy od kilku szybkich faktów na temat trądziku różowatego, które pomogą ci zdefiniować ten stan:
- Trądzik różowaty zwykle zaczyna się po 30 roku życia
- Występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn, chociaż częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet
- Występuje najczęściej u osób pochodzenia skandynawskiego lub celtyckiego, ale może dotknąć każdego
- dotyka ponad 12 milionów Amerykanów
- Rozpoznanie odbywa się na podstawie badań klinicznych, nie ma testów laboratoryjnych, które mogłyby zdiagnozować stan
Przyczyny
Podczas gdy naukowcy nie są pewni Dokładne przyczyny trądziku różowatego, kilka pomysłów, a także czynniki ryzyka pojawiły się. Niektóre z nich obejmują:
- Mieszek włosowy Demodex folliculorum może być spokrewniony, chociaż związek ten został zakwestionowany. Niektórzy ludzie z trądzikiem różowatym mają więcej roztoczy na skórze, ale inni, którzy mają tego roztocza, nie mają żadnych objawów.
- Zakażenie Helicobacter pylori wiąże się z trądzikiem różowatym i istnieją pewne dowody na to, że H. pylori, te same bakterie, które powodują wrzody żołądka, mogą odgrywać pewną rolę w trądziku różowatym. W przypadku H. pylori związek nie oznacza, że bakterie są obecne w skórze, ale raczej reakcja skóry na bakterie w jelitach może odgrywać pewną rolę. Objawy i oznaki
Istnieje kilka cech skóry, które często występują w trądziku różowatym. Osoby cierpiące na trądzik różowaty mogą mieć dowolną kombinację takich objawów, jak:
czerwone, czasami opuchnięte, skóra wokół środkowej części twarzy – czoło, policzki i nos.
- Czerwone guzy, które mogą mieć w sobie ropę podobną do trądziku.
- Małe naczynia krwionośne, zwane
- teleangiektazjami , nad nosem i policzkami, które są widoczne z bliska, ale pojawiają się jako czerwony rumieniec na odległość.Powiększony, jamkowaty, bulwiasty nos zwany
- rhinophyma , który występuje w postaci włóknistej tkanki i gruczołów łojowych.Objawy zwykle ustępują i ustępują, z remisjami, po których następuje nawrót objawów.
- Trądzik różowaty w oku (trądzik różowaty oczny)
Około 20 procent osób z trądzikiem różowatym również doświadcza ocznego trądziku różowatego lub trądziku różowatego w oku, chociaż trądzik różowaty oka czasami występuje bez jakichkolwiek zmian na twarzy. Objawy często zaczynają się od zaczerwienionych i opuchniętych powiek i uczucia, jakby coś, na przykład kawałek piasku, było w oku.
Jeśli masz jakiekolwiek objawy ze strony oczu, porozmawiaj z lekarzem, który może zalecić wizytę u okulisty. Istnieje wiele metod leczenia, w tym przyjmowanie suplementów kwasów tłuszczowych omega-3.
Czynniki ryzyka
Poniższa lista czynników, które zgłaszali ludzie, pogorszyła objawy. Unikanie któregokolwiek z tych czynników, które zauważyłeś, może pomóc w zwiększeniu skuteczności leków, a nawet zmniejszyć zapotrzebowanie na leki:
Promienie słoneczne
- Stres
- Gorąca pogoda
- Picie alkoholu
- Ostre jedzenie
- Ćwiczenie
- Wiatr
- Gorące kąpiele
- Gorące napoje
- Zimno Pogoda
- Diagnoza różnicowa
Zaburzenia twarzy obserwowane w trądziku różowatym są dość powszechne, ale istnieją inne warunki, które mogą wyglądać bardzo podobnie, oprócz trądziku dorosłych. Niektóre z nich to:
Zapalenie skórno-mięśniowe
- Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry
- Rumień wywołany lekiem
- Emocjonalne (rumienienie)
- Warunki towarzyszące
Zamiast być izolowanym zjawiskiem, badania wykazały pewne powiązania między trądzikiem różowatym a innymi dolegliwościami, w tym:
Wydaje się, że niektóre związek między zespołem jelita drażliwego i trądzikiem różowatym, chociaż dokładna zależność nie jest jeszcze zrozumiała.
- Wydaje się, że osoby z trądzikiem różowatym mają zwiększone ryzyko raka piersi (o 25 procent), nieczerniakowego raka skóry i raka wątroby, ale ich związek nie jest obecnie znany.
- Stwierdzono również, że trądzik różowaty ma znaczącą korelację z rozwojem demencji, zwłaszcza choroby Alzheimera.
- Inne schorzenia związane w pewnym stopniu z trądzikiem różowatym obejmują chorobę Parkinsona, lęk i depresję.
- Większość badań dotyczących tych powiązań opublikowano w 2016 i 2017 roku, więc nadal wiele można się dowiedzieć na temat ewentualnego związku trądziku różowatego z innymi schorzeniami.
Leczenie
Istnieje kilka metod leczenia, które mogą pomóc w trądziku różowatym, w zależności od nasilenia objawów. Należą do nich:
Medycyna jamy ustnej
– Do leczenia trądziku różowatego można zastosować kilka leków. Erytromycyna i tetracyklina to główne stosowane doustne antybiotyki. Inne powszechnie stosowane antybiotyki to doksycyklina, Flagyl (metronidazol) i Minocin (minocyklina). Niektórzy ludzie muszą przyjmować antybiotyki tylko po to, aby się zapalić, podczas gdy inni muszą codziennie przyjmować antybiotyki, aby tłumić objawy. Zwykle najlepiej jest stosować najmniejszą możliwą dawkę, aby uzyskać pożądane wyniki. Antybiotyki pomagają bardziej z czerwonymi guzkami i zmianami trądzikowymi na twarzy. Nie pomagają one tak bardzo za pomocą zaczerwienienia i naczyń krwionośnych. Izotretynoina (Accutane) była stosowana w przypadku upartego trądziku różowatego, ale może mieć poważne skutki uboczne, takie jak wady wrodzone u kobiet w wieku rozrodczym, ciężka skóra i suchość warg oraz depresja. Iwermektyna (lek doustny) pojawiła się również w terapii trądziku różowatego. Iwermektyna to lek stosowany do zabijania roztoczy (np. Świerzb) i skłania naukowców do bliższego przyjrzenia się możliwościom występowania roztoczy skórnych Demodexu w ich stanie.
Medycyna miejscowa
– W leczeniu trądziku różowatego można stosować również kilka środków miejscowych. Najczęściej stosowanym środkiem jest Metabel (metronidazol). Innym lekiem do stosowania miejscowego jest sulfacetamid i balsam do ciała siarkowego, które można znaleźć w cielistym preparacie, aby pomóc w ukryciu niektórych zaczerwienień. Chirurgia
– Powiększonego nosa nie można odwrócić za pomocą leków. Stosowano w tym celu kriochirurgię, chirurgię laserową i elektrochirurgię ze zmienną skutecznością. Elektrochirurgia i laseroterapia są przydatne w naczyniach krwionośnych. Słowo od Verywell
Najważniejszym pierwszym krokiem w leczeniu trądziku różowatego jest rozpoznanie, że masz do czynienia z chorobą i nie jest to trądzik dorosły. Większość metod leczenia obejmuje zarówno leczenie wysypki, jak i rozpoznawanie i unikanie czynników wyzwalających, które mogą pogorszyć sytuację. Gdy stan jest obecny przez dłuższy czas, chirurgia kosmetyczna może być pomocna dla niektórych osób.
Jeśli zdiagnozowano u ciebie trądzik różowaty, możesz odczuwać obawy, że trądzik różowaty jest powiązany z pewnymi schorzeniami, od choroby Parkinsona (trądzik różowaty jest niezależnym czynnikiem ryzyka) po raka piersi. Niestety, jest zbyt wcześnie, aby zrozumieć znaczenie tych odkryć. Wyniki sugerują, że powinieneś rozważyć wizytę u swojego lekarza i przedyskutować te odkrycia, szczególnie, aby upewnić się, że jesteś na bieżąco z testami na raka i nie tylko. W rzeczywistości, czasami troska może pozostawić kogoś z predyspozycjami w lepszej pozycji niż kogoś bez predyspozycji, który się nie martwi. Bycie aktywnym może mieć wpływ na twoje zdrowie.
