Dlaczego nie wykonuje się J-Pouches na chorobę Leśniowskiego-Crohna?

jelita grubego, chorobą Leśniowskiego-Crohna, choroby Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącym zapaleniem

Zespolenie odbytu w worku łojowym (IPAA) – lub, jak to powszechnie wiadomo, operacja j-pouch – stała się preferowanym rodzajem operacji u wielu osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i wymagających operacji. Ten rodzaj zabiegu można również wykonać w przypadku rodzinnej polipowatości gruczolakowatej (FAP) lub niektórych przypadków raka okrężnicy i odbytnicy. Jednak dla osób ze zdiagnozowaną inną postacią zapalnej choroby jelit (IBD), choroby Leśniowskiego-Crohna, torebki typu j nie uważa się za realną opcję.

Co to jest J-Pouch?

Operacja torebki typu J jest zwykle wykonywana dla osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, gdy leczenie medyczne kończy się niepowodzeniem i objawy stają się niemożliwe do opanowania lub gdy występują zmiany przednowotworowe w okrężnicy (jelita grubego). U pewnej liczby osób z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy leki dostępne w leczeniu IBD mogą nie pomóc w rozpoczęciu remisji lub złagodzeniu objawów, a jakość życia może być tak niska, że ​​rozważa się operację. Ludzie z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego są bardziej narażeni na zachorowanie na raka jelita grubego, a usunięcie okrężnicy jest często zalecane, gdy biopsja z okrężnicy wykazuje przedrakowi lub rakowi.

W chirurgii j-pouch jelita grubego usuwa się wraz z częścią lub całością odbytnicy. Ostatnia część jelita cienkiego jest używana do wykonania torebki – zwykle w kształcie litery "J", ale czasami również "S" i "W". Torebka wykonana z jelita cienkiego jest następnie połączona z odbytem (lub odbytnicy, jeśli jest jakaś część), co powoduje, że wydalanie stolca jest bardziej "normalne". Zabieg jest często wykonywany w dwóch etapach, ale można go również wykonać w jednym lub trzech krokach.

Dlaczego ta operacja nie jest zwykle wykonywana w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna?

W przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego choroba i związane z nią zapalenie znajdują się w jelicie grubym. Usunięcie jelita grubego, choć nie jest lekarstwem na IBD, nie usuwa narządu, który jest najbardziej dotknięty tą chorobą. W przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna jakakolwiek część przewodu pokarmowego może być dotknięta stanem zapalnym, a nawet jeśli jelito grube zostanie usunięte, choroba Crohna wciąż może się nawracać.

W rzeczywistości najczęstszymi miejscami zapalenia u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna są jelita krętego i jelito grube. Krętnica jest ostatnią częścią jelita cienkiego i jest to część, która służy do wykonania torebki w chirurgii IPAA. Klasycznym uzasadnieniem jest to, że jeśli choroba Leśniowskiego-Crohna wpływa na torebkę, torebka może "zawieść" i ostatecznie musi zostać usunięta. Są też pacjenci, u których zdiagnozowano wrzodziejące zapalenie okrężnicy, operacja j-pouch, a później diagnoza zmieniła się na chorobę Leśniowskiego-Crohna (chociaż nie jest to powszechne).

Jednak badania dotyczące torebek typu j u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna przyniosły mieszane rezultaty. Niektóre badania pokazują, że aż połowa pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna i torebką typu j, doświadczyła niepowodzenia torebki i musiała przeprowadzić operację, aby usunąć ją i utworzyć trwałą ileostomię. Jeszcze inne badania pokazują, że niektórzy starannie wybrani pacjenci z określonymi typami choroby Leśniowskiego-Crohna mogą być w stanie tolerować operację j-pouch. Wraz z pojawieniem się terapii biologicznych na IBD (takich jak Remicade, Humira, Cimzia, Tysabri i Entyvio), ludzie z chorobą Leśniowskiego-Crohna mają więcej opcji leczenia niż kiedykolwiek wcześniej.

A więc IPAA NIGDY NIE ZOSTAJE ZGŁOSZONE W CHOROBACH Choroby Leśniowskiego-Crohna?

Podobnie jak w przypadku większości rzeczy dotyczących IBD istnieją wyjątki.

Obecnie debata wśród kluczowych liderów opinii na temat tego, czy niektórzy pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą otrzymać torebkę j-j i czynią ją dobrze. Istnieją przypadki osób, u których zdiagnozowano zapalenie jelita grubego wywołane przez Crohna lub nieokreślone zapalenie okrężnicy, które przeszły operację j-pouch. Istnieje jednak większe ryzyko powikłań i późniejszej niewydolności torebki w tej grupie pacjentów. Nie przeprowadzono randomizowanych badań dotyczących torebki j-u u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, które mogłyby dostarczyć wystarczającej ilości dowodów, by zakończyć debatę w ten czy w inny sposób.

Podobnie jak w przypadku wielu innych kontrowersyjnych tematów w IBD, nie ma strategii, która okazałaby się lepsza.

Wszelkie decyzje dotyczące tworzenia torebki typu j dla pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna powinny być podejmowane wyłącznie przez specjalistyczne zespoły w ośrodkach opieki specjalistycznej, które mają duże doświadczenie i specjalizują się w leczeniu IBD.

Like this post? Please share to your friends: