Zaburzenia skóry są częstym, dodatkowym objawem jelitowym zapalenia jelit (IBD), występującym u maksymalnie 25 procent osób z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy i chorobą Leśniowskiego-Crohna. Niektóre z tych schorzeń skóry to piodermia zgorzelinowa, aftowe owrzodzenie i rumień guzowaty.
Rumień guzowaty to stan skóry, który najczęściej dotyka ludzi z chorobą Leśniowskiego-Crohna, ale może również rozwinąć się u osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.
Szacuje się, że występuje od 10 do 15 procent osób z IBD, co sprawia, że jest to dość powszechna komplikacja. Ten stan często ustępuje samoistnie lub poprawia się, gdy podstawowy IBD jest pod kontrolą. Ważne jest, aby osoby z IBD znały objawy tej choroby skóry, aby móc ją wcześnie zdiagnozować.
Co to jest rumień guzowaty?
Rumień guzowaty to bolesne czerwone guzki (lub zmiany chorobowe), które najczęściej rozwijają się na ramionach lub podudziach, ale mogą również pojawić się w innych miejscach na ciele. Ten stan występuje częściej u dorosłych niż u dzieci i częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn.
Zmiany rumieniowe nodosum mogą być poprzedzone uczuciem grypopodobnym lub uogólnionym bólem stawów. Same zmiany chorobowe mogą najpierw pojawić się jako delikatne, czerwone guzki, które stają się twarde i bolesne w pierwszym tygodniu. Zmiany mogą wyglądać na niebieskawe lub czarne i niebieskie, i czuć się tak, jakby zawierały płyn podczas drugiego tygodnia, a następnie powoli stają się żółtawe przed uzdrowieniem.
Zmiany trwają około dwóch tygodni, ale mogą zostać zastąpione nowymi uszkodzeniami, gdy rozwiążą. Cykl może się skończyć po pojawieniu się pierwszej partii zmian, a następnie wygojeniu, lub może trwać kilka tygodni do kilku miesięcy z pojawieniem się nowych zmian.
Przyczyny rumienia Nodosum
W IBD rumień guzowaty może pojawić się po raz pierwszy podczas zaostrzenia.
Może to przebiegać zgodnie z przebiegiem IBD, co oznacza, że poprawia się, gdy rzut jest lepiej kontrolowany.
Inne przyczyny rumienia guzowatego obejmują infekcje bakteryjne, infekcje grzybicze, chorobę Hodgkina, sarkoidozę, chorobę Behçeta, ciążę i reakcje na leki (takie jak sulfonamidy).
Jak rozpoznaje się rumień guzowaty
Kiedy rumień guzowaty występuje u osoby z rozpoznaną IBD, nie można wykonać żadnych testów, ponieważ wiadomo, że występuje w IBD, a zmiany są rozpoznawalne. U osób, które nie mają NZJ, lekarz może zdecydować, że konieczne jest zlecenie badań, takich jak prześwietlenie, posiew krwi i biopsja, w celu wykluczenia zakażenia lub innej choroby lub stanu.
Leczenie rumienia Nodosum
Ponieważ rumień guzowaty sam ustępuje, zwykle nie ma określonego leczenia, które pomoże wyleczyć zmiany. Leczenie jest zwykle potrzebne tylko w celu kontrolowania bólu spowodowanego przez zmiany chorobowe lub stawy. Może to obejmować chłodne kompresy, uniesienie nóg i odpoczynek.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą również pomagać w łagodzeniu bólu, ale należy je stosować ostrożnie u osób z IBD. Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą powodować zaostrzenie u niektórych osób z IBD, dlatego leki te powinny być stosowane wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem gastroenterologa.
Dermatolodzy lub inni lekarze zajmujący się schorzeniami skóry mogą nie zdawać sobie sprawy, że NLPZ mają ten negatywny wpływ na IBD. Z tego powodu osoby cierpiące na IBD powinny wypytać nowe recepty i omówić je z gastroenterologiem przed ich zażyciem.
Kortykosteroidy, jodek potasu i środki przeciw tarczycy mogą być również stosowane w ciężkich lub przewlekłych przypadkach rumienia guzowatego. Ograniczenie aktywności może być również zalecane, aby zmniejszyć czas potrzebny na usunięcie zmian i innych objawów.
