Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą chorobą zapalną jelit, która może wpływać na dowolną część przewodu żołądkowo-jelitowego od jamy ustnej do odbytu. Chociaż ma skłonność do wywoływania objawów żołądkowo-jelitowych, takich jak wzdęcia, wzdęcia, biegunki, nudności, wymioty i krew w stolcu. Powikłania obejmują niedrożność jelit i pęknięcie jelit. Może również wystąpić zwiększone ryzyko raka jelita grubego.
Choroba Leśniowskiego-Crohna może również wpływać na inne układy narządów i prowadzić do takich poważnych powikłań, jak upośledzenie wzroku, zapalenie stawów, owrzodzenie skóry, osteoporoza, kamica żółciowa, zakrzepica żył głębokich, niewydolność wątroby i różne zaburzenia neurologiczne, od napadów po udar.
Objawy żołądkowo-jelitowe
Przewód pokarmowy (GI) jest układem narządowym dotkniętym przede wszystkim chorobą Leśniowskiego-Crohna. Około 30 procent przypadków dotyczy jelita cienkiego, w szczególności końcowego jelita krętego (połączenie, przez które częściowo strawione pokarmy przemieszczają się z jelita cienkiego do jelita grubego). Kolejne 20 procent obejmuje tylko okrężnicę, a 45 procent obejmuje zarówno jelito cienkie, jak i okrężnicę.
Wśród charakterystycznych objawów choroby Leśniowskiego-Crohna:
- Ból brzucha jest zwykle pierwszym objawem i często koncentruje się na dolnej prawej stronie brzucha, gdzie znajduje się końcowe jelicie krętym. Boli mogą towarzyszyć skurcze, wzdęcia, wzdęcia i mdłości.
- Biegunka jest również powszechna i może się różnić w zależności od lokalizacji stanu zapalnego. Zapalenie jelita krętego (zapalenie jelita krętego) zwykle powoduje wodniste stolce. Z drugiej strony, zapalenie okrężnicy (zapalenie okrężnicy) zwykle powoduje częstsze ataki o różnej konsystencji.
- Podczas gdy krew w kale rzadziej występuje z chorobą Leśniowskiego-Crohna niż z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (pokrewne schorzenie sklasyfikowane również jako choroba zapalna jelit), może czasami być obfite, jeśli zapalenie jelit jest poważne.
- Nudności i bóle żołądka zazwyczaj prowadzą do złego apetytu i związanej z tym utraty masy ciała. Słabe wchłanianie pokarmu i składników odżywczych może dodatkowo przyspieszyć utratę wagi.
Zapalenie przewodu pokarmowego nie ogranicza się do samych jelit. Nawracające owrzodzenia jamy ustnej (aftowe owrzodzenie) są powszechne u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna, podczas gdy świąd odbytu, przetoki, bruzdy lub ropnie mogą prowadzić do skrajnego dyskomfortu i nietrzymania stolca. Żołądek i przełyk są mniej powszechnie dotknięte. Comp Komplikacje żołądkowo-jelitowe
Pod ciągłym obciążeniem zapaleniem ściany jelita ulegają spójnemu, ogólnemu zgrubieniu, gdy zaczną gromadzić się warstwy blizny. Powoduje to nie tylko zwężenie drogi jelitowej, zwiększa ogólny stan zapalny i ryzyko powikłań krótko- i długoterminowych.
Wśród nich:
Niedrożność jelit jest najczęstszym powikłaniem choroby Leśniowskiego-Crohna i może być łagodna lub ciężka, w zależności od stopnia niedrożności. Objawy to skurcze, wzdęcia i wymioty.
- Przyczyną bólu brzucha, tkliwości i gorączki mogą być ropnie jelitowe (miejscowe ropnie spowodowane przez bakterie).
- Przetoki jelitowe są nieprawidłowymi otworami, przez które mogą wyciekać płyny żołądkowe i wywołują infekcje, gdy przenikają do skóry i innych narządów.
- W wyniku ropnia lub przetoki może wystąpić perforacja jelit (pęknięcie), co może spowodować rozlanie się treści jelit do jamy brzusznej i poważne zakażenie (zapalenie otrzewnej).
- Toksyczny megakolon jest rzadkim, ale poważnym powikłaniem choroby Leśniowskiego-Crohna, w której okrężnica nagle rozszerza się i traci zdolność do kurczenia się. Objawy to silne wzdęcia, ból, gorączka, szybkie tętno i krwotok z jelit. Nieleczony nagromadzenie gazu może doprowadzić do pęknięcia, wstrząsu septycznego i śmierci.
- Ryzyko wystąpienia raka jelita grubego może być nieznacznie zwiększone u ludzi z chorobą Leśniowskiego-Crohna, chociaż dowody są obecnie mieszane.
Rak jelita grubego częściej kojarzy się z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, w którym ryzyko wynosi od około pięciu do ośmiu procent w ciągu 20 lat. Ryzyko u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna jest uważane za umiarkowane, ale wystarczające, aby zapewnić regularne badania przesiewowe.
Objawy pozajelitowe
Objawy pozajelitowe choroby Leśniowskiego-Crohna (występujące poza obszarem przewodu pokarmowego) są dalekosiężne i równie silne, jak te wpływające na jelita. Powodowane są przez uporczywe zapalenie, które koncentruje się na przewodzie pokarmowym, ale oddziałuje na ciało przez jakiś czas.
Najczęstsze objawy pozajelitowe dotyczą oczu, stawów, skóry, pęcherzyka żółciowego, układu nerwowego oraz krwi lub naczyń krwionośnych.
Oczy
Zapalenie środkowej warstwy oka (zapalenie błony naczyniowej oka) może powodować niewyraźne widzenie, wrażliwość na światło i ból oczu. Kiedy wpływa na biel oka (twardówkę), może prowadzić do zapalenia nadtwardówki. Oba są zwykle łagodnymi stanami, które same ustępują, ale pod ciężarem przewlekłego stanu zapalnego mogą prowadzić do trwałego uszkodzenia i utraty wzroku.
Stawów i tkanka łączna
Choroba Leśniowskiego-Crohna jest związana z grupą chorób zwanych seronegatywną spondyloartropatią, w których jedno lub więcej stawów jest dotkniętych zapaleniem stawów lub jedno lub więcej przyczepów mięśniowych jest dotkniętych zapaleniem przyczepu ścięgnistego. U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna występują trzy obszary zwykle dotknięte zapaleniem stawów:
Większe, obciążone stawami kolana, biodra, barki, łokcie i nadgarstek
- Pięć lub więcej mniejszych stawów na rękach lub stopach, występujących symetrycznie (co oznacza albo w obu dłoniach lub obu stopach)
- Kręgosłup prowadzący do zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa
- Objawami zapalenia stawów są bolesne, ciepłe, obrzęknięte i sztywne stawy połączone z utratą ruchomości stawów.
Skóra
Najczęstszym stanem skóry związanym z chorobą Leśniowskiego-Crohna jest rumień guzowaty, który pojawia się jako podniesione, delikatne, czerwone guzki, głównie wokół łydek. Guzki powstają w wyniku zapalenia komórek tłuszczowych w głębszej podskórnej warstwie skóry.
Innym, bardziej poważnym stanem skóry nazywany jest piodermia zgorzelinowa. Ten bolesny stan charakteryzuje się wrzodziejącym bólem, który zwykle zaczyna się na nodze w postaci niewielkiego guza, ale może zwiększyć rozmiar powodując znaczną śmierć tkanki (martwica).
Kości
Osteoporoza, schorzenie charakteryzujące się utratą masy kostnej, występuje często u osób dorosłych z długotrwałą chorobą Crohna. Może to nie tylko powodować ból pleców, może znacznie zwiększyć ryzyko złamania. Czasami widuje się też clubbing na palcach.
Dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna mają również tendencję do opóźnionego rozwoju, na ogół związane z opóźnionym rozwojem układu kostnego. Ponad 50 procent tych dzieci będzie miało niższy poziom, podczas gdy około 25 procent będzie miało niski wzrost (zdefiniowane jako dwa odchylenia poniżej średniej wysokości dla wieku i płci dziecka). Dojrzewanie jest często również opóźnione.
Pęcherz żółciowy
Choroba Leśniowskiego-Crohna zmniejsza zdolność jelita do resorpcji żółci, która została wydzielona przez pęcherzyk żółciowy i wątrobę w celu trawienia. Brak równowagi w wydzielaniu i reabsorpcji może prowadzić do gromadzenia się soli żółciowych w pęcherzyku żółciowym, co powoduje zwiększone ryzyko kamieni żółciowych.
Kamienie żółciowe mogą być niewiarygodnie bolesne i powodować skurcze, niestrawność, nudności, wymioty i ból w prawym lub odwrotnym brzucha.
Ośrodkowy układ nerwowy
Szacuje się, że jedna na siedem osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna doświadcza objawów neurologicznych. Mogą być łagodne lub umiarkowane i obejmować bóle głowy, depresję lub mrowienie lub drętwienie rąk i stóp (neuropatię). Inne mogą być poważniejsze i obejmują:
przednią niedokrwienną neuropatię wzrokową, nagłą utratę widzenia centralnego z powodu zmniejszonego przepływu krwi do nerwu wzrokowego
- zespół odwracalnej encefalopatii tylnej (PRES), zaburzenie nerwowe charakteryzujące się bólem głowy, splątaniem, napadami i utrata wzroku.
- Przewlekła polineuropatia aksonalna, która może objawiać się utratą kontroli ruchowej i czucia
- Objawy neurologiczne choroby Leśniowskiego-Crohna są słabo poznane. Uważa się, że ciężkie powikłania wiążą się z ciężką, długotrwałą chorobą nieleczoną.
Układ krwionośny i krążeniowy
Ludzie z chorobą Crohna często mają anemię ze względu na słabą absorpcję składników odżywczych w jelitach. Ale istnieje również inny rodzaj, określany jako autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, w której układ odpornościowy atakuje i niszczy własne czerwone krwinki. Objawy mogą obejmować zmęczenie, bladą skórę, zadyszkę, zawroty głowy i szybkie bicie serca.
Choroba Leśniowskiego-Crohna prowadzi również do nieprawidłowego zlepiania się płytek krwi i powstawania zakrzepów krwi. Może to prowadzić do zakrzepicy żył głębokich (DVT), niedrożności przepływu krwi do nogi, co może powodować objawy bólu, obrzęku, ciepła i skurczy.
Jeśli leczenie nie jest odpowiednio leczone, skrzep krwi może wypłynąć i przenieść nogę do mózgu, serca i płuc, gdzie może spowodować udar, zawał serca lub zator tętnicy płucnej.
Kiedy należy się skontaktować z lekarzem
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna mogą być tak zróżnicowane i zmienne, że może być trudno dowiedzieć się, kiedy należy pójść do lekarza. Ostatecznie jedynym czynnikiem oddzielającym chorobę Leśniowskiego-Crohna od problemu z brzuszkiem jest utrzymywanie się objawów.
Dlatego ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi:
Ciągłe napady biegunki, które nie reagują na leki dostępne bez recepty
- Ból brzucha, który jest ciągły lub nawracający
- Krew w stolec
- Niewyjaśniona utrata masy ciała
- Niewyjaśniona gorączka utrzymująca się dłużej niż przez kilka dni
