Percepcja głębi to zdolność postrzegania świata w trzech wymiarach (3D) i oceny odległości obiektów. Percepcja głębi jest osiągana, gdy mózg przetwarza różne obrazy z każdego oka i łączy je w jeden obraz trójwymiarowy. Percepcja głębi pozwala oczom określić odległość między obiektami i stwierdzić, czy coś jest blisko nas, czy daleko.
Aby uzyskać percepcję głębi, musisz mieć wizję obuoczną, zwaną również stereopsją. Jeśli komuś brakuje stereopsji, zmuszeni są oni polegać na innych wizualnych wskazówkach, aby ocenić głębokość, a ich percepcja głębi będzie mniej dokładna. Chociaż używamy innych wskazówek w naszym środowisku, aby mieć percepcję głębi, najważniejszym jest widzenie obuoczne. Posiadanie dwojga oczu pozwala nam mieć wizję obuoczną. W rzeczywistości, im dalej twoje oczy są rozdzielone, tym lepsza percepcja głębi będziesz mieć. Owady, zwierzęta i ryby, które mają bardzo szeroko rozstawione oczy, mają bardzo wysoki poziom percepcji głębi.
Jakie są wizualne wskazówki, które pomagają w postrzeganiu głębi?
Wskaźniki monokularowe pozwalają nam odczuć percepcję głębi, gdy nie jest możliwa prawdziwa stereoskopia obuoczna.
- Ruch paralaksy – paralaksa ruchu pojawia się, gdy poruszamy głową w przód iw tył. Obiekty znajdujące się w różnych odległościach będą poruszać się z nieco innymi prędkościami. Na lekcji fizyki dowiadujemy się, że bliższe obiekty poruszają się w przeciwnym kierunku od naszego ruchu głowy, a przedmioty dalej poruszają się naszymi głowami. Nasze mózgi to dostrzegają i dają nam wskazówki co do percepcji głębi.
- Interpozycja – gdy obiekty nakładają się na siebie, daje nam jednookularowe wskazówki, które znajdują się bliżej lub dalej.
- Perspektywa powietrzna – Barwne i kontrastowe wskazówki podpowiadają nam, jak daleko może być dany obiekt. Na przykład, gdy światło przemieszcza się z odległości, jest rozproszone. Rozproszone światło rozmywa zarys rzeczy, które widzimy, a nasz mózg interpretuje to jako będący dalej.
Jak lekarze testują percepcję głębokości?
Po pierwsze, kompleksowe badanie wzroku jest pierwszym krokiem do pełnej oceny percepcji głębi. Optycy lub okulista najpierw oceniają swoją wizję, mierząc ostrość wzroku lub jakość wzroku. Jeśli jedno oko jest bardzo rozmyte, a jedno oko nie, twoja percepcja głębi będzie ograniczona. Gdy optometrysta sprawdzi mięśnie oka, wykona test osłony. Test pokrycia mierzy, jak dobrze twoje oczy współpracują ze sobą i sprawdzą obecność zeza. Strabismus, taki jak esotropia lub egzotropia, jest problemem mięśnia oczu, w którym oczy nie działają dobrze razem lub gdy jedno oko jest obracane, wyrzucane, w górę lub w dół. Jeśli oczy nie są w doskonałej wzajemnej zgodności, pojawia się podwójne widzenie lub częściej tłumienie. Aby nie doświadczyć podwójnego widzenia, jeśli twoje oczy nie są w jednej linii, twój mózg wytłumi obraz z oka. W rezultacie naprawdę używasz tylko jednego oka. Kiedy tak się stanie, nie będziesz miał dobrej percepcji głębi. Dokładne poziomy percepcji głębokości są mierzone za pomocą testów, takich jak stereogramy losowych kropek lub stereotesty konturowe. Niektóre z tych testów są przeznaczone dla małych dzieci z postaciami z kreskówek, aby lekarz mógł łatwo stwierdzić, czy dziecko używa widzenia dwuokularowego.
W jaki sposób brak percepcji głębi wpływa na twoje życie?
Brak percepcji głębi może wpływać na niektóre kluczowe obszary, które są bardzo ważne w życiu. Brak percepcji głębokości może być spowodowany stanami takimi jak niedowidzenie, niedorozwój nerwu wzrokowego i zeza. Ludzie z jednym okiem nie mają percepcji głębi, ponieważ percepcja głębi wymaga dwóch oczu roboczych. Brak umiejętności postrzegania głębi może wpłynąć na twoje życie na kilka sposobów, w tym:
- Może wpłynąć na zdolność uczenia się dziecka.
- Może to powodować problemy z prowadzeniem pojazdu i prawidłową nawigacją po drogach.
- Może uniemożliwić sportowcowi osiągnięcie jego pełnego potencjału.
- Może uniemożliwić uzyskanie określonej pracy lub zawodu wymagającego dobrej percepcji głębi.
