Jaki to rodzaj języka migowego, gdy nie podpisujesz czystego amerykańskiego języka migowego (ASL)? własna gramatyka lub wykorzystanie podpisane dokładny angielski? Nazywa się on pidgin sign (ed) English lub PSE. Nowszym terminem jest "podpisywanie kontaktów", co oznacza, że jest to język, który rozwija się między osobami, które mają kontakt z językiem angielskim i podpisaniem.
Jedną z odmian jest pojęciowo precyzyjnie podpisany angielski (CASE), który wybiera znak oparty na jego znaczeniu w ASL zamiast dźwięku lub pisowni w języku angielskim, ale używa angielskiego porządku gramatycznego przy konstruowaniu podpisu.
Różni się to od angielskiego kodowanego ręcznie, gdzie znaki reprezentują angielskie słowa, a nie pojęcia, które reprezentują w ASL.
Pidgin jest terminem dla każdego języka, który naturalnie rozwija się między ludźmi używającymi różnych języków. Ale pidgins są zwykle wąskie, uproszczone, mają ograniczone słownictwo i brak rodzimych użytkowników. Z tych powodów termin ten wypada z łaski. Częściowo jest to prawdopodobne, ponieważ PSE jest formą języka migowego używanego powszechnie w takich miejscach jak Gallaudet i Narodowy Instytut Techniczny dla Głuchych (NTID). Ale także istnieją znaczące różnice w pidżinach, które rozwijają się między dwoma językami mówionymi oraz pomiędzy podpisanymi językami a językami mówionymi.
Co to jest Pidgin Sign (ed) English?
PSE nie jest prawdziwym językiem i nie ma reguł. Jest postrzegany przez ekspertów lingwistyki znaków jako sposób na "zlikwidowanie" luki pomiędzy native speakerami ASL i native speakerami języka angielskiego.
Osoby mówiące po angielsku mogą być głuche lub słyszeć. Zawiera mieszankę reguł ASL i gramatyki angielskiej. Znaki używane w PSE pochodzą z ASL, ale nie są używane w ASL-owski sposób, ale raczej w bardziej normalnym angielskim wzorze.
Aby przyspieszyć komunikację, głośniki PSE mogą nie wykorzystywać niektórych elementów języka angielskiego, takich jak określone i nieokreślone artykuły "a" i "a". Nie mogą używać końcówek słów, takich jak nie podpisywanie "ing", lub nie zawsze podpisywanie lub palcowanie w czasie przeszłym.
Na przykład ktoś może powiedzieć "Kończę czyszczenie" zamiast "Czyściłem". PSE jest dość indywidualistyczne, a użytkownicy komunikują się w dowolny sposób, który według nich jest wygodny. Używanie PSE przypomina raczej ciągłość między ASL i angielskim.
Badania nad angielskim podpisem w języku Pidgin
Ceil Lucas z Gallaudet University Wydziału ASL, Lingwistyki i Interpretacji dokonało wielu badań nad PSE wspólnie z Claytonem Vallim. Praca Lucas’a i Valliego jest bardziej szczegółowa w książce z 1992 roku "Kontakt językowy w amerykańskiej społeczności osób niesłyszących" (ISBN 0-12-458040-8). Wskazali różnice między PSE a mówionymi pidginami i zamiast tego zaproponowali termin "podpisywanie kontaktów".
Jedna różnica polega na tym, że nie używa się różnych zakończeń wyrazów widocznych po angielsku, takich jak zakończenia dzierżawcze i czasy przeszłe. Inną ważną różnicą jest to, że słownictwo do podpisywania kontaktów pochodzi z języka ASL, a gramatyka pochodzi z języka angielskiego, co nie jest typowe dla pidgin w języku mówionym.
