Inwazja wszy głowowych jest częstym problemem. Małe owady pasożytnicze najczęściej znajdują się za uszami i blisko dekoltu z tyłu szyi. Choć niepokojące, infestacja nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, a wszy nie są odpowiedzialne za rozprzestrzenianie się jakiejkolwiek choroby. Bez recepty i staranne czesanie w celu usunięcia wszy i jaj są zwykle skuteczne.
Każdego roku w Stanach Zjednoczonych występuje 6 milionów do 12 milionów przypadków wszy głowowych, z których więcej występuje u dzieci niż u dorosłych.
Objawy
Głównym objawem jest obserwacja wszy. Jeśli zauważysz coś, co wygląda jak małe ziarenka ryżu poruszające się we włosach, prawdopodobnie istnieje w nim wszy. Możesz również zobaczyć wszy, zwane gnidami, na włosach.
Kiedy masz wszy, możesz poczuć, że coś porusza się we włosach. Wszy są najbardziej aktywne po zmroku, co może powodować trudności w zasypianiu. Świąd skóry głowy rozwija się z powodu reakcji alergicznej na ślinę wszy. Ta reakcja wymaga czasu, aby rozwinąć się po raz pierwszy, gdy dana osoba ma wszy, więc możesz mieć wszy od czterech do sześciu tygodni, zanim poczujesz swędzenie. Nastąpi to szybciej podczas następnej infestacji, ponieważ już jesteś uczulony.
Zarysowania mogą prowadzić do wtórnego zakażenia skóry i zaczerwienienia lub opryszczki na skórze głowy.
Obrzęk węzłów chłonnych w przedniej i tylnej części szyi może rozwinąć się z powodu reakcji alergicznej na ślinę wszy.
Przyczyny
Wszy głowowe,Pediculus humanus capitis,zwykle rozprzestrzeniają się poprzez bezpośredni kontakt z głową lub włosami zarażonej osoby. Wszy nie mogą latać ani skakać, tylko czołgają się, więc jest to najskuteczniejszy sposób rozprzestrzeniania się.
Dzieci w wieku przedszkolnym i przedszkolnym, a także dzieci w wieku szkolnym i ich rodziny, są najbardziej zagrożone.
Rozprzestrzenianie się wszy z przedmiotów jest możliwe, ale jest mniej powszechne. Przedmioty mogą zawierać przedmioty do pielęgnacji włosów, takie jak grzebienie i szczotki, ubrania takie jak czapki i przedmioty, takie jak poduszki i wypchane zwierzęta, które wchodzą w kontakt z włosami.
Inwazje wszy głowowych są rzadsze u Afroamerykanów, prawdopodobnie dlatego, że wesz preferuje określony kształt i szerokość wału włosa. Ale wszy można znaleźć na krótkich, długich, kręconych lub prostych włosach każdej osoby.
Wiele osób martwi się, że zostaną napiętnowani, jeśli odkryją wszy. Jednak rozprzestrzenianie się wszy nie ma nic wspólnego z higieną osobistą lub czystością domu. Wszy występują powszechnie w każdej grupie społeczno-ekonomicznej.
Rozpoznanie
Inwazję wszy głowowych rozpoznaje się, widząc wszy na głowie danej osoby. Wszy mogą znajdować się w dowolnej części cyklu życia – osobniki dorosłe, nimfy lub gnidy (jaja). Możesz je znaleźć w domu za pomocą grzebienia wszy i soczewki powiększającej. Jeśli nie masz pewności, lekarz może szukać wszy. W przypadku stwierdzenia przypadku wszy głowowej należy sprawdzić wszystkich członków gospodarstwa domowego.
Odnalezienie gnówek w odległości jednej czwartej cala od skóry głowy potwierdza porażenie, które musi być leczone, podczas gdy gnidy dalej od skóry głowy nie dowodzą, że występuje aktywna infestacja.
Nity można odróżnić od płatków łupieżu, ponieważ są one bardzo przylegające do włosa, podczas gdy łupież można łatwo przesuwać wzdłuż lub z dala od trzonu włosa.
Leczenie
Pierwszą linią leczenia wszy głowowej jest dostępny na rynku szampon przeciwbólowy dostępny bez recepty (OTC). Najpowszechniejszymi produktami są Nix (permetryna) i Rid (pyretryny plus butanolan piperonu). Zabijają dorosłe wszy i nimfy. Ponieważ nie niszczą wnęk, muszą zostać ponownie nałożone po siedmiu do dziesięciu dniach, kiedy wylęgną się gnidy.
Leczenie OTC połączone jest z czesaniem na mokro grzebieniem z małymi zębami, aby usunąć wszy i gnidy. Ta metoda może być zrobiona sama bez innego leczenia, ale wymaga to dodatkowej staranności, aby usunąć wszystkie wszy i gnidy.
Jeśli wszy są oporne po początkowym leczeniu OTC, lekarz może przepisać leki miejscowe, które obejmują owady (malation), Ulesfia (alkohol benzylowy 5 procent), Natroba (spinosad) lub Sklice (iwermektyna). Istnieje również kilka leków doustnych, które mogą być przepisywane, ale nie są one zatwierdzone przez FDA do tego celu, a ich stosowanie jest poza wskazaniami.
Powszechne środki zaradcze w domu obejmują dusienie wszy przez pokrycie włosów i skóry głowy środkiem okluzyjnym, takim jak oliwa z oliwek, wazelina lub majonez, i pozostawienie na noc. Jednak może to być staranne czyszczenie wymagane podczas korzystania z tych środków, które zapewniają im skuteczność. Nie udowodniono, aby środki zaradcze, takie jak ocet, które mają poluzować gnidy, były skuteczne, a niektóre mogą powodować uszkodzenie włosów, podrażnienie skóry lub oczu lub inne zagrożenia.
Reklamowane są różne olejki i produkty ziołowe, a niektóre takie jak olejek z drzewa herbacianego (melaleuca) i olejek lawendowy i ekstrakt z nasion neem mają badania, które wykazały, że mogą być skuteczne. Amerykańska Akademia Pediatrii ostrzega, że produkty ziołowe nie powinny być stosowane u niemowląt i dzieci.
Wszystkie przedmioty do pielęgnacji włosów, kapelusze i pościel należące do zarażonej osoby powinny być czyszczone przez pranie lub odkurzanie. Nie ma potrzeby używania fumigantów w aerozolu lub mgły w domu.
Radzenie sobie
Stresowanie wszy i radzenie sobie z emocjonalnymi, społecznymi i fizycznymi konsekwencjami może być stresujące. Podejmij kroki, aby rozwiązać swój niepokój i uspokoić swoje dziecko, że nie oznacza to, że zrobiła coś złego. Możesz podjąć pozytywne działania, aby leczenie i czesanie były jak najbardziej stresujące (a nawet kojące).
Jeśli twoje dziecko jest zarażone, konieczna jest komunikacja ze szkołą i innymi rodzicami, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się wszy i zapewnić, że wszyscy narażeni są poddawani kontroli. Dzieląc się wiadomościami, wiedz, że możesz napotkać ludzi, którzy są pod wpływem mitów i nieporozumień na temat wszy. Pamiętaj, aby kształcić się, aby móc przekazywać dokładne informacje innym.
Być może będziesz musiał dostosować opiekę nad dzieckiem, jeśli szkoła lub przedszkole Twojego dziecka ma zasady "bez niczyich". Amerykańska Akademia Pediatrii i inne władze zalecają, aby dzieci mogły powrócić do szkoły od razu po rozpoczęciu leczenia, ale niektóre okręgi i programy nadal zachowują bardziej restrykcyjną politykę.
