Czerniak podpaznokciowy, określany także jako rak gwoździa, jest rodzajem nowotworu, który powstaje w tkankach łożyska paznokcia. Czerniak jest rodzajem raka, który rozwija się w komórkach zwanych melanocytami. Melanocyty to komórki wytwarzające melaninę, pigment, który nadaje skórze, włosom i oczom kolor.
Podczas gdy czerniak podpaznokciowy występuje najczęściej na kciuku lub dużym palcu stopy, mogą wystąpić na dowolnym paznokciu lub paznokcie u nóg.
Często są błędnie diagnozowane jako infekcja grzybicza z powodu ich charakterystycznych zmian w kolorze i fakturze paznokci.
Czerniak podpaznokciowy jest stosunkowo rzadkim stanem i częściej występuje u osób ciemnoskórych. W Azji uważa się, że aż 20 procent czerniaków to czerniaki podpaznokciowe. Występują najczęściej u osób w wieku od 40 do 70 lat.
Objawy
Czerniak podpaznokciowy zwykle pojawia się jako ciemne smugi przebiegające podłużnie (prostopadle do naskórka). Mniej więcej połowa tych smug ma kolor brązowy, niebieski lub czarny, podczas gdy druga połowa nie jest pigmentowana.
Wraz z postępem nowotworu może pojawić się więcej smug, często o różnych kolorach. W miarę upływu czasu, część najbardziej zbliżona do naskórka może stać się szersza.
Znak Hutchinsona jest częstym objawem w większości czerniaków podpaznokciowych. Odnosi się to do pojawienia się smugi rozciągającej się od wierzchołka gwoździa aż do łożyska paznokcia (gdzie rozpoczyna się gwóźdź) i do samego kutasa.
To odróżnia ją od innych warunków związanych z paznokciami pod względem jednolitości, przebarwienia podłużnego i zaangażowania naskórka.
Ponieważ czerniak nadal rośnie, może powodować krwawienie, powstawanie guza lub deformację samego paznokcia.
Rozpoznanie
Rozpoznanie zwykle wykonuje się po dokładnym sprawdzeniu gwoździa i zmiany.
Dermatolodzy użyją narzędzia zwanego dermaskopem, które zapewnia im powiększony widok gwoździa i otaczającej tkanki.
W ostateczności badanie wizualne ma swoje ograniczenia, zwłaszcza, że tak rzadko się zdarza. W rezultacie często mylone są z innymi, bardziej powszechnymi stanami, takimi jak:
- krwiak podpaznokciowy, siniak pod paznokciem, który nie ma jednolitości czerniaka podpaznokciowego
- infekcje grzybicze (grzybica paznokci), które częściej mają ciemne, nie wzdłużne paski w połączeniu z żółtymi lub białymi smugami
- Moli (znamion), które rzadziej pojawiają się w smugach
- Depozyty melaniny pod paznokciami, które mogą wystąpić w wyniku ciąży (jak również chemioterapia lub radioterapia)
Ostateczna diagnoza może być jedynie wykonane z biopsji (usunięcie i badanie uszkodzonej tkanki).
Jeśli podejrzewa się czerniaka, zwykle wykonuje się biopsję wycięcia, aby usunąć całe uszkodzenie plus część otaczającej tkanki. Można zastosować mniej inwazyjne uderzenie lub biopsję nacięcia, jeśli diagnoza wzrokowa jest mniej rozstrzygająca.
Stopniowanie czerniaka
W zależności od wielkości i głębokości czerniaka podpaznokciowego konieczne będą dalsze badania w celu określenia stadium choroby. Podobnie jak w przypadku innych postaci raka, stadium może różnić się od raka in situ (przed rakiem) aż do stadium 4 choroby przerzutowej (gdzie rak rozprzestrzenił się na inne narządy).
Aby określić, czy czerniak ma przerzuty, istnieją różne testy, do których onkolog może włączyć biopsję węzłów chłonnych wartowniczych (węzły najbliższe guza) i techniki obrazowania, takie jak tomografia komputerowa (tomografia komputerowa) lub tomografia emisyjna pozytonów (skan PET ).
Czynniki ryzyka
Podczas gdy wciąż nie wiemy, co powoduje czerniak podpaznokciowy, znamy wiele czynników ryzyka związanych z jego rozwojem.
Jedyną rzeczą, która nie wydaje się być czynnikiem – i odróżnia ją od wszystkich innych typów czerniaka – jest ekspozycja na słońce. Promieniowanie ultrafioletowe (UV) ze słońca lub innych źródeł nie przyczynia się do jego rozwoju ani nie zwiększa prędkości, z jaką się rozwija.
Czynniki ryzyka, które odgrywają rolę, obejmują:
- Wcześniejszy uraz palców u rąk i nóg (powszechne ustalenie)
- Osobiste lub rodzinne przypadki czerniaka
- Wiele moli
- Tłumienie odporności, w tym biorcy narządów i osoby z zaawansowanym zakażeniem wirusem HIV
- Genetyka, np. Z dziedziczną chorobą xeroderma pigmentosa (ekstremalna wrażliwość na Promieniowanie UV)
Leczenie
Leczenie czerniaków podpaznokciowych zmieniło się znacznie w ostatnich latach. W przeszłości amputacja całego palca lub palca była uważana za leczenie z wyboru.
Obecnie wiele czerniaków podpaznokciowych jest leczonych bardziej zachowawczo jedynie z miejscowym usunięciem guza. Gdy wskazana jest amputacja, często wiąże się tylko z pierwszym stawem najbliżej paznokcia. W przypadku stóp paznokciowych częściej występuje amputacja do drugiego stawu.
Przegląd literatury medycznej z 2014 r. Sugerował, że bardziej konserwatywne podejście może działać równie dobrze jak całkowita amputacja; co więcej, nie wykazano całkowitej amputacji w celu poprawy przeżycia.
W przypadku wczesnego czerniaka podpaznokciowego mogą być potrzebne inne rodzaje terapii, w tym:
- Chemioterapia podawana ogólnoustrojowo przez żyłę lub bezpośrednio do guza
- Radioterapia, stosowana głównie jako paliatywne leczenie w celu zmniejszenia bólu
- Immunoterapia, nowsza forma leczenia terapia przeciwnowotworowa, która ma na celu stymulację układu odpornościowego do walki z komórkami nowotworowymi
- Ukierunkowane terapie, leki zdolne do celowania w mutacje BRAF, które występują w 50 procentach guzów podnerczaka czerniaka
Odpowiedź na leczenie może się różnić w dużej mierze na etapie raka. Wyniki u osób z czerniakiem podpaznokciowym są gorsze niż inne typy czerniaka, często z powodu opóźnienia w poszukiwaniu diagnozy i leczenia.
Podkreśla to potrzebę działania w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek zmian w paznokciu lub skórze, które wydają się nienormalne lub nie udają się poprawić. Wczesna interwencja jest najpewniejszym sposobem na osiągnięcie sukcesu w leczeniu.
Słowo od Verywell
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie czerniaka podpaznokciowego, ważne jest znalezienie specjalisty doświadczonego w chorobie. Czerniaki podpaznokciowe są dość rzadkie, a brak doświadczenia może skutkować niepotrzebnie agresywnym podejściem do leczenia.
Ważne jest posiadanie doskonałego zespołu opiekuńczego, pozostaje najważniejszym aspektem tego zespołu. Dowiedz się jak najwięcej o swoim raku. Poproś o pomoc i zaakceptuj pomoc. Zaangażuj się w społeczności wsparcia online, które mogą dzielić się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami.Postaraj się zostać swoim własnym adwokatem w zakresie leczenia raka. To naprawdę robi różnicę.
