Skurcz ścięgna Achillesa jest częstym problemem ścięgna Achillesa. Niestety wielu pacjentów i lekarzy mylnie z pojęciem ścięgna Achillesa z tendinozą Achillesa. Tendinoza Achillesa jest chronicznym problemem, który charakteryzuje się mikroskopijnymi łzami ścięgna Achillesa. Z drugiej strony zapalenie ścięgna Achillesa pojawia się w przypadku ostrego (nagłego początku) zapalenia ścięgna.
Odróżnienie tych warunków jest ważne, aby zapewnić właściwe leczenie.
Zapalenie a zwyrodnienie
Termin zapalenie ścięgna Achillesa powinien być używany w odniesieniu do zapalenia ścięgna Achillesa. Zapalenie to najczęściej ostra zmiana (wynik nagłego urazu). Problem ten charakteryzuje się obrzękiem, zaczerwienieniem, ciepłem i bólem. Jednym z częstych objawów zapalenia ścięgna Achillesa jest crepitus. Crepitus jest miażdżącym uczuciem, które można wyczuć kładąc dłoń na ruchomym ścięgnie. Zapalenie i obrzęk ścięgna powoduje uczucie miażdżenia, które odczuwa twoja ręka. Widoczne pod mikroskopem stany zapalne mają specyficzne komórki, które organizm wnosi do tego obszaru ciała, aby pomóc kontrolować stan zapalny i leczyć uszkodzone ścięgno.
tendinoza Achillesa to inny stan, który nie charakteryzuje się stanem zapalnym. Przeciwnie, ci pacjenci mają pogrubienie ścięgna.
Zwykle nie ma zaczerwienienia ani ciepła otaczających tkanek miękkich, chociaż obszar może być bolesny w dotyku. Tendinoza Achillesa jest chronicznym problemem, co oznacza, że rozwija się stopniowo i trwa długo. Widoczne pod mikroskopem komórki zapalne nie są obecne, chociaż mogą być widoczne przewlekłe uszkodzenia i mikroskopijne łzy ścięgna.
Objawy tendinozy Achillesa są najlepszym sposobem na postawienie diagnozy tego stanu. Zazwyczaj prześwietlenie stawu skokowego będzie normalne, chociaż możliwe jest zaobserwowanie niewielkich złogów wapnia lub ostrogi kostnej wokół ścięgna, są to oznaki przewlekłego stanu zapalnego. Można również wykonać badanie MRI, które może wykazać mikroskopijne rozdarcie lub zwyrodnienie tkanki ścięgna, a także zgrubienie uszkodzonej części ścięgna.
Ważne jest rozróżnienie między zapaleniem ścięgna a tendinozą, ponieważ leczenie tych stanów będzie się różnić. Na przykład, leczenie tendinozy Achillesa z modalnościami mającymi na celu zmniejszenie stanu zapalnego (lód, leki przeciwzapalne) prawdopodobnie nie przyczyni się do złagodzenia objawów tego schorzenia. W podobny sposób leczenie tendinozy, gdy problem jest stanem zapalnym, będzie prawdopodobnie równie nieskuteczne.
Leczenie ścięgna Achillesa
Podczas leczenia zapalenia ścięgna Achillesa i tendinozy Achillesa są podobne, nie są one takie same. Ważne jest, aby pamiętać, że ponieważ tendinoza Achillesa nie ma stanu zapalnego, leczenie mające na celu kontrolowanie stanu zapalnego jest mało prawdopodobne. Dlatego, podczas gdy leki przeciwzapalne i stosowanie lodu mogą być stosowane w leczeniu objawów dyskomfortu związanego z tendinozą Achillesa, nie zwalczają stanów zapalnych w tej sytuacji.
Bardziej skuteczne metody leczenia tendinozy Achillesa to wkładki do butów, ćwiczenia terapeutyczne i rozciąganie.
Udowodniono, że ćwiczenia skupiające się na ekscentrycznym skurczu ścięgna Achillesa są najskuteczniejszym sposobem stymulacji gojenia uszkodzonej części ścięgna. Skurcz mimośrodowy wykonuje się przez skurcz ścięgna mięśnia, jednocześnie zapewniając siłę wydłużenia. Na przykład, robienie ćwiczeń przy spadaniu i powolne zanurzanie się jest skutecznym ekscentrycznym ćwiczeniem ścięgna Achillesa.
W rzadkich przypadkach chirurg może zalecić chirurgiczne leczenie uszkodzonego ścięgna.
W takich przypadkach najczęściej uszkodzona część ścięgna jest chirurgicznie usuwana. Po usunięciu nienormalnego ścięgna, otaczające ścięgno może zostać naprawione wokół defektu. Istnieje kontrowersje dotyczące tego, jak skuteczne jest to leczenie w leczeniu tendinozy Achillesa. Niektórzy chirurdzy uważają, że skuteczność tego leczenia jest w rzeczywistości wynikiem rehabilitacji wykonywanej po wykonaniu operacji.
