Wbudowany udział własny to system, który łączy indywidualne i rodzinne odliczenia z rodzinną polisą ubezpieczeniową. Ubezpieczenia zdrowotne o wysokim odliczeniu często wykorzystują odliczenia zbiorcze, ale wbudowane odliczenia są wspólne dla wszystkich innych planów, gdy wielu członków rodziny jest zapisanych razem w planie.
Jeśli w planie opieki zdrowotnej są wbudowane odliczenia, oznacza to, że pojedynczy członek rodziny nie musi pokryć pełnego odliczenia rodzinnego, aby móc odliczyć zasiłek po potrąceniu.
Zamiast tego, zasiłki po odliczeniu będą się opłacać. jak tylko spotka się z indywidualnym odliczeniem, nawet jeśli ubezpieczenie obejmuje rodzinny plan.
Od 2016 r. Obowiązują nowe zasady dotyczące całkowitych kosztów out-of-pocket , że każda osoba na planie może być zobowiązana do zapłaty w out-of-pocket kosztów w ciągu roku. Łączne odliczenia są nadal dozwolone, ale wszystkie plany rodzinne muszą mieć osadzone indywidualne maksymalne wartości. Oznacza to, że w 2017 r. Żaden indywidualny członek rodziny nie może być zobowiązany do zapłacenia ponad 7.150 USD w ramach bieżących kosztów w ciągu roku (w sieci). Górny limit wzrośnie do 7350 USD w 2018 roku, chociaż wiele planów będzie nadal mieć limity out-of-pocket, które są niższe niż maksymalne dopuszczalne przez prawo.
Jak działa osadzona praca dedukcyjna?
Dzięki wbudowanemu odliczeniu, Twój plan zdrowia będzie monitorował dwa różne rodzaje odliczeń od ubezpieczenia zdrowotnego dla każdego członka rodziny: indywidualny udział własny i udział własny.
Odliczenie rodziny jest zwykle dwa razy wyższe niż indywidualne odliczenie. Kiedy członek rodziny ponosi koszty opieki zdrowotnej, pieniądze, które płaci w celu jego indywidualnego odliczenia, są również zaliczane na poczet kosztów rodziny.
Istnieją dwa sposoby, aby rozpocząć ubezpieczenie, a plan opieki zdrowotnej zacznie płacić za koszty opieki zdrowotnej danego członka rodziny:
- Członek rodziny miał wystarczająco dużo osobistych wydatków na opiekę zdrowotną, że spotkał się z indywidualnym odliczeniem. W takim przypadku plan świadczeń zdrowotnych zaczyna się od ponoszenia kosztów tej osoby, ale nie kosztów opieki zdrowotnej innych członków rodziny (chyba że opieka jest objęta przed odliczeniem, jak np. Pewna opieka profilaktyczna lub leczenie pokryte policzeniem, a nie policzone w kierunku odliczenia).
- Kilku różnym członkom rodziny zarabiało wystarczająco dużo w indywidualnych odliczeniach, które razem pomniejszono o udział własny rodziny. W takim przypadku plan opieki zdrowotnej zaczyna pokrywać koszty opieki zdrowotnej dla całej rodziny, nawet członków rodziny, którzy nie zapłacili nic w zamian za ich indywidualne odliczenie.
Zalety i wady osiedlenia się w rodzinie D Problem z zaliczeniem na poczet członków rodziny polega na tym, że jedynym sposobem na pokrycie kosztów rodziny i pokrycia kosztów dla całej rodziny jest łączenie indywidualnych kosztów policzalnych kilku członków rodziny. (To nie jest prawdą w przypadku zbiorczego odliczenia).
Przy założonym odliczeniu, nawet jeśli pojedynczy członek rodziny ma bardzo wysokie koszty opieki zdrowotnej, same te wydatki nie wystarczą, aby pokryć koszt własny rodziny.
Dlaczego? Ponieważ jak tylko ta osoba spełni swój niższy indywidualny udział własny, jego świadczenia z ubezpieczenia zdrowotnego rozpoczynają się i zaczynają płacić. Może on następnie być zobowiązany do zapłaty innych rodzajów podziału kosztów, takich jak copays lub współubezpieczenie, ale te inne wydatki z kieszeni nie są zaliczane na poczet kosztów rodziny. Tylko pieniądze, które zapłacił w zamian za jego indywidualne odliczenie, są zaliczane na poczet kosztów rodziny. Ponieważ indywidualny udział własny jest mniejszy niż udział własny rodziny, jedna osoba w rodzinie nie może samodzielnie zaspokoić całej rodziny.
Oznacza to, że co najmniej jeden inny członek rodziny musiałby także spełnić indywidualne prawo do odliczenia w ciągu roku, aby rodzina mogła zostać potrącona, a po potrąceniu podlegających potrąceniu zasiłków dla wszystkich członków rodziny objętych ubezpieczeniem.
Korzyścią z udziału własnego w ubezpieczeniach rodzinnych jest to, że zasiłki ubezpieczenia zdrowotnego po potrąceniu wypłacą chorym członkom rodziny szybciej niż innym członkom rodziny. Ponieważ ci chorzy członkowie rodziny ponoszą wyższe koszty opieki zdrowotnej, osiągają indywidualny udział własny szybciej, niż wtedy, gdyby plan posiadał całkowity udział własny, a ubezpieczenie zdrowotne zaczyna płacić za całość lub większość kosztów opieki zdrowotnej. To dzięki wbudowanemu systemowi odliczeń, że ich świadczenia ubezpieczeniowe zaczynają się i zaczynają płacić, zanim rodzina zostanie odliczona.
Zmiany, które weszły w życie w 2016 r.
Wszystkie powyższe postanowienia nadal obowiązują, ale w ramach nowego wymogu żadna osoba fizyczna nie może być zobowiązana do zapłaty wyższych kosztów poza internetem (w ramach sieci) niż maksymalna dozwolona kwota z kieszenią na ten rok. Było to 6,850 USD w 2016 r., 7 150 USD w 2017 r. I 7,350 USD w 2018 r.
Tak więc na przykład przed 2016 r. Możliwe było posiadanie planu opieki zdrowotnej, który nie posiadał odliczeń odliczonych
ani zagnieżdżonych maksymalnych wartości. Załóżmy, że plan miał koszt odliczenia rodzinnego w wysokości 10 000 $, a następnie 100 procent pokrycia (ten rodzaj planu był tylko wspólny dla HDHP). Gdyby tylko jeden członek rodziny poniósł koszty leczenia w ciągu roku, musiałaby zapłacić 10 000 $, zanim zostanie objęta ubezpieczeniem. Tego rodzaju plan nie jest już dozwolony, ponieważ jej koszty z kieszeni musiałyby zostać ograniczone na kwotę 7.150 USD w 2017 r. Plan może nadal podlegać odliczeniu rodzinnemu w wysokości 10 000 USD, ale więcej niż jedna osoba musiałaby ponieść koszty leczenia, aby osiągnąć ten udział.
