Ludność świata gwałtownie się starzeje. National Institute on Aging sugeruje, że do 2050 roku 1,5 miliarda ludzi będzie miało 65 lub więcej lat. Kraje o wysokim dochodzie mają zazwyczaj większy odsetek osób starszych. Jednak mniej rozwinięte kraje mają obecnie najszybciej starzejące się populacje, co stanowi globalne wyzwanie. Trend starzenia się również dramatycznie zmienia stosunek starszych osób do osób poniżej 65 roku życia.
Jest to ważne, ponieważ osoby w zawodzie starszej opieki są na ogół w wieku poniżej 65 lat.
Biorąc pod uwagę te prognozy, aspekty związane z opieką mogą wymagać outsourcingu do robotów, aby złagodzić niedobór ludzkich opiekunów i zapewnić bezpieczniejsze i zdrowsze życie osobom starszym.
Zapotrzebowanie rynku na tworzenie robotów, które zajmą się wyżu demograficznego, gdy przechodzą na emeryturę, jest już w toku, a niektóre są już dostępne na rynku.
Od "inteligentnego domu" do asystenta
Rozwój czujników i urządzeń, które mogą monitorować osobę, śledzić zdrowie i aktywność oraz sygnalizować, czy istnieje potencjalne niebezpieczeństwo, był już rozważany już na początku lat 90-tych. Na przykład prosty czujnik na łóżko może wykryć, czy osoba wyszła z łóżka w nocy, ale nie wróciła, co wymagało sprawdzenia, czy wszystko jest w porządku.
Koncepcja "inteligentnego domu" – bezprzewodowego systemu czujników środowiskowych, który dostarcza informacji na temat ruchów danej osoby i łączy domowe urządzenia i urządzenia – jest obecnie dobrze ugruntowaną koncepcją dzięki "Internetowi Rzeczy." Jednak w W ciągu ostatnich kilku lat technologia asystująca stała się bardziej wyrafinowana i dopracowana.
Na przykład rozważmy systemy wideokonferencyjne na kółkach, które można pilotować zdalnie, łącząc elementy inteligentnego domu z humanistycznymi aspektami opieki, które obejmują również czujniki do śledzenia biometrycznego.
Projekt GiraffPlus był finansowaną przez UE inicjatywą badającą wykorzystanie tego typu robotyki wśród osób starszych.
Uważa się, że miało to wpływ na przyszły rozwój systemu opieki społecznej w Europie. Robot telepresence Giraffe jest już dostępny w sprzedaży. Robot można łączyć z czujnikami umieszczonymi w domu, imitując obecność osoby.
"Posiłki na kółkach", dosłownie
Koreańska firma robotyki Yujin opracowała robota o nazwie GoCart, który jest przeznaczony do dostarczania posiłków w zakładach opieki nad osobami starszymi i szpitalach.
Yujin wierzy, że w końcu jego roboty będą mogły przejąć czas posiłków i darmowych opiekunów na inne, ważniejsze obowiązki. GoCart jest w stanie realizować zadania związane z dostawą i odzyskiwaniem, monitorować świat wokół niego za pomocą systemu wizyjnego jednoczesnej lokalizacji i mapowania (SLAM) i rozmawiać z innymi GoCartami. Jest obsługiwany łatwo i zapewnia pacjentom doskonałą kontrolę nad otoczeniem. Na przykład osoba może zamówić przekąski za pośrednictwem smartfona i dostarczyć je. GoCart może również dzwonić do windy i poruszać się między piętrami. Yujin informuje, że roboty będą przystępne cenowo, oszczędzając czas i pieniądze, a także stanie się realną opcją dla wielu instytucji opieki zdrowotnej. W marcu 2017 r. Firma ogłosiła, że zacznie od demonstracji wersji 2.2 swojego robota, który może również przenosić duże przedmioty, takie jak lniane lub worki na odpady.
Jeśli te wstępne testy zakończą się powodzeniem, masowa produkcja komercyjna planowana jest na koniec roku.
Roboty z sercem
W niedalekiej przyszłości roboty nie będą udzielać jedynie mechanicznej pomocy. Coraz częściej są one zaprojektowane tak, aby zaspokajać emocjonalne potrzeby ludzi i działać jako towarzysze.
W Japonii, słynącej ze starzenia się populacji i zaawansowanej technologii robotyki, szczególny nacisk położono na tworzenie robotów komunikacyjnych dla osób starszych z zaburzeniami kognitywnymi, takimi jak demencja. Te roboty mogą pomagać ludziom w wykonywaniu codziennych czynności, przestrzeganiu zaleceń dotyczących leków i ustalaniu harmonogramów, a także zapewniać znaczącą interakcję.
PARO (Daiwa House Industry), Pepper (SoftBank) i PARLO (Fujisoft) to jedne z najbardziej znanych robotów komunikacyjnych dostępnych w Japonii.
PARO, futrzany robot przypominający pieczęć, zaprogramowany do wiązania się z właścicielem i wytwarzania ludzkich emocji, został wykorzystany jako narzędzie terapeutyczne dla osób z autyzmem i demencją. Badanie przeprowadzone przez Merel M. Jung i jej współpracowników z University of Twente, Holandia, wykazało, że PARO ma pozytywny wpływ na dobre samopoczucie pacjentów z demencją. Opiekunowie korzystający z zwierzęcego robota zaobserwowali, jak może on stymulować komunikację i przerywać trudne zachowania. Jednakże zauważono również, że roboty dla zwierząt domowych mogą czasem nadmiernie stymulować swoich użytkowników i nie są odpowiednie dla szerszej grupy osób starszych, na przykład zdrowi ludzie nadal żyją niezależnie.
W 2015 roku SoftBank rozpoczął sprzedaż Pepper – pierwszego na świecie robota, który odczytuje emocje, a także generuje własne na podstawie wyrazu twarzy, słów i otoczenia. Na przykład, Pepper jest szczęśliwy, kiedy otrzymuje pochwały, a jego emocje manifestują się wizualnie poprzez wyświetlacz serca, który zmienia różne kolory w zależności od nastroju.
Czy chcesz, aby robot Cię opiekował?
Roboty stają się coraz bardziej humanizowane. Pozostaje jednak pytanie, czy roboty naprawdę mogą zastąpić opiekunów ludzkich. A poza tym, czy chciałbyś, aby opiekowała się osoba niebędąca człowiekiem? Zgłoszono różne zastrzeżenia, na przykład roboty mogą zwiększyć poczucie uprzedmiotowienia, utraty prywatności i wolności osobistej oraz infantylizować osoby starsze. Systematyczny przegląd opublikowany w Journal of American Medical Directors Association zasugerował, że wciąż brakuje dowodów na poparcie skuteczności robotów w opiece zdrowotnej. Również opinie osób starszych wydają się podzielone, a ich oczekiwania i postawy wobec robotyki nie są jeszcze w pełni poznane. Jeśli jednak utrzyma się niedobór siły roboczej w branży opieki zdrowotnej, możemy szybko stać się bardziej wdzięczni i zaakceptować sztucznych asystentów, aby zwiększyć naszą opiekę.
