Eutanazja jest działaniem lekarza lub innej strony trzeciej kończącej życie pacjenta w odpowiedzi na ciężki, uporczywy i nieuleczalny ból i cierpienie. Czasami określa się go jako samobójstwo wspomagane, śmierć wspomaganą przez lekarza, samobójstwo wspomagane przez lekarza, zabijanie na łaskę i inne warianty; jednakże, wspomagane samobójstwa i eutanazja różnią się.
Wspomagane samobójstwo celowo i świadomie zapewnia środki do popełnienia samobójstwa.
Na przykład udostępnienie lekarstw na receptę osobie, która wie, że zamierza ją wykorzystać do celów samobójczych.
Eutanazja obejmuje osobę, na przykład lekarza, świadomie działającą w celu spowodowania śmierci osoby cierpiącej na ciężki i nieuleczalny ból. Na przykład lekarz podający leki w celu wywołania śpiączki, a następnie zatrzymania pracy serca.
Klasyfikacje eutanazji
Istnieją dwie podstawowe klasyfikacje eutanazji.
- Dobrowolna eutanazja odnosi się do działań podejmowanych przez lekarza i pacjenta, którzy zgadzają się (za świadomą zgodą) na zakończenie życia pacjenta.
- Mobowolna eutanazja odnosi się do osoby trzeciej podejmującej życie pacjenta bez świadomej zgody pacjenta. Jest to powszechnie praktykowane w weterynarii, gdy zwierzęta są "odkładane" lub "kładzione". We współczesnej medycynie można by ją zastosować do aktu śmiertelnie chorego, cierpiącego pacjenta, który stracił wszelką mentalną zdolność do podejmowania własnych decyzji.
Czy eutanazja lub samobójstwo z pomocą lekarza są legalne?
Dobrowolna eutanazja nie jest legalna w większości regionów świata. Holandia i Belgia są obecnie jedynymi krajami, które dopuszczają taką praktykę. Przymusowa eutanazja nie jest legalna.
Samobójstwo prowadzone przez lekarza jest obecnie legalne w Stanach Zjednoczonych w kilku stanach, w tym w Oregonie i Waszyngtonie, a także w kilku innych krajach.
Samobójstwo wspomagane przez lekarza wykonuje się tylko wtedy, gdy pacjent ma rozpoznanie terminalne i cierpi z niewielką ulgą. W takich przypadkach pacjent może chcieć kontrolować, kiedy i jak umiera. Kluczowa część samobójstwa wspomaganego przez lekarza dotyczy sposobu, w jaki uchodzi samobójstwo: Pacjent musi być tym, który przyjmuje lek. Nielegalne jest przyjmowanie leku przez przyjaciela, członka rodziny, lekarza lub kogokolwiek innego; w tym celu przekracza linię prawną do definicji eutanazji.
Więcej informacji na temat powodów, dla których można wspierać lub przeciwstawić się samobójstwu wspomaganemu przez lekarza oraz przyczynom poszukiwania samobójstwa wspomaganego przez lekarza.
Sedacja uspokajająca
Czasami nazywana sedacją terminalną, sedacja paliatywna to stopniowe stosowanie środków uspokajających w celu osiągnięcia pożądanego poziomu komfortu pacjentów, którzy są śmiertelnie chorzy i doświadczają cierpienia bez odniesienia. Śmierć zwykle następuje wkrótce po ustąpieniu sedacji pacjenta.
Sedacja uspokajająca nie jest ani eutanazją, ani samobójstwem ze strony lekarza, ponieważ celem nie jest spowodowanie śmierci. Chociaż może nastąpić śmierć, często nie jest jasne, czy śmierć nastąpiła z powodu sedacji lub samej śmiertelnej choroby.
Sedacja uspokajająca wymaga zgody pacjenta.
Jeśli pacjent nie jest w stanie samodzielnie podejmować decyzji, decyzja należy do wyznaczonego przez pacjenta decydenta w zakresie opieki zdrowotnej. Pacjent nie jest w stanie podać prawidłowej dawki paliatywnego środka uspokajającego, który zwykle podaje się w postaci czopków lub wlewów. Ponieważ działanie uspokajające działa szybko, leki uspokajające może podawać jedynie lekarz, pielęgniarka lub inny główny opiekun pacjenta.
Zbadaj więcej śmiertelnych i godnych zasobów dla pacjentów.
