Dermatolog jest lekarzem przeszkolonym w leczeniu chorób i stanów skóry, na dowolnej części ciała. Dermatolodzy mogą leczyć wszystko, od grzybów lub infekcji bakteryjnych skóry po różne rodzaje raka. Dermatolodzy usuwają nowotworowe lub niezdrowe zmiany ze skóry, w niewielkim ambulatoryjnym zabiegu chirurgicznym.
Oprócz zabiegów medycznych związanych ze schorzeniami skóry dermatolodzy mogą również wykonywać estetyczne, planowe zabiegi u pacjentów, którzy chcą poprawić koloryt skóry i zmniejszyć oznaki starzenia.
Niektóre z tych zabiegów estetycznych mogą obejmować leczenie laserowe, zastrzyki z botoksu lub zastrzyki z kolagenu.
Wymogi edukacyjne i szkoleniowe
Ponieważ dermatolodzy są lekarzami, muszą mieć MDD lub D.O. stopień (doktorat). Muszą ukończyć:
- licencjat – 4 lata
- dyplom medyczny – 4 lata
- szkolenie w miejscu zamieszkania – 3 lata
- szkolenie w zakresie chirurgii Mohs (opcjonalnie) – 1-2 lata
Podobnie jak inni lekarze dermatolodzy muszą spełniać inne wymagania dotyczące amerykańskiego prawa medycznego ćwiczyć, przechodząc wszystkie trzy etapy egzaminu USMLE. Następnie lekarz musi zdać test na certyfikację zarządu przez American Board of Dermatology. Wreszcie, przyszły dermatolog musi spełniać wymagania dotyczące licencji państwowej w państwie, w którym chce pracować.
Co się lubi w karierze jako dermatolog
Prawdopodobnie nigdy nie słyszałeś o awaryjnym usuwaniu kretów, a to jest jeden z wielu powodów, dla których dermatologia jest tak pożądaną dziedziną, w której można ćwiczyć: jakość życia.
Dermatolodzy nie muszą pokrywać pacjentów szpitali z powodu rygorystycznego harmonogramu wizyt, tak jak robią to inne rodzaje lekarzy. Oczywiście, mogą wystąpić komplikacje związane z procedurą biurową lub innymi problemami, które mogą się pojawić, ale dermatolodzy wykonują znacznie mniej zgłoszeń i sytuacji kryzysowych niż lekarze w innych wysoko płatnych specjalnościach.
Kompensacja to kolejny wielki "plus" za bycie dermatologiem. Oprócz przyciągania dobrze ubezpieczonych pacjentów ze względu na charakter specjalności nie jest taki, który jest przeznaczony do opieki ostrej lub bardzo chorych pacjentów. Dermatolodzy mogą ustalać ceny i otrzymywać pieniądze w gotówce za dowolne procedury estetyczne i fakultatywne, które świadczą, co pozwala im zwiększyć przepływy pieniężne w ich praktyce, bez czekania, aż firmy ubezpieczeniowe zwrócą im niewielki procent opłaty.
Te estetyczne zabiegi mogą obejmować zastrzyki z botoksu lub kolagenu, drobne operacje plastyczne i inne procedury, które służą raczej upiększeniu niż leczeniu.
Środowisko pracy i harmonogram
Dermatolodzy pracują przede wszystkim w biurze medycznym. Większość, jeśli nie wszystkie zabiegi chirurgiczne dermatologiczne mogą być wykonywane na zasadzie ambulatoryjnej (w gabinecie) w przeciwieństwie do szpitala. Dermatolodzy cieszą się dość ustalonym harmonogramem oprócz innych korzyści.
Dermatolodzy mogą pracować w grupie z innymi dermatologami lub pracować samodzielnie, jako praktykujący solo. Dodatkowo dermatolodzy mogą pracować jako grupa lekarzy praktykujących różnorodne specjalności. Takie grupy medyczne nazywane są wielospecjalistycznymi grupami medycznymi.
To, czego nie należy
Ze względu na celowość dermatologii jako kariery lekarza, dermatologia jest dziedziną konkurencyjną, która może być trudniejsza niż inne specjalizacje lekarzy.
Zazwyczaj najlepsi absolwenci szkół medycznych są kandydatami, którzy zostają przyjęci do stosunkowo niewielu miejsc zamieszkania dermatologicznego.
Podczas gdy w większości społeczności istnieje bardzo duże zapotrzebowanie na usługi dermatologiczne, szpitale nie są tak chętne do sponsorowania praktyk dla dermatologów, ponieważ nie przyjmują do szpitala tylu pacjentów, co lekarze innych specjalności medycznych.
Jedna z zalet dermatologii (płaca gotówkowa za procedury planowe i estetyczne) w rzeczywistości staje się wadą kariery zawodowej dermatologów w powolnej gospodarce. Kiedy ludzie tracą pracę i ubezpieczenie, odwiedzają lekarza tylko wtedy, gdy są śmiertelnie chorzy.
Większość pacjentów odstąpi od zastrzyków z botoksu i wysypki lub kretów, jeśli czują, że mogą sobie poradzić bez pójścia do lekarza i zapłacenia rachunku medycznego. Nawet ubezpieczeni pacjenci mogą pominąć lekarza, aby uniknąć współpłacenia, gdy gospodarka jest bardzo zła.
