Kody ICD-10 to kody alfanumeryczne używane przez lekarzy, firmy ubezpieczeniowe i agencje zdrowia publicznego na całym świecie do reprezentowania diagnoz. Każda choroba, zaburzenie, uraz, infekcja i objaw ma swój własny kod ICD-10. Kody ICD-10 są używane do wszystkiego, od przetwarzania roszczeń z ubezpieczenia zdrowotnego do śledzenia epidemii chorób i kompilowania statystyk światowej śmiertelności.
Dlaczego warto używać medycznych kodów rozliczeniowych zamiast słów?
ICD-10 oznacza Międzynarodowa statystyczna klasyfikacja chorób i powiązanych problemów zdrowotnych 10 Rewizja. Wiele osób skraca to do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób. Jest publikowany, chroniony prawem autorskim i regularnie aktualizowany przez Światową Organizację Zdrowia.
Kody ICD-10 w Stanach Zjednoczonych
W Stanach Zjednoczonych kody ICD są używane wszędzie, od najmniejszych gabinetów lekarskich na obszarach wiejskich aż po ogromne agencje rządowe, takie jak CDC i HHS, i praktycznie w każdym zakładzie ubezpieczeń zdrowotnych prowadzącym działalność w tym kraju.
Obecnie najczęściej używaną wersją kodów ICD w Stanach Zjednoczonych jest ICD-9, dziewiąta wersja. Jednak 1 października 2015 r. Stany Zjednoczone przestawią się na zaktualizowaną wersję ICD-10. USA już używają ICD-10 do celów zgonu na świadectwach zgonu.
National Center for Health Statistics odpowiada za użytkowanie ICD-10 w Stanach Zjednoczonych.
Za zgodą WHO, NCHS opracował modyfikację ICD-10 używaną tylko w Stanach Zjednoczonych. Ta amerykańska modyfikacja ICD-10 nosi nazwę ICD-10-CM, z częścią CM oznaczającą modyfikację kliniczną.
Oprócz ICD-10-CM używanego do wyznaczania diagnoz, Centers for Medicare & Medicaid Services opracował ICD-10-PCS, zestaw kodów określających procedury stosowane w hospitalizowanych pacjentach.
ICD-10-PCS jest stosowany tylko w Stanach Zjednoczonych i jest stosowany wyłącznie w hospitalizowanych szpitalach. Procedury wykonywane w ambulatoriach w USA są kodowane za pomocą kodów CPT lub HCPCS, a nie kodów ICD-10-PCS.
Jak działają kody ICD-10?
Kody ICD-10 są alfanumeryczne i zawierają od 3 do 7 znaków. Każdy kod opisuje szczegółową diagnozę. Oto przykład niektórych kodów ICD-10-CM używanych do opisywania diagnoz reumatoidalnego zapalenia stawów. Zwróć uwagę na sposób dodawania znaków do kodu ICD-10-CM, gdy diagnoza stanie się bardziej szczegółowa.
| Kod ICD-10-CM | Rozpoznanie |
| M05.7 | Reumatoidalne zapalenie stawów z czynnikiem reumatoidalnym bez zajętości narządu lub układów |
| M05.73 | Reumatoidalne zapalenie stawów z czynnikiem reumatoidalnym nadgarstka bez zajętości narządu lub systemu |
| M05 .732 | Reumatoidalne zapalenie stawów z czynnikiem reumatoidalnym lewego nadgarstka bez zajęcia narządu lub układów |
| M06.0 | Reumatoidalne zapalenie stawów bez czynnika reumatoidalnego M06.03 |
| Reumatoidalne zapalenie stawów bez czynnika reumatoidalnego | nadgarstka M06. 032 |
| Reumatoidalne zapalenie stawów bez czynnika reumatoidalnego | lewego nadgarstka M06.031 |
| Reumatoidalne zapalenie stawów bez czynnika reumatoidalnego | z prawej nadgarstka Pierwsze 3 znaki określają kategorię choroby, zaburzenia, infekcji lub objawu. Na przykład kody zaczynające się od M00-M99 dotyczą chorób układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej (takich jak reumatoidalne zapalenie stawów), natomiast kody zaczynające się od J00-J99 dotyczą chorób układu oddechowego. |
- Znaki na pozycjach od 4 do 6 określają umiejscowienie ciała, nasilenie problemu, przyczynę urazu lub choroby i inne szczegóły kliniczne. W powyższym przykładzie reumatoidalnego zapalenia stawów piąty znak określa miejsce na ciele, a szósty znak określa, czy jest to strona lewa, czy prawa strona. Trzecie miejsce na piątym miejscu oznacza, że jest to dotknięty nadgarstek. Dwóch na szóstej pozycji znaku oznacza, że ma to wpływ na lewą stronę ciała.
- Znak 7 jest znakiem rozszerzenia używanym do różnych celów, takich jak określenie, czy jest to pierwsze spotkanie z tym problemem, kolejne spotkanie lub następstwa powstałe w wyniku innego stanu.
- Kodery medyczne czytają dokumentację medyczną, wydobywają diagnozy z tych zapisów i tłumaczą diagnozy na kody ICD-10. Podczas gdy większość programistów ma oprogramowanie, które może im pomóc, proces ten można wykonać ręcznie, także przy użyciu podręczników i instrukcji kodowania. Niezależnie od tego, czy koder medyczny używa oprogramowania, czy książki, prawidłowe kodowanie dokumentacji medycznej wymaga wykształcenia w niezliczonych zasadach używanych do wybierania i stosowania kodów ICD-10, a także zwracania uwagi na szczegóły.
Po zakodowaniu dokumentacji medycznej przez programistę dane mogą być wykorzystywane na wiele sposobów. Na przykład pracownik medyczny może przesłać zakodowane roszczenie do zakładu ubezpieczeń zdrowotnych w celu przetworzenia. Naukowcy mogą wykorzystać te dane do określenia występowania chorób na różnych obszarach geograficznych, wieku lub w połączeniu z innymi chorobami. Ubezpieczyciele mogą wykorzystywać dane do prognozowania przyszłych wydatków na opiekę zdrowotną.
Gdzie uzyskać więcej informacji
Dowiedz się więcej o ICD-10 od Światowej Organizacji Zdrowia, w tym o dostępie do instrukcji obsługi ICD-10 i szkolenia online.
- Dowiedz się więcej o ICD-10-CM od National Center for Health Statistics, w tym o dostępie do wytycznych ICD-10-CM i liście kodów, aktualizowanych każdego roku.
- Centrum Edukacyjne Medicare i Medicaid Services opublikowało film instruktażowy MLN Connects, ICD-10 Coding Basics.
