Jedną z infekcji, które można uzyskać podczas pobytu w szpitalu, jest nekrotyczne zapalenie powięzi, znane z bardziej powszechnej nazwy, bakterii żywiących się ciałem lub choroby żywiącej się mięsem. Martwicze zapalenie powięzi jest szybko rozprzestrzeniającą się bakteryjną infekcją skóry, która zabija tkanki miękkie organizmu. Podczas gdy zdrowi ludzie z normalnym układem odpornościowym rzadko są zagrożeni rozwojem martwiczego zapalenia powięzi w ich codziennym życiu, hospitalizowani pacjenci są bardziej narażeni na zachorowanie.
Martwicze zapalenie powięzi może być spowodowane przez kilka różnych rodzajów bakterii, w tym grupę AStreptococcus (grupa A strep), Klebsiella, Clostridium, Escherichia coli, Staphylococcus aureus, i Aeromonas hydrophila. Strep grupy A jest najczęstszą bakterią wywołującą chorobę, ale eksperci uważają, że nekrotyczne zapalenie powięzi wywołane przez oporny na metycylinę Staphylococcus aureus (MRSA) staje się coraz bardziej powszechne.
W jaki sposób martwicze pacjenci szkodzą powikłaniom?
Choroba rozwija się, gdy bakterie rozprzestrzeniają się po wejściu do organizmu, często w wyniku pęknięcia skóry, np. Cięcia, zadrapania, oparzenia, ukąszenia owada lub rany kłutej. Bakterie infekują płaskie warstwy powięzi, łączące pasma tkanki otaczające mięśnie, nerwy, tłuszcz i naczynia krwionośne. Toksyny uwalniane przez bakterie zabijają powięź i otaczające tkanki.
Bakterie mogą szybko rozprzestrzeniać się przez ciało (posocznica) i muszą być szybko leczone.
Wielu pacjentów cierpi na trwałe blizny i może nawet wymagać amputacji kończyny. Około 25% pacjentów zakażonych martwiczym zapaleniem powięzi umrze z powodu infekcji. Według CDC, 10 000 – 15 000 amerykańskich pacjentów rocznie jest zarażonych martwiczym zapaleniem powięzi. Spośród nich 2000 do 3000 umiera.
Większość przypadków szpitalnych martwiczego zapalenia powięzi występuje u pacjentów z otwartymi ranami, w szczególności u pacjentów po operacji lub hospitalizowanych z powodu urazu spowodowanego urazem. Ze względu na naturę infekcji martwicze zapalenie powięzi nie jest chorobą szpitalną, którą pacjenci mogą zrobić, by kontrolować, z wyjątkiem pewności, że rany pozostają czyste.
Aby utrzymać czystość rany, należy ściśle przestrzegać zasad sanitarnych, w tym częstego mycia rąk. Zaleca się również, aby personel szpitala z otwartymi ranami lub skaleczeniami, lub choroba układu oddechowego, nie powinien kontaktować się z pacjentami z otwartymi ranami, aby uniknąć zakażenia tych ran.
Każdy pacjent, który znajdzie się w szpitalu w celu przeprowadzenia operacji lub jakiejkolwiek otwartej rany, powinien zabezpieczyć się, podejmując kroki, aby zapobiec zakażeniu szpitalnemu.
Jakie są objawy martwiczego zapalenia powięzi?
Objawy martwiczego zapalenia powięzi pojawiają się zazwyczaj w ciągu kilku godzin po urazie lub ranie i często są niejasne i przypominają inne choroby. Objawy obejmują:
- Ból lub podrażnienie, podobne do "wyciągniętego"
- Ciepło i zaczerwienienie lub purpurowe obszary obrzęku, które szybko się rozprzestrzeniają
- Wrzody, pęcherze lub czarne plamy na skórze
- Gorączka, dreszcze, zmęczenie lub wymioty mogą początkowa rana lub bolesność
Jak leczy się martwicze zapalenie powięzi?
Pacjenci z martwiczym zapaleniem powięzi wymagają leczenia bardzo silnymi antybiotykami podawanymi przez igłę do żyły. Jednak nawet najsilniejsze antybiotyki mogą nie dotrzeć do wszystkich zainfekowanych obszarów z powodu uszkodzenia tkanek miękkich i zmniejszenia przepływu krwi spowodowanego przez toksyny bakteryjne. Z tego powodu, w niektórych przypadkach lekarze często przeprowadzają chirurgiczne badania i oczyszczanie, jak również usuwanie martwych tkanek.
