Jednym z aspektów przejścia do dorosłości jest samodzielne życie. Samodzielne mieszkanie dla niepełnosprawnej młodej osoby dorosłej może obejmować zakwaterowanie, transport i korzystanie z osobistego asystenta. Każdy młody dorosły będzie miał inne potrzeby, niezależnie od tego, czy dołączą do grupy roboczej, pójdą na studia, czy też ktoś będzie pomagał im w opiece.
Mieszkanie
Nastolatki, które osiągają wiek dorosły i nie planują mieszkania w domu, mogą zacząć przygotowywać się do przeprowadzki do innego domu, mieszkania, pokoju wieloosobowego lub domu pomocy.
Każda osoba będzie miała różne potrzeby, w zależności od celów. Ponadto rodzaj niepełnosprawności, jaki mają, może pomóc w ustaleniu, która sytuacja mieszkaniowa będzie dla nich najlepsza.
Dorms. Osoby uczęszczające do szkoły i mieszkające na terenie kampusu często mają dostęp do akademików, które są przeznaczone specjalnie dla osób niepełnosprawnych. Te akademiki zapewniają dostępne warunki mieszkaniowe, od ramp i szerszych drzwi po usługi TTY i specjalne pomieszczenia dla zwierząt służbowych. Aby dowiedzieć się więcej o opcjach dostępnych dla niepełnosprawnych studentów w swoim kampusie, skontaktuj się z Urzędem ds. Usług Studenckich lub Usług dla Niepełnosprawnych.
Dla osób mieszkających poza kampusem lub dołączających do siły roboczej dostępne są inne opcje. Jednostki wypożyczające, właściciele domów lub wspólnoty wspieranego życia to opcje dla młodych dorosłych. Ważne jest, aby w pełni sprawdzić obiekty, obiecane zakwaterowanie i ustalenia dotyczące zwierząt służbowych przed podpisaniem umów dzierżawy lub własności.
Jednostki wynajmu. Jednostki wypożyczające mogą być dobrym rozwiązaniem, jeśli nie ma dostępnych akademików na terenie kampusu lub jeśli dana osoba zamierza pracować. ADA zakazuje dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność i usługi zwierząt, ale niektóre dzierżawione jednostki mogą nie zapewniać wszystkich udogodnień, jakich potrzebują niepełnosprawne młode osoby dorosłe. Rzeczy, które należy sprawdzić podczas sprawdzania apartamentów obejmują:
- Dobrze oświetlone parkingi z parkingiem dla osób niepełnosprawnych i wejściem w pobliżu preferowanej jednostki.
- Dostępne udogodnienia dla życia, w tym drzwi, kuchnia i łazienka.
- Bliskie sąsiedztwo transportu publicznego, w razie potrzeby.
- Obszar zewnętrzny dla zwierząt służbowych do ćwiczeń i wykorzystania w razie potrzeby.
Niedrogie mieszkania publiczne. Dostępne są tanie opcje mieszkaniowe dostępne w niemal każdej społeczności. Niedroga obudowa składa się z mieszkań czynszowych (mieszkań, mieszkań, townhomes), które kosztują mniej miesięcznie niż inne podobne jednostki w społeczności. Jednostki te są dotowane przez rząd, a osoby, które chcą tam mieszkać, muszą wykazać potrzebę finansową. Czynsz jest wówczas oparty na ruchomej skali, zależnej od dochodu osoby. Aby dowiedzieć się więcej o tanich mieszkaniach publicznych, skontaktuj się z Agencją Mieszkalnictwa Publicznego w Twojej okolicy.
Własność domowa. Dla osób, które mają solidną historię kredytową i pieniądze na zaliczkę, posiadanie domu jest opcją. Właścicielem domu jest duża odpowiedzialność, a spłaty kredytu hipotecznego muszą być dokonywane na czas każdego miesiąca, aby uniknąć problemów finansowych. Dostępne są programy pomagające niepełnosprawnym w uzyskaniu pierwszego domu. Aby dowiedzieć się, co jest dostępne w Twojej okolicy (np. Program HomeChoice w Kalifornii), porozmawiaj ze specjalistą ds. Nieruchomości lub specjalistą od kredytów hipotecznych w lokalnym banku.
Wspomagane życie. Pomaganie w mieszkaniu zapewnia osobom bezpieczeństwo i pomoc, której potrzebują, aby żyć jak ktoś, kto nie jest niepełnosprawny. Większość wspieranych społeczności żyjących zapewnia opiekę na miejscu, a niektóre umowy z zewnętrznymi agencjami, aby zapewnić opiekę mieszkańcom. Udogodnienia różnią się w zależności od obiektu. Niektóre mogą oferować takie rzeczy jak centra fitness, salony kosmetyczne i usługi transportowe. Koszty różnią się w zależności od wielkości pokoju i wymaganego poziomu opieki.
Transport
Opcje transportu dla osób niepełnosprawnych, które nie mogą prowadzić, mogą się różnić w zależności od lokalizacji. W przypadku korzystania z transportu publicznego ważne może być wybranie mieszkania w pobliżu przystanku autobusowego lub systemu kolei.
Niektóre osoby niepełnosprawne mogą kwalifikować się do specjalnych usług transportowych realizowanych od drzwi do drzwi. Aby uzyskać więcej informacji na temat usług transportowych dostępnych w Twojej okolicy, takich jak Paratransit, skontaktuj się z lokalnym biurem Ministerstwa Transportu. Biuro ds. Zdrowia i Opieki Społecznej w Twoim kraju może również pomóc Ci w znalezieniu usług transportowych dla osób niepełnosprawnych.
Asystenci indywidualni
Chociaż nie każda osoba niepełnosprawna potrzebuje osobistego asystenta, niektóre osoby mogą osiągnąć więcej przy pomocy asystenta. Osobisty asystent, znany również jako PA lub PCA, może zająć się osobą w ciągu dnia, np. Przebierać się i przygotować do szkoły lub pracy, a następnie towarzyszyć osobie niepełnosprawnej przez cały dzień, zapewniając niezbędną pomoc. Osobisty asystent może pomóc uczniowi w sporządzaniu notatek i poruszaniu się po kampusie lub asystowaniu pracownikowi w miejscu pracy poprzez wykonywanie zadań takich jak tłumaczenie lub podnoszenie przedmiotów.
Osobistego asystenta wypłaca osoba, która je zatrudniła. Środki finansowe na asystenta mogą być dostępne dla osób niepełnosprawnych za pośrednictwem programów oferowanych przez biuro hrabstwa ds. Zdrowia i opieki społecznej. Biuro to może również pomagać w lokalizowaniu osób, które kwalifikują się do pracy jako PA lub PCA.
Samodzielne życie można osiągnąć, wybierając usługi i zakwaterowanie odpowiadające potrzebom jednostki. Ważne jest, aby wybrać usługi mieszkaniowe i transportowe, które łączą się, aby codzienne czynności stały się bardziej dostępne. Planowanie z wyprzedzeniem może sprawić, że przejście do samodzielnego życia jako młodego dorosłego będzie łatwiejsze zarówno dla jednostki, jak i dla rodziny.
