Histopatologia polega na badaniu tkanek pod mikroskopem w celu wykrycia objawów i charakterystyki choroby. Histologia to badanie tkanek, a patologia to badanie choroby.
Tak więc razem histopatologia oznacza dosłownie badanie tkanek w odniesieniu do choroby. Raport histopatologiczny opisuje tkankę, która została wysłana do badania i cechy tego, jak wygląda rak pod mikroskopem.
Raport histopatologiczny jest czasami nazywany raportem biopsyjnym lub raportem o patologii.
Raport histopatologiczny
Lekarz specjalista, który przeprowadza badanie pod mikroskopem, nazywa się patologiem. Badana tkanka pochodzi z biopsji lub zabiegu chirurgicznego, w którym próbka podejrzanej tkanki jest wybierana i wysyłana do laboratorium. Następnie jest przetwarzany i cięty na bardzo cienkie warstwy (nazywane sekcjami), barwiony i badany pod mikroskopem w celu scharakteryzowania szczegółów komórek w tkance. W przypadku niektórych chorób chirurg może bardzo szybko zinterpretować próbkę tkanki poprzez użycie zamrożonych skrawków. Zamrożone skrawki lub plastry są stosowane oszczędnie w chłoniaku, jednak z powodu problemów z interpretacją i próbkowaniem. W chłoniakach węzły chłonne są najczęściej badaną tkanką w badaniu histopatologicznym. W przypadku wielu rodzajów nowotworów krwi biopsja szpiku może być również wymagana do ostatecznej diagnozy.
Składniki raportu
Raporty histopatologiczne dotyczące okazów raka operacyjnego stają się coraz bardziej złożone. Mogą to być:
- mikroskopowy wygląd zaangażowanej tkanki
- specjalne przebarwienia
- techniki molekularne
- inne testy
techniki molekularne odnoszą się do umiejętności analizy komórek i tkanek na poziomie molekularnym, który jest na poziomie białek, receptorów i geny kodujące te rzeczy.
Interpretacja raportu
Wiele wniosków z takiego badania tkanek wiąże się z rokowaniem. Wskaźniki prognostyczne mogą obejmować stopień złośliwości nowotworu i zakres rozprzestrzeniania się oraz to, czy rak został usunięty z marginesem zdrowych komórek otaczających go, czy też istnieją dowody, że rak rozprzestrzenił się poza to, co zostało usunięte.
Systemy oceny różnią się w zależności od rodzaju nowotworu, ale ogólnie komórki są oceniane na podstawie tego, jak nieprawidłowo wyglądają pod mikroskopem, przy czym guzy stopnia 1 są bardziej normalnie wyglądające, a guzy stopnia 4 odzwierciedlają więcej nieprawidłowości. Guz o wysokim stopniu złośliwości jest ogólnie taki, w którym komórki mają więcej nieprawidłowości. Klasyfikacja to nie to samo co inscenizacja. Inscenizacja ma więcej wspólnego z lokalizacją raka w ciele i tym, jak daleko się rozprzestrzenił.
Molekularne opisy i inne techniki pobierania próbek
Oprócz histopatologii można zastosować inne techniki w celu oceny obecności raka w tkankach, w tym cytologii aspiracyjnej cienkoigłowej, a niektóre z tych technik mogą być stosowane w szerszym zakresie w placówkach opieki zdrowotnej w okolicy świat. Białaczki i chłoniaki są diagnozowane za pomocą kombinacji ich wyglądu – wyglądu komórek (morfologii), ich markerów lub białek powierzchniowych, które można wykryć za pomocą testów przeciwciał (immunofenotyp), ich enzymów, które mogą umożliwić wystąpienie określonych reakcji chemicznych (cytochemia), i ich zmiany chromosomalne (kariotyp).
Często w przypadku chłoniaków i innych nowotworów stosuje się technikę zwaną immunohistochemią, aby pomóc w ocenie typu, rokowania i leczenia nowotworu. Immunohistochemia polega na stosowaniu przeciwciał do przyklejania się do określonych znaczników lub markerów na zewnątrz komórek rakowych.
Te markery, do których przylegają przeciwciała, często mają "CD" w nazwie, co oznacza skupisko różnicowania. Na przykład CD23 i CD5 są znacznikami mikroskopowymi, które, jeśli są obecne w komórkach nowotworowych, mogą wspierać pogląd, że możliwa jest diagnostyczna przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) / chłoniak z małych limfocytów (SLL). Te same markery są również obecne w innych nowotworach złośliwych, dlatego lekarze stosują rodzaj procesu eliminacji w oparciu o dostępne informacje oraz informacje o różnych nowotworach złośliwych i ich "typowych" markach CD.
Innym przykładem markera CD jest CD20, który jest obecny w niektórych chłoniakach, ale nieobecny w innych. Chłoniak rozlany z dużych komórek B lub DLBCL jest bardzo częstym chłoniakiem, który jest związany z markerem CD20.
Dla danej próbki białaczki lub komórek chłoniaka, markery mogą być testowane przy użyciu całego panelu przeciwciał, które przyklejają się do różnych markerów, z dodatnimi i ujemnymi kontrolami, wbudowanymi.
Badania molekularne i chromosomalne mogą być wykonane, aby spojrzeć na przegrupowania genów i specyficzne zmiany w chromosomach. Czasami wstawione lub usunięte geny są powiązane z informacjami o prognozie. Na przykład w przewlekłej białaczce limfatycznej lub w przewlekłej białaczce szpikowej dochodzi do utraty określonego fragmentu chromosomu, który często ginie wraz z genem pomagającym w hamowaniu raka. Usunięcie 17p występuje u około 3 do 10 procent osób z całkowitą CLL. Delecja 17 p CLL jest formą CLL, która jest trudniejsza do leczenia; ludzie z delecją 17p CLL wydają się być trudni w leczeniu konwencjonalną chemioterapią.
