Walka jest daleka od zakończenia. Mówca z Domu Paul Ryan nadal chce podjąć działania w zakresie opieki zdrowotnej, chociaż nie zobowiązał się do terminu. Mamy nadzieję, że bardziej przemyślany i kompleksowy plan opieki zdrowotnej zostanie przedstawiony w imieniu narodu amerykańskiego. Jaki byłby taki plan dla Medicaid, programu opieki zdrowotnej, który traktuje ubogich i niepełnosprawnych?
Jak Rząd Federalny płaci za Medicaid
Medicaid to program zarządzany zarówno przez rząd federalny, jak i rządy stanowe. Rząd federalny określa standardy dotyczące tego, kto i co musi zostać objęte, a każde państwo decyduje, czy dodać dodatkowe usługi do swojego programu. Nie mogą zaoferować mniej. Jeśli chodzi o finansowanie, rządy federalne i stanowe wspólnie przyczyniają się do realizacji własnych programów Medicaid.
Aby zrozumieć potencjalne zmiany nadchodzące na nasz sposób, musimy zrozumieć, w jaki sposób rząd federalny sfinansował Medicaid na początku administracji Trumpa.
Wszystkie stany otrzymują finansowanie federalne z trzech źródeł.
Nieproporcjonalne płatności z tytułu Szpitala Podzielonego (DSH):
- Z powodu zwrotu kosztów Medicaid notorycznie niski, szpitale, które opiekują się nieproporcjonalnie wysoką liczbą osób na Medicare lub dla osób nieubezpieczonych, mogą mieć problemy finansowe. Płatności DSH są wypłacane państwom w celu ich dystrybucji do szpitali w potrzebie. Federalne odsetki pomocy medycznej (FMAP):
- Rząd federalny dopasowuje wydatki państwowe do dolara Medicaid za dolara i oferuje wyższe stawki w państwach o niższym dochodzie na jednego mieszkańca. Zwiększone stawki dopasowania:
- Rząd federalny płaci ponad stawki FMAP za niektóre usługi, w tym między innymi za leczenie raka piersi i szyjki macicy, planowanie rodziny, domowe usługi zdrowotne i prewencyjne badania przesiewowe dorosłych. Powstaje pytanie, czy te metody federalnego wsparcia będą kontynuowane przez prezydenta Trumpa, czy też zostaną zastąpione alternatywnym modelem finansowania.
Fundusze federalne na rozszerzenie Medicaid
Rozwój Medicare zaczął obowiązywać w 2014 r. I był głównym składnikiem ustawy Affordable Care Act. Zmienił on limity dochodów, które kwalifikują ludzi do Medicaid i umożliwiłby osobom samotnym bezdzietnym kwalifikacje, jeśli osiągnęłyby one te limity dochodu.
Federalny poziom ubóstwa (FPL), zdefiniowany w każdym roku, zależy od tego, czy jesteś osobą fizyczną, czy rodziną, a także od wielkości rodziny. Państwa ustalają kwalifikowalność Medicaid na podstawie procentów FPL. Obamacare zwiększa kryteria kwalifikowalności dochodów dla Medicaid do 133 procent FPL dla państw, które zdecydowały się na udział, a państwa, które odroczyły rozszerzenie Medicaid, mogą utrzymać kryteria kwalifikowalności na poprzednim kursie, 44 procent FPL.
Nieuczestniczące państwa mogłyby nadal wykluczać bezdzietne osoby dorosłe z zasięgu.
Oczywiście wpłynęło to na federalne finansowanie programu. Państwa z ekspansją Medicaid otrzymały dodatkowe federalne dolary, aby im pomóc, do 100 procent kosztów ekspansji do 2016 r., A następnie 90 procent tych kosztów do 2022 r.
Proponowane zmiany w finansowaniu dla Medicaid
Amerykańska ustawa o opiece zdrowotnej zawierała wiele przepisów ograniczających finansowanie dla Medicaid. Chociaż plan rażąco podciął ekspansję Medicaid, stwierdził, że zapewniłby dodatkowe finansowanie dla państw, które zostały obiecane do 2022 r.
Według danych National Health Guenditure Data, wydatki Medicaid przekroczyły w 2015 r. 545 miliardów USD, co stanowi 17 procent wszystkich kosztów opieki zdrowotnej .
Przy rosnącej liczbie republikanów szukamy sposobu na ograniczenie wydatków. Dwie główne propozycje reformy Medicaid to zmiana limitów per capita lub grantów blokowych.
Limit na jednego mieszkańca to stała kwota pieniędzy, które będą wypłacane państwu każdego roku. Wartość zależy od tego, ile osób jest w programie Medicaid. Umożliwiłoby to wzrost kwoty federalnego dolara w kolejnych latach, gdyby więcej osób kwalifikowało się do programu i uczestniczyło w nim. Limity na głowę mieszkańca na Medicaid zostały zaproponowane przy wstępnym projekcie amerykańskiej ustawy o opiece zdrowotnej.
Wielu republikanów, w szczególności Freedom Caucus, wierzyło, że limity per capita nie sięgają wystarczająco daleko, aby zmniejszyć wydatki federalne na Medicaid. Amerykańska Ustawa o Opiece Zdrowotnej przeszła od oferowania limitów per capita do korzystania z grantów blokowych dla Medicaid. W przeciwieństwie do limitów per capita, granty blokowe nie uwzględniają liczby osób w Medicaid. Płatności federalne są rozproszone w ustalonej wysokości, która każdego roku wzrastałaby marginalnie w celu uwzględnienia inflacji. Problem polega na tym, że inflacja może rosnąć wolniej niż koszt opieki medycznej.
Analiza przeprowadzona przez Avalere, firmę konsultingową ds. Opieki zdrowotnej, szacuje, że w ciągu pięciu lat rząd federalny zaoszczędziłby aż 110 miliardów dolarów, gdyby używał limitów na osobę lub 150 milionów dolarów, gdyby korzystali z grantów blokowych dla Medicaid.
Jak dostosować programy Medicaid?
Pozostaje pytanie, czy któryś z tych wniosków zostanie włączony jako część przyszłego przeglądu opieki medycznej przez Ryana. Jeśli uchwalone zostaną granice per capita lub granty blokowe, państwa stracą znaczną kwotę finansowania. Aby przeciwdziałać tym stratom, konieczne może być wprowadzenie zmian, które sprawią, że ich programy Medicaid będą bardziej wydajne.
Państwa mogą musieć pokryć całkowite wydatki Medicaid, wyciąć usługi objęte Medicaid lub ograniczyć liczbę osób, które mogą zarejestrować, nawet jeśli spełniają kryteria kwalifikacyjne. Dotacje blokowe byłyby szczególnie ograniczone do państw, ponieważ ograniczałyby one zarówno wydatki, jak i wzrost liczby zapisów.
