Jeśli chodzi o prawa związane z opieką zdrowotną, jednym z najważniejszych i często najtrudniejszych praw do zrozumienia jest Ustawa Stark. Nazwana na cześć sponsora prawa, reprezentanta USA Pete’a Starka z Kalifornii, prawo to jest również znane jako prawo skierowania przez lekarza.
Początkowo ustawa Stark została zaprojektowana, aby uniemożliwić lekarzom odnoszenie się do pacjentów Medicare i Medicaid w celu przeprowadzenia dodatkowych testów lub usług laboratoryjnych, jeśli lekarz (lub krewny lekarza) miał interes finansowy w firmie przeprowadzającej testy.
Obawiano się, że lekarze częściej zlecają testy lub wyznaczone usługi zdrowotne (DHS), jeśli mogą skorzystać z dodatkowych testów.
Niektóre z wyznaczonych usług zdrowotnych objętych zakresem ustawy Stark obejmują: kliniczne usługi laboratoryjne, fizykoterapię, terapię zajęciową, radiologię, radioterapię i zaopatrzenie, trwały sprzęt i wyposażenie medyczne, protetykę, ortotyki, domowe usługi zdrowotne, usługi patologii mowy, szpital stacjonarny usługi i ambulatoryjne usługi szpitalne. Jeśli pacjenci potrzebują tych usług, lekarze nie mogą skierować ich do zakładów, w których mają interes finansowy.
Wyzwania prawne Prawa podstawowe
Od momentu powstania w 1989 r. Ustawa Stark została zmieniona i rozszerzona. Zmiany, które miały miejsce między 1992 a 2007 r., Są powszechnie nazywane Stark I, Stark II i Stark III. W związku z tym prawo stało się dość długie, a przestrzeganie prawa stało się dla lekarzy pewnym wyzwaniem.
Co więcej, prawo Starka jest prawem odpowiedzialności. Oznacza to, że zamiar lekarza nie jest brany pod uwagę podczas analizy skierowań. W rezultacie lekarz może zostać uznany za winnego naruszenia prawa bez zamiaru tego.
Zgodnie z prawem Starka, jeśli lekarz złoży odwołanie i nie zostaną spełnione żadne wyjątki od prawa, wtedy prawo Stark zostało naruszone.
To może być bardzo kosztowne. W rzeczywistości lekarze mogą zostać obciążeni kwotą do 25 000 USD za każde naruszenie oraz do trzech razy więcej niż kwota dochodzona z Medicare.
Inne konsekwencje mogą obejmować konieczność zwrotu każdej płatności otrzymanej za usługi, karę pieniężną w wysokości 100 000 USD za próbę obejścia prawa i wykluczenie z federalnych programów opieki zdrowotnej. Lekarze mogą nawet ponosić dodatkową odpowiedzialność na mocy federalnej ustawy o fałszywych roszczeniach. Federalna ustawa o fałszywych roszczeniach, zwana niekiedy prawem Lincoln, jest ustawą federalną, która nakłada odpowiedzialność na osoby lub firmy, które oszukują programy rządowe, takie jak Medicare. Ustawa ta jest głównym narzędziem rządowym do zwalczania oszustw przeciwko rządowi.
Krytycy ustawy Stark twierdzą, że skierowanie lekarza do podmiotów będących własnością lekarza nie jest powszechne. Co więcej, twierdzą, że lekarze, którzy są właścicielami lub inwestują w placówki medyczne, odpowiadają na potrzeby społeczności, które w przeciwnym razie nie zostałyby spełnione. Twierdzą także, że jednostki będące własnością lekarza są wielokrotnie tańszą alternatywą.
Cel surowego prawa
Pierwotne prawo było dość proste i proste. Jego celem było zablokowanie samodzielnego skierowania lekarza do DHS, gdy pacjent był objęty Medicare lub innym płatnikiem rządowym.
Myślenie polega na tym, że samo-skierowanie do lekarza stanowi konflikt interesów, ponieważ lekarz korzysta z własnego skierowania.
W konsekwencji wielu, którzy popierają Stark Law, uważa, że bez tego lekarze mogą angażować się w nadmierne korzystanie z usług. Ta praktyka spowodowałaby z kolei wzrost kosztów opieki zdrowotnej. Co więcej, wierzą, że stworzy to system skierowań, który może zaszkodzić konkurencji przez innych dostawców.
Istnieje również obawa, że bez ustawy Stark, podejmowanie decyzji medycznych będzie koncentrowało się na kierowaniu pacjentów ku pewnym testom i obiektom, zamiast na stawianiu pacjenta i jego potrzeb na pierwszym miejscu.
To z kolei zepsułoby podejmowane decyzje dotyczące opieki zdrowotnej i naraziłoby pacjentów na ryzyko.
Jak prawo Starka wpływa na pacjentów
Dzięki Ustawie o Starkach większość zwolenników uważa, że powstrzymuje lekarzy przed zamawianiem niepotrzebnych testów. Ponadto twierdzą, że pomaga to niepotrzebnie zwiększać koszty opieki zdrowotnej i promuje konkurencję poprzez zniechęcanie do monopoli na usługi. Zapewnia to również, że na decyzje dotyczące opieki zdrowotnej nie ma wpływu możliwość skorzystania przez lekarza z dodatkowych badań.
Z drugiej strony, krytycy obawiają się, że jeśli pacjent żyje w małej społeczności i wymaga specyficznych testów, może to postawić go w gorszej sytuacji, zwłaszcza jeśli jedyną opcją jest placówka należąca do lekarza. W takich sytuacjach pacjent może być zmuszony do przejechania długich kilometrów, aby uzyskać test, ponieważ jego lekarz nie może skierować go do ośrodka społeczności, ponieważ lekarz ma interes finansowy w tym obiekcie. Co więcej, jeśli pacjent nie ma transportu ani pieniędzy na przejazd do innego zakładu, może nigdy nie uzyskać potrzebnej opieki zdrowotnej. W rezultacie Ustawa Stark może narazić niektórych pacjentów na ryzyko braku odpowiedniej opieki zdrowotnej.
Ponadto, krytycy obawiają się również, że ustawa Stark hamuje modernizację. W jednym z przykładów przedstawionych przed Kongresem grupa medyczna chciała zapewnić bezpłatnych doradców genetycznych w prywatnych gabinetach położników. Doradcy ci będą konsultowani, gdy lekarz odkryje, że płód umrze w chwili urodzenia lub wkrótce potem. Chociaż usługa przyniosłaby korzyść pacjentom, zapewniając dodatkowe odpowiedzi i testy, zgodnie z ustawą Stark doradcy byliby uważani za korzyść dla prywatnego położnika.
Słowo od Verywella
Ogółem pierwotną koncepcją Prawa Starka była ochrona pacjentów Medicare przed korzystaniem z nich przez lekarzy, którzy mogliby skorzystać z rekomendacji do testów. Jednak wraz ze wszystkimi zmianami i modyfikacjami Prawa Stark, lekarze stają się coraz trudniej zorientowani, czy naruszają prawo, czy też nie. W rzeczywistości istnieje wiele firm prawniczych specjalizujących się w szkoleniu lekarzy w zakresie prawa Stark. Istnieje również opcja dla lekarzy, którzy nieświadomie łamią prawo Starka.
Z drugiej strony są lekarze, którzy są świadomi prawa Starka i wolą go zignorować. Jeśli uważasz, że twój lekarz celowo zamawia testy, ponieważ skorzysta z nich finansowo, możesz skontaktować się z Biurem Generalnego Inspektora w Departamencie Zdrowia i Opieki Społecznej USA pod numerem (800) HHS-TIPS lub (800) 447-8477.
