Oczekiwanie na diagnozę może być jedną z najtrudniejszych rzeczy, jakich doświadcza dana osoba. Jeśli masz nieprzyjemne objawy, takie jak ból, nudności, trudności w poruszaniu się, zawroty głowy lub problemy z zasypianiem (żeby wymienić tylko kilka), czekanie na wizytę u specjalisty, na zaplanowanie testu lub na wyniki laboratoryjne wróci tylko wydłuży twój dyskomfort.
Nie tylko czekanie może wydłużyć twój fizyczny dyskomfort, ale niepewność pozostawia cię pozornie bez kotwicy.
Są ludzie, którym ulżyło nawet złym diagnozom, ponieważ przynajmniej wtedy możesz zacząć robić coś , aby stawić czoło diagnozie. Z niepewnością pozostajesz w stanie zawieszenia, nie wiedząc dokładnie, jak powinieneś się czuć, ponieważ nie wiesz, z czym masz do czynienia.
Jeśli masz do czynienia z możliwą diagnozą zmieniającą życie – a najbardziej rzadkie choroby należą do tej kategorii – czekanie może być jeszcze bardziej stresujące. A jeśli masz do czynienia z możliwą diagnozą śmiertelnej choroby lub taką, która znacznie skróci twoje lub twoje ukochane życie, czekanie może być prawie nie do zniesienia. Nie tylko czeka na diagnozę, która może wymagać leczenia, ale patrzysz na to, jaka może być twoja cała przyszłość. Wszystkie twoje marzenia i nadzieje.
Oto niektóre z odczuć, jakie możesz napotkać, czekając na diagnozę. Czy czułeś się tak?
Niecierpliwość podczas oczekiwania
Niecierpliwość jest prawdopodobnie pierwszą emocją, którą wielu ludzi odczuwa w oczekiwaniu na diagnozę.
Wielu z nas to "sprawcy", przyzwyczajeni do przejęcia sytuacji, rozwiązania problemu i posuwania się naprzód. Oczekiwanie na wizytę, zabieg lub konsultację może dać ci poczucie "spiesz się i czekaj". Na przykład, podczas oczekiwania przez tydzień na patologię wynikającą z jej biopsji, aby powrócić z laboratorium, jedna z kobiet powiedziała: " Czuję się jak tygrys w klatce ". Chciała zrobić coś z jej diagnozy, a nie tylko czekać. Inna kobieta powiedziała, że potrzebuje diagnostyki ultrasonograficznej. "OK, możemy to zrobić dzisiaj?", Powiedziała do lekarza i była rozczarowana, że nie można jej zaplanować do następnego tygodnia. Niecierpliwość może wyjść poza twoją diagnozę i wejść także w inne części twojego życia. Możesz niecierpliwić się linią, aby wydostać się z rampy parkingowej w swoim centrum medycznym. Możesz czuć niecierpliwość wobec współmałżonka lub znajomych, którym powierzono zadania. W końcu czy nie mogą zająć się czymś prostym, podczas gdy czekasz na coś tak złożonego? Możesz nawet niecierpliwić się sobą, zastanawiając się, dlaczego tak długo trwa wykonywanie niektórych czynności, które zawsze wykonywałeś.
Frustracja
Frustracja odnosi się do blokowania celu lub działania. Ktoś, kto jest sfrustrowany postawieniem diagnozy, może czuć się niezadowolony, zaniepokojony, a nawet przygnębiony. Kiedy powiedziano ci, że nie możesz umówić się na wizytę u specjalisty przez trzy miesiące, że wyniki specjalistycznego testu trwają sześć tygodni lub że po zobaczeniu czterech lekarzy nadal nie wiedzą, co jest z tobą nie tak, możesz czuć się bardzo sfrustrowany.
Podobnie jak w przypadku zniecierpliwienia, frustracja związana z systemem medycznym może przenieść się na inne części Twojego życia. Możesz czuć się sfrustrowany, jeśli masz mieszankę z ubezpieczeniem.
Możesz czuć się sfrustrowany, że na biurokracie twojej polisy ubezpieczeniowej musisz widzieć osobę, która jest zarezerwowana na następne dwa miesiące zamiast kogoś, kto ma jutro spotkanie. Czasami ta frustracja może wybuchnąć. W końcu może nie czuć się "bezpiecznie", aby uwolnić się od frustracji w klinice, w której otrzymujesz opiekę (która musi być "miłym pacjentem") i nareszcie pozwolić jej odejść, gdy twój mąż zapomni odebrać mleko w sklepie spożywczym .
Gniew
Wiele osób, które są niecierpliwe i / lub sfrustrowane, może czuć gniew. Ten gniew jest często kierowany do systemu medycznego, który powoduje, że czekasz na diagnozę.
Czasami gniewne uczucia mogą być skierowane na coś produktywnego, na przykład promowanie siebie lub kogoś bliskiego. Czasami jednak gniewne uczucia wybuchają niewłaściwie, tak jak w laboratorium, który próbuje pobrać próbkę krwi do testu. Pielęgniarki powiedzą ci, że byli świadkami wielu pacjentów i rodzin krzyczących na personel medyczny – i na siebie nawzajem. Możesz odczuwać dość całego procesu diagnozy i poczuć się jakbyś odszedł od tego wszystkiego.
Niepokój
Jeśli czekasz na diagnozę, która ma poważne konsekwencje, możesz czuć się zaniepokojony i zaniepokojony. Możesz czuć się spięty, a twój umysł może być zaniepokojony tym, jak ta diagnoza może wpłynąć na ciebie i twoich bliskich. Gdy zaczniesz ten ciąg myśli, może on trwać i trwać. Możesz mieć problemy z zasypianiem w nocy, być nerwowym lub być zaabsorbowanym myśleniem o diagnozie. Lęk jest normalną reakcją na poczucie zagrożenia. Jest to część walki lub reakcji lotniczej, której celem jest ochrona nas przed niebezpieczeństwem. Jednak kiedy niebezpieczeństwo, które rozważamy, pochodzi z naszych myśli, a nie z ostrego i wyraźnie widocznego niebezpieczeństwa pośród nas (jak atakującego lwa), reakcja może prowadzić do dalszego niepokoju i stresu, tak jak teraz nasze ciało reaguje (z zwiększone tętno, szybki oddech i więcej.)
Niepokój, podobnie jak w przypadku innych emocji, może przenieść się w inne obszary Twojego życia. Ludzie z rakiem czasem komentują, że czują się niezdolni do podejmowania prostych decyzji, nawet decyzje tak proste, jak strój do noszenia.
Smutek i depresja
Długie oczekiwanie na diagnozę może łatwo doprowadzić do poczucia braku kontroli nad rzeczami lub bycia przytłoczonym. Możesz czuć się beznadziejnie w swojej sytuacji. Posiadanie systemu medycznego, który stale sprawia, że czekasz na rzeczy – spotkania, testy, konsultacje, wyniki – może sprawić, że poczujesz się jak rzucanie ręcznikiem i po prostu rezygnacja. Możesz płakać bez powodu i nie masz ochoty robić nic.
Czasami trudno jest wiedzieć, czy masz do czynienia z normalnym smutkiem czy depresją. Nie bój się prosić o pomoc, jeśli smutek cię przygniata.
Dolna linia – normalne reakcje na oczekiwanie
Prawdą jest,
wszystkie te odczucia są normalne
dla kogoś, kto czeka na diagnozę. Im dłużej musisz czekać, tym więcej uczuć możesz doświadczyć i tym bardziej intensywne mogą się stać te uczucia. Dla większości ludzi rozmowa z przyjaciółmi, rodziną, osobą duchowną i / lub doradcą jest bardzo pomocna w radzeniu sobie z tymi odczuciami podczas oczekiwania na tę diagnozę. Niektórzy uważają za pomocne łączenie się z grupą wsparcia (lub społecznością online, szczególnie z rzadkimi chorobami), która oferuje możliwość porozmawiania z innymi, którzy doświadczyli tych emocji. Często samo bycie w stanie usłyszeć od kogoś, kto czuje to samo, jest ogromną pomocą, przypominając ci, że nawet jeśli czekasz sam, nie jesteś sam. Oprócz tego, że jesteś normalny, możesz zrobić kilka rzeczy, które mogą pomóc (poza świadomością, że nie jesteś sam). Upewnij się, że jesteś swoim adwokatem pod Twoją opieką. Jeśli nie uważasz, że jesteś na dobrej drodze lub jeśli uważasz, że twoi dostawcy opieki zdrowotnej nie komunikują się dobrze, wypowiedz się. Jak zauważyliśmy, objawy związane z twoją diagnozą mogą pogłębić te uczucia. Jeśli radzisz sobie z przewlekłym bólem, upewnij się, że jest to rozwiązane. Czasami konieczna jest konsultacja z lekarzem przeciwbólowym, niezależnie od tego, przez co jeszcze przechodzisz (tak, przepraszam, inne spotkanie). Zadaj sobie pytanie, czy jest coś jeszcze, co możesz zrobić (nie licząc szybszego uzyskania diagnozy). Potrzebujesz wynająć opiekunki na pół etatu, aby pomóc dzieciom? Czy musisz pozwolić ludziom na pomoc (jest to trudne dla tych, którzy mają osobowości typu A.)
A co z ludźmi pośród ciebie. Czy masz dobrych przyjaciół, którzy pomogą Ci mieć nadzieję, że możesz spędzić więcej czasu? Z drugiej strony, czy masz "toksycznych przyjaciół", z którymi być może będziesz musiał się pożegnać?
Dla bliskich
Ważne jest, aby pamiętać, że choć niewiele osób doświadcza samej choroby, niewiele osób doświadcza frustracji czekania sam. Przyjaciele i członkowie rodziny mogą również doświadczać wszystkich tych emocji podczas czekania na diagnozę. W rzeczywistości bezradność, którą często doświadczają bliscy, może jeszcze bardziej pogłębić te uczucia. Jednocześnie możesz nie czuć się komfortowo, wyrażając swoją frustrację, zniecierpliwienie i niepokój. Jeśli chodzi o potencjalnie trudną diagnozę, istnieje wiele społeczności internetowych poświęconych opiekunom rodzinnym, które borykają się z trudną diagnozą (lub czekaniem na jedną) u ukochanej osoby.
