Pacjenci, którzy przebywali w szpitalu przez dłuższy czas, są bardziej narażeni na zarażenie się warunkami szpitalnymi – choroby, których nie mają, kiedy wkraczają szpital, ale kontrakt, gdy tam są. C. Diff to skrót oznaczający Clostridium difficile (wymawiane klaw-STRID-ee-im dif-i-SEEL), jest jedną z takich infekcji nabytych w szpitalu, która dotyka pacjentów przyjmujących antybiotyki. Jednym z problemów z C.Diff jest to, że tak łatwo się rozprzestrzenia. Żyje na powierzchni przez długi okres czasu i jest przenoszony przez dotyk. W szpitalu nie jest niczym niezwykłym znalezienie zarodników C.Diff na porcjach pościeli, pościeli, pilota do telewizora, telefonu, klamce lub uchwytach do łazienki – wszędzie. Wybielacz jest wymagany do zabicia go na tych powierzchniach, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się u pacjentów dotkniętych powierzchniami, na których się znajduje.
Najbardziej rozpoznawalnym objawem C. Diff jest biegunka, której może towarzyszyć gorączka, utrata apetytu, nudności, skurcze lub ból brzucha lub tkliwość.
Leczenie C. Zróżnicowane
Jak na ironię, nawet jeśli C.Diff może być wynikiem ekspozycji na antybiotyki, leczone jest również antybiotykami. Wybranymi antybiotykami dla większości pacjentów są metronidazol lub doustna wankomycyna.
Jeśli pacjent jest hospitalizowany i cierpi na biegunkę lub gorączkę, może to być C. Diff. Wiedz, że możesz być traktowany za to, ale możesz też przekazać to innym.
Pamiętaj, aby myć i dezynfekować ręce i cokolwiek innego, czego dotykasz (w tym powyższą listę), aby nie przenosić go w inne miejsce.
Podczas gdy większość osób, które leczą C. Diff w szpitalu, zostanie skutecznie leczona, dla osób z obniżoną odpornością może być śmiertelna. Według CDC, każdego roku 100 000 Amerykanów umiera z powodu infekcji szpitalnych.
C. Diff jest jedną z tych infekcji, a jej śmiertelność rośnie.
Zapobieganie C. Diff
Najlepszą radą jest oczywiście zapobieganie C. Diff na początku, co można zrobić, stosując się do zaleceń dotyczących zapobiegania zakażeniom szpitalnym.
Dowiedz się o dodatkowych infekcjach pacjentów szpitalnych należy martwić się:
Metycylinoopornym gronkowcem złocistym (MRSA)
- Clostridium difficile (C.Diff)
- Enterococcus opornym na wankomycynę (VRE)
- Klebsiella pneumoniae odpornym na węgiel obojętnochłonny (CRKP)
- Martwiczym zapaleniem powięzi , choroba bakterii jedzących mięso
- Również – infekcje linii centralnej – nie są to superbakterie, a raczej stanowią jeden z rodzajów wejścia dla tych czynników zakaźnych.
- Posocznica i posocznica krwi
- Kilka porad dotyczących zapobiegania zakażeniom szpitalnym.
