Niepełnosprawność słowa jest zazwyczaj używana jako termin przydatny w przypadku stanu fizycznego lub psychicznego, który może ograniczać mobilność, zmysły lub zdolność do wykonywania określonych czynności. Chociaż pojęcie niepełnosprawności ma również ważne implikacje prawne, temat tej dyskusji jest mniej medyczny lub polityczny, ponieważ jest społeczny. Podczas gdy pod wieloma względami Stany Zjednoczone poczyniły wielkie kroki, aby zapewnić prawa takie jak równy dostęp do opieki zdrowotnej, zatrudnienia, mieszkania i edukacji dla osób niepełnosprawnych, wciąż mamy nasze wyzwania, w szczególności z wszechobecnym stygmatyzacją i postrzeganiem niepełnosprawności.
Kulturowe postrzeganie niepełnosprawności
Niepełnosprawność wciąż spotyka się z nieustannym wyzwaniem postrzegania go jako "innego" lub, co najgorsze, gorszego od sprawnych rówieśników. Te negatywne percepcje i piętno atakują niemal każdy aspekt naszych wartości kulturowych z podziwianych cech, które kojarzymy z wykonaniem tradycyjnej męskości i kobiecości, z przekonaniami o tym, co piękne.
W wielu kulturach osoby niepełnosprawne są często uważane za chore, słabe i kruche. Z tymi ogólnie nieprecyzyjnymi spostrzeżeniami dotyczącymi niepełnosprawności również pochodzą bardziej szkodliwe pojęcia. Osoby niepełnosprawne mogą nie być uznawane za wystarczająco męskie lub kobiece; nie mogą być uważane za seksualnie atrakcyjne lub piękne; mogą być uważane za obiekty, a nie za agentów. Te wyjątkowe i prawie niewidoczne wyzwania społeczne, z jakimi spotykają się osoby niepełnosprawne, mają głęboki negatywny wpływ na poczucie własnej wartości, poczucie własnej wartości i wizerunek ciała.
Obraz ciała i niepełnosprawność
Coraz więcej badań potwierdziło wyjątkowe wyzwania, przed którymi stoją osoby niepełnosprawne, jeśli chodzi o poczucie własnej wartości i wizerunek ciała. W najszerszym zakresie badania wykazały, że w szczególności niepełnosprawność fizyczna ma negatywny wpływ na psychologiczne doświadczenie, postawy i uczucia dotyczące własnego ciała.
Chociaż doświadczenie różni się w zależności od osoby, istnieją wspólne wzorce, które zachodzą w pewnych grupach demograficznych, takich jak płeć.
Męskość, kobiecość i niepełnosprawność
Postrzegane wartości męskości i kobiecości nadal mają duży ciężar kulturowy nawet w dzisiejszym zmieniającym się i zróżnicowanym świecie, który stanowi szczególne wyzwanie dla osób niepełnosprawnych. W kulturze, w której tradycyjna męskość kojarzy się z takimi cechami jak dominacja, siła i niezależność, mężczyźni z niepełnosprawnościami fizycznymi mogą mieć trudności z dopasowaniem formy. Z drugiej strony kobiety niepełnosprawne mogą nie pasować do wąskiej definicji idealnego kobiecego ciała lub tego, co uważane jest za piękne.
Podczas gdy niezgodność z tymi wadliwymi pomysłami z pewnością nie jest wyzwaniem ograniczonym do osób niepełnosprawnych, zakres, w jakim wiele osób niepełnosprawnych internalizuje negatywny obraz ciała, który z tego wynika, jest prawdziwym problemem psychologicznym i emocjonalnym, o którym mówi się za mało ludzi.
Związek między akceptacją ciała a zmieniającymi się postawami
Podobnie jak w przypadku osób pełnosprawnych, nie wszystkie osoby niepełnosprawne cierpią z powodu obawy o obraz ciała. Być może równie ważne jest rozpoznanie, że osoby niepełnosprawne nie są wyłącznie ofiarami wad naszego społeczeństwa.
W rzeczywistości wielu aktywnie walczy ze stygmatyzacją i negatywną percepcją zarówno na zewnątrz, jak i wewnętrznie wewnątrz siebie.
Dzisiaj postawy zmieniają się, ale powoli. Dzięki większej liczbie relacji z mediami i narażeniu na niepełnosprawność dzięki zasięgowi pokrzywdzonych żołnierzy lub programów telewizyjnych, które starają się dokładnie przedstawiać niepełnosprawność, Amerykanie wszystkich środowisk mieli więcej możliwości zmagania się z ich postrzeganiem niepełnosprawności. Często narażenie, bezpośrednie lub pośrednie, może wystarczyć do rozproszenia szkodliwych pomysłów, które mogą nosić na temat osób niepełnosprawnych. Ekspozycja ta, miejmy nadzieję, daje coraz więcej okazji do zakwestionowania tych pojęć i ich korzeni w naszej kulturze.
Kiedy te pojęcia są kwestionowane, wszyscy – w tym osoby z niepełnosprawnościami i bez nich – otrzymują narzędzia, aby zaakceptować ich ciała i osiągnąć wyższą i zdrowszą samoocenę.
Masz siłę, by zmienić swoje doświadczenie
Nie jest niczym niezwykłym, że osoba niepełnosprawna doświadcza depresji lub poczucia nieadekwatności w wyniku swoich doświadczeń. Jednak nie jest zdrowo cierpieć z powodu tych uczuć przez cały czas.
Depresja może mieć wpływ na sen, dietę, pracę, relacje i ogólny stan zdrowia. Może mieć wpływ na jakość życia. Jeśli uważasz, że spędzasz zbyt dużo czasu martwiąc się o swoje ciało, być może nadszedł czas, aby rozważyć prośbę o pomoc. Chociaż kwestie takie jak obraz ciała i dobre samopoczucie psychiczne nie są zazwyczaj priorytetem w naszym systemie opieki zdrowotnej, powinny być.
Pomoc można uzyskać za pośrednictwem wielu kanałów, takich jak zwierzenie się zaufanemu przyjacielowi lub członkowi rodziny, rozmowa z lekarzem lub dzwonienie do lokalnego centrum doradczego. Nie musisz cierpieć w ciszy. Wypowiadając się i szukając pomocy, nie tylko priorytetowo traktujesz swoje dobre samopoczucie, ale pomagasz rzucić światło na niedoinformowany problem, który zasługuje na uwagę.
