Zarządzanie cichymi warunkami, takimi jak choroba tarczycy, osteoporoza lub wysokie ciśnienie krwi może być trudne. Ponieważ dla wszystkich nie jest oczywiste, że radzisz sobie z chorobą, musisz zrównoważyć wymagania dotyczące zarządzania narzucone przez Twój stan z pytaniami od znajomych i rodziny. W niektórych przypadkach możesz nawet stawić czoła wątpliwościom lub oporem ze strony swoich bliskich i lekarzy.
Zdarzają się sytuacje, w których będziesz musiał hartować własne oczekiwania dotyczące swojego stanu i leczenia, ponieważ "cichy" stan może oznaczać zarówno, że nie jest widoczny dla innych, jak i że nie jest dla ciebie szczególnie widoczny.
Jednak wiedza jest naprawdę mocna: Gdy dowiesz się o swoim stanie – i jak wytłumaczyć go innym – przekonasz się, że zarządzanie wierzeniami i oczekiwaniami wszystkich (także twoich) staje się łatwiejsze.
Co to jest cichy stan?
Ciche warunki to problemy medyczne bez objawów, które są oczywiste dla ciebie, osoby z chorobą i / lub dla innych osób.
Gdy masz złamaną nogę, nie jest to stan cichy. Dla wszystkich, w tym dla ciebie i dla wszystkich osób w pobliżu, jest jasne, że twoja noga jest zepsuta. Prawdopodobnie krzątasz się o kulach z dużą obsadą, a twoi przyjaciele i rodzina wiedzą, że będą musieli odpowiednio dostosować swoje oczekiwania – nie będziesz jeździć na długich schodach, a nawet stać przez dłuższy okres czasu, dopóki twoja noga jest w pełni wyleczona.
Ciche warunki nie są oczywiste, jak złamana noga. Na przykład, jeśli masz niedoczynność tarczycy, najczęstszą chorobę tarczycy, możesz mieć pewne niejasne objawy, takie jak zaparcie lub zmęczenie, ale możesz nie zauważyć tych objawów lub połączyć je z tarczycą, dopóki twój stan nie będzie zaawansowany.
Jeśli masz osteoporozę, prawdopodobnie nie zdasz sobie z tego sprawy, chyba że masz skan kości; jeśli nie jesteś właściwie zdiagnozowany, pierwszą oznaką przerzedzających się kości może być złamanie kości.
Inne powszechne, potencjalnie ciche warunki to:
- wysokie ciśnienie krwi
- wysoki poziom cholesterolu
- cukrzyca typu 2
- celiakia
Czasami występują u Ciebie objawy, ale osoby z otoczenia nie zauważą ich. Te niewidoczne warunki lub niepełnosprawność mogą rządzić twoim życiem – jak na przykład w syndromie chronicznego zmęczenia lub fibromialgii – ale ponieważ wyglądasz dobrze, twoi przyjaciele i członkowie rodziny mogą mieć problem z rozpoznaniem problemu. Nawet jeśli sam nie zauważysz symptomów (i ci, którzy są wokół ciebie także w ciemności), nie oznacza to, że Twój stan zdrowia nie szkodzi zdrowiu, jeśli nie zostanie poddany leczeniu. W przypadku nieleczonej niedoczynności tarczycy można na przykład stwierdzić, że objawy nasilają się, aż staną się oczywiste, aw przypadku osteoporozy można skończyć ze złamaniem biodra lub nadgarstka, które powoduje trwałe uszkodzenie. Obchodzenie się z terapią, gdy twój stan jest cichy
Nie ma wątpliwości, że trzymanie się twojego leczenia może być wyzwaniem, kiedy zdiagnozowano ci stan wyciszenia, szczególnie, jeśli przed diagnozą byłeś ogólnie dobry.
Niektóre ciche choroby, takie jak choroba tarczycy i wysoki poziom cholesterolu, wymagają codziennych leków, a pacjent może mieć problemy z przyjmowaniem tabletek codziennie lub dwa razy dziennie. W niektórych przypadkach mogą wystąpić działania niepożądane leków, które wydają się gorsze niż choroba. Na przykład, leki na wysokie ciśnienie mogą powodować działania niepożądane, takie jak częste oddawanie moczu, przewlekły suchy kaszel i utrata poczucia smaku. Statyny stosowane w leczeniu wysokiego poziomu cholesterolu mogą powodować ból i osłabienie mięśni.
Jednak współpraca z lekarzem w celu znalezienia najlepszego leku – lub kombinacji leków – może pomóc leczyć twój stan w najbardziej skuteczny możliwy sposób, jednocześnie ograniczając jakiekolwiek skutki uboczne leków.
Może być jeszcze większym wyzwaniem, jeśli Twój stan zdrowia to taki, który traktujesz dietą. Na przykład w przypadku cichej celiakii twoje ciało reaguje na pokarmy zawierające gluten białkowy (znajdujący się w ziarnie pszenicy, jęczmienia i żyta), nawet jeśli nie jesteś tego świadomy. Jedynym lekiem na celiakię jest stosowanie diety bezglutenowej i unikanie wszelkich produktów zawierających gluten, co wymaga drastycznej, trudnej zmiany stylu życia. Jeśli masz znaczące objawy trzewne, możesz być bardziej skłonny do przestrzegania diety, ponieważ może być trudno dostrzec uzasadnienie tej ogromnej zmiany, jeśli nie dostrzegasz namacalnych korzyści, ale doświadczasz zakłóceń w swoim życiu.
Ta sama sytuacja może występować w cukrzycy typu 2, która wymaga monitorowania spożycia węglowodanów i wyboru posiłków bogatych w białko i błonnik. Jest to trudniejsze niż złapanie szybkiej przekąski i możesz odczuwać niezadowolenie z poziomu wysiłku, jaki to pociąga.
Uczucia dotyczące twoich leków lub diety są prawdziwe i uzasadnione, więc powinieneś pozwolić sobie na ich uznanie. Ale gdy już to zrobisz, musisz przez nie przejść, ponieważ twoje zdrowie zależy od przestrzegania planu leczenia, niezależnie od tego, czy powoduje on skutki uboczne, czy też zakłócenia życia.
Najlepszym sposobem na zrobienie tego jest edukacja na temat twojego stanu zdrowia i powodów jego leczenia. Na przykład z nadciśnieniem tętniczym istnieje ryzyko udaru lub rozwoju choroby oczu lub nerek, jeśli pacjent nie przestrzega leczenia. W przypadku chorób tarczycy istnieje ryzyko wystąpienia problemów z sercem i niepłodności. A przy celiakii ryzykujesz niedożywieniem, a nawet rzadkim typem raka. Utrzymywanie dużego obrazu w centrum uwagi może pomóc, jeśli nie ustąpisz w swoim postanowieniu, aby zrobić to, czego potrzeba, aby być zdrowym.
Jeśli masz problemy ze swoim planem leczenia, porozmawiaj ze swoim lekarzem o zmianie leczenia lub otrzymaniu skierowania do dietetyka, który może pomóc ci opanować twoją nową dietę.
Wyjaśnianie swojego cichego stanu innym
To może być dość trudne, aby przekonać samego siebie, że potrzebujesz leczenia, gdy nie widzisz żadnych objawów cichego stanu. Jeśli chodzi o twoich przyjaciół i rodzinę, możesz czasami czuć się mniej niż wspieranym.
Większość osób chorych na cukrzycę lub celiakię doświadczyło "na pewno trochę nie zaszkodzi!" zjawisko pchnięcia na nie pewnego jedzenia. I ktoś z syndromem chronicznego zmęczenia może się denerwować, jeśli przyjaciel stale naciska na większą aktywność, niż to możliwe.
Oczywiście nie musisz mówić nic o swojej chorobie i leczeniu – możesz zająć się swoim życiem codziennym, nie wyjaśniając tego osobom w pobliżu (w końcu jest to cicha choroba). Ale jeśli pozwolisz ludziom poznać twoją diagnozę, powinieneś oczekiwać pytań, z których niektóre mogą wydawać się trochę nieświadome. Twoja najlepsza obrona to wiedza: jeśli zrozumiesz swój stan wewnątrz i na zewnątrz, będziesz bardziej skuteczny w wyjaśnianiu tego innym.
Nie bój się odepchnąć, jeśli przyjaciel lub członek rodziny uporczywie próbuje przekonać cię do przełamania diety lub zrobienia czegoś, czego nie powinieneś. Pamiętaj, że twoje obecne i przyszłe zdrowie jest zagrożone i powiedz tej osobie.
Jeśli chodzi o pracę, nie masz obowiązku ujawnienia swojego stanu pracodawcy. Będziesz jednak chroniony tylko prawami, które zabraniają dyskryminacji pracowników mających stany chorobowe, jeśli ujawnisz ten stan. Masz również prawo poprosić swojego pracodawcę o "rozsądne zakwaterowanie", aby zadbać o problemy wynikające z twojego stanu. Na przykład osoby z cukrzycą mogą poprosić o czas podczas zmiany, aby przetestować swój poziom cukru we krwi, a osoba z zespołem chronicznego zmęczenia może poprosić o stolec, aby usiadł, zamiast stać.
Radzenie sobie z lekarzem
Twój lekarz powinien pracować z tobą, aby radzić sobie z cichym stanem i powinien wysłuchać wszelkich wątpliwości dotyczących leczenia, które może mieć wpływ na twoje życie. Ale wszyscy wiemy, że lekarze są przepracowani w tych dniach i może się okazać, że twoje "traktuje test" (innymi słowy, patrząc wyłącznie na twoje wyniki testu) zamiast traktować cię jak całą osobę z uzasadnionymi obawami dotyczącymi skutków ubocznych do przepisanego leczenia.
Jeśli uważasz, że twój lekarz cię nie słucha, musisz się bardziej postarać. Przynieś badania, które zrobiłeś, które podtrzymują twoje obawy na następne spotkanie i przygotuj się na podsumowanie i wyjaśnienie. Niektórzy lekarze opierają się na podejściu typu "cookie cutter" do leczenia pewnych często spotykanych schorzeń, takich jak wysokie ciśnienie krwi lub cukrzyca typu 2, ale jeśli te często stosowane terapie nie działają dla ciebie, musisz mówić głośniej.
Jeśli twój lekarz nadal odrzuca twoje obawy, być może nadszedł czas, aby znaleźć innego lekarza. Jeśli musisz to zrobić, upewnij się, że otrzymasz kopie dokumentacji medycznej po odejściu z gabinetu byłego lekarza i poproś o zalecenia – pamiętając o swojej diagnozie – przed wyborem nowego lekarza.
Słowo od Verywella
Zarządzanie stanem chorobowym może być trudne, szczególnie jeśli (lub osoby w twoim otoczeniu) nie widzisz żadnych znaków świadczących o tym, że masz chorobę, którą musisz opanować. Może to zniechęcić do rozpoczęcia leczenia z powodu cichego stanu medycznego i uświadomić sobie, że samo leczenie powoduje działania niepożądane lub zaburzenia życia, których nie doświadczyłeś przed postawieniem diagnozy.
Ponownie, jeśli zażywasz leki na swój stan i odczuwasz nieprzyjemne efekty uboczne, powinieneś porozmawiać z lekarzem o zmianie schematu leczenia – różne leki wpływają na ludzi na różne sposoby, a zmieniające się formuły lub marki mogą pomóc. Jeśli zmagasz się z dietą, poproś o skierowanie do dietetyka, który specjalizuje się w twoim stanie. Nie powinieneś cierpieć w ciszy, nawet jeśli twój stan jest cichy.
Jeśli, z drugiej strony, zmagasz się ze zrozumieniem i akceptacją ze strony otoczenia, spróbuj z nimi porozmawiać i edukować … ale pamiętaj, że chodzi o Twój dobry stan zdrowia, więc przekonanie ich o potrzebie śledzenia Twój plan leczenia jest drugorzędny w stosunku do ostatecznego celu poprawy własnego zdrowia.
W miarę upływu czasu i dbania o swoje zdrowie i stan, może się okazać, że czujesz się lepiej, nawet jeśli wcześniej czułeś się dobrze – ten efekt nie jest niczym niezwykłym u osób, których leczenie wymaga zdrowszej diety. I ostatecznie, poznanie twojego cichego stanu pomoże ci zrozumieć i zaakceptować potrzebę leczenia.
