Jeśli przez dłuższy czas trenowałeś RKO, możesz się zastanawiać, dlaczego – lub kiedy – kolejność kroków zmieniła się, aby odetchnąć po uciśnięciach klatki piersiowej. Dlaczego CPR zmieniła się z A-B-C na C-A-B?
W 2010 r. Wytyczne CPR zmieniły kolejność etapów CPR. Dzisiaj, zamiast A-B-C, który oznaczał najpierw oddychanie i oddychanie, a następnie uciśnięcia klatki piersiowej, American Heart Association uczy ratowników, aby ćwiczyli C-A-B: najpierw wykonuje się uciśnięcia klatki piersiowej, następnie wdech i oddech.
Po wydaniu rekomendacji wielu pytało: dlaczego nastąpiła zmiana CPR?
Wstrzymywanie oddechu
Tak, jak możesz wstrzymywać oddech przez minutę lub dwie bez uszkodzenia mózgu, pacjenci z zatrzymaniem krążenia mogą przejść minutę lub dwie (a właściwie o wiele dłużej) bez wstrzymywania oddechu. Pacjenci, u których występuje zatrzymanie krążenia, naprawdę potrzebują, aby krew znów się przepłynęła.
Opóźnienie przepływu krwi zmniejsza przeżycie. Resuscytacja prawie zawsze opóźnia uciśnięcia klatki piersiowej. Nawet jeśli pierwsze oddychanie było ważne (co nie jest), wprowadzało opóźnienia, które nigdy nie były zamierzone.
W przypadku wątpliwości, naciskaj mocno i szybko
Gdy ratownicy martwią się o otwarcie dróg oddechowych i wykonanie odpowiedniego uszczelnienia – plus współczynnik "skrętu" i ewentualnie wykopanie maski CPR z torebki lub teczki – opóźnienie może być znaczące. Cały ten dodatkowy czas stawał na drodze do prawdziwej pomocy: ucisk w klatce piersiowej.
W podsumowaniu zmian American Heart Association wyjaśniło to następująco:
W sekwencji ABC uciśnięcia klatki piersiowej są często opóźnione, podczas gdy osoba reagująca otwiera drogi oddechowe, aby wykonać oddechy usta-usta lub pobiera urządzenie barierowe lub inny sprzęt wentylacyjny . Zmieniając sekwencję na C-A-B, wcześniej rozpocznie się uciśnięcie klatki piersiowej, a wentylacja minimalnie się opóźni, aż do zakończenia pierwszego cyklu uciśnięć klatki piersiowej (30 uciśnięć powinno nastąpić w ciągu około 18 sekund).
Rozpoczynając najpierw uciśnięcia klatki piersiowej, pacjent musi tylko wstrzymać oddech o dodatkowe 18 sekund, podczas gdy krew znów płynie. To dobry handel. Przenoszenie krwi wzdłuż, nawet krwi z prawdopodobnie zmniejszającymi ilościami tlenu, jest najważniejszą funkcją CPR. Aktualizacja CPR z 2010 r. Naprawdę sprawiła, że uciśnięcia klatki piersiowej są skierowane w przód iw centrum.
Uciśnięcie klatki piersiowej powinno wynosić co najmniej 2 cale dla dorosłych pacjentów i powinno być dostarczane w tempie 100-120 na minutę. Wykonuj uciśnięcia klatki piersiowej zbyt wolno i nigdy nie będzie wystarczająco dużo ciśnienia krwi, aby odpowiednio dotrzeć do mózgu. Dostarcz je zbyt szybko i ryzykujesz, że nie pozwolisz wystarczająco dużo krwi na powrót do klatki piersiowej przed kolejną kompresją.
Od czasu aktualizacji CPR z 2010 r. Nauka o CPR wspomaga uciskanie klatki piersiowej zamiast oddychania ratunkowego. RĘKOJMIA RKO, raz tylko dla niewtajemniczonego ratownika, jest teraz standardem opieki. Nawet niektórzy profesjonalni ratownicy usunęli oddech ratunkowy z RKO. Kiedy ratownicy zapewniają sztuczne oddychanie, nie są tak bardzo narażeni na zaawansowane procedury, decydując się zamiast tego na bardziej podstawową wentylację.
