Gdy osoba umiera, zazwyczaj umiera z powodu tzw. Śmierci sercowej. Ten rodzaj śmierci występuje, gdy serce nie bije już w celu dostarczenia krwi do ciała i mózgu, co skutkuje śmiercią. Zdecydowana większość zgonów, około 99%, to zgony sercowe. Istnieje jednak inny rodzaj śmierci, nazywany śmiercią mózgu. Mniej niż 1 procent wszystkich ludzi jest coraz bardziej martwych.
Śmierć mózgu jest klinicznym i prawnym stwierdzeniem śmierci. Pojęcie śmierci mózgu może być bardzo mylące, ponieważ serce wciąż bije, a klatka piersiowa wciąż podnosi się i opada z każdym oddechem z respiratora. Skóra jest ciepła i może wydawać się, że odpoczywa wygodnie, a nie krytycznie chory i pozbawiony funkcji mózgu. Dzieje się tak dlatego, że najgorsze fizyczne uszkodzenie jest faktycznie ukryte w mózgu, a nie widoczne na ciele.
Komórki mózgowe nie regenerują się skutecznie. Utrudnia to mózgowi powrót do zdrowia po urazie. Jeśli mózg jest pozbawiony tlenu wystarczająco długo, by komórki mózgu mogły umrzeć, nie zostaną zastąpione. Jeśli wystąpi wystarczająca ilość uszkodzeń, aby zapobiec otrzymywaniu przez mózg krwi i tlenu, a mózg będzie bez wystarczającej ilości tlenu, może dojść do śmierci mózgu.
Deklarowanie śmierci mózgu
Śmierć mózgu oznacza, że wykwalifikowany lekarz, zazwyczaj neurolog, przeprowadził rozległe badanie przedmiotowe pacjenta i stwierdził, że pacjent spełnia kryteria śmierci mózgowej.
Przed wymawianiem mózgu należy spełnić trzy kryteria kliniczne:
- Brak reakcji
- Brak odruchów
- Bezdech (niezdolność do oddychania bez wentylatora)
Testowanie śmierci mózgu
Testowanie śmierci mózgu można podzielić na trzy główne kategorie:
- Badanie fizykalne
- Badanie bezdechu
- Inne testy, zwane również testami pomocniczymi
Badanie fizyczne
Badanie fizyczne wykonuje się w celu ustalenia, czy pacjent reaguje. Jeśli tak nie jest, badanie fizyczne będzie sprawdzać odruchy. Pacjent, który jest martwy mózg, nie będzie miał odruchów pnia mózgu. Na przykład typowy pacjent mrugałby lub poruszał głową, gdyby ktoś dotknął ich oka kawałkiem bawełny. Pacjent zmarły z mózgu nie będzie mrugał, jeśli lekarz dotknie ich oka kawałkiem bawełny. Dlatego, jeśli nie ma mrugnięcia, oznacza to, że pień mózgu nie działa prawidłowo.
Innym rodzajem fizycznego testowania jest zimna kaloryczność. Test ten wykonuje się za pomocą strzykawki z lodowatą wodą i wstrzykuje ją do ucha. Pacjent, który jest martwy mózg nie będzie reagował na tego rodzaju bodźce, osoba, która ma funkcję mózgu, będzie reagować, która może wahać się od ruchu gałek ocznych do wymiotów. Zimny test kaloryczny nigdy nie powinien być wykonywany na osobach, o których wiadomo, że mają nienaruszone funkcje mózgu, ponieważ zazwyczaj są wynikiem wymiotów w postaci pocisku.
Testowanie bezdechu
Pacjent, który jest wystarczająco chory na badanie śmierci mózgu, znajdzie się na respiratorze. Pacjent, który jest naprawdę martwy mózg, nie może oddychać bez respiratora. Aby sprawdzić, czy odruch oddychania jest nienaruszony lub nieobecny, pacjent jest usuwany z respiratora w procedurze zwanej testem bezdechu.
Zazwyczaj ABG jest pobierana bezpośrednio przed rozpoczęciem testu bezdechu, gdy pacjent zostaje zdjęty z respiratora. Tlen może być podawany pacjentowi podczas badania bezdechu, ale respirator nie może pomóc pacjentowi w oddychaniu.
Nieprzytomny mózg nie będzie miał tchu podczas badania bezdechu. Typowy pacjent będzie próbował złapać oddech, gdy mózg powie ciału, że jest to konieczne. W przypadku martwych mózgu mózg nie jest w stanie wysłać sygnału do oddychania, a oddychanie nie następuje bez wsparcia respiratora.
Inne testy na śmierć mózgu
Po przeprowadzeniu oceny fizycznej lekarz może zlecić dodatkowe badania.
Chociaż jest to typowe zarówno dla oceny fizycznej, jak i bezdechu, w niektórych przypadkach pacjent nie może tolerować testów na bezdech. Często w takich przypadkach zostanie przeprowadzone badanie przepływu. Te badania mają na celu sprawdzenie, czy krew przemieszcza się do mózgu przez krwioobieg. Jeśli badanie wykaże, że do mózgu nie dociera krew, test jest zgodny ze śmiercią mózgu.
Niektórzy lekarze używają EEG lub elektroencefalogramu, który jest testem mierzącym fale mózgowe. Pacjent, który jest martwy mózg będzie miał "płaski" EEG, ponieważ fale mózgowe będą nieobecne.
Wypowiedź śmierci mózgu
Gdy pacjent zostaje uznany za zmarłego mózgu, jest on prawnie martwy. Świadectwo zgonu będzie odzwierciedlało datę wymowy śmierci mózgu, a nie kiedy ich serce przestanie działać w późniejszym czasie. W Stanach Zjednoczonych, jeśli pacjent jest uznany za martwego mózgu, a pacjent spełnia określone kryteria medyczne, dawstwo narządów może stanowić opcję. W wielu przypadkach dana osoba podjęła już decyzję o przekazaniu darowizny i wskazała swój wybór na podstawie prawa jazdy lub wbrew swojej woli.
