Moxiterapia jest alternatywną terapią polegającą na spalaniu ziół i stosowaniu powstałego ciepła do określonych punktów ciała. Technika stosowana w tradycyjnej medycynie chińskiej i medycynie tybetańskiej, moxibustion jest zwykle podawany w połączeniu z akupunkturą.
Zastosowania dla Moksibustu
Według praktyków medycyny alternatywnej, ciepło wytwarzane podczas moksybusterowania pomaga w zwiększeniu przepływu energii życiowej (znanej również jako "qi" lub "chi") w ciele poprzez określone ścieżki (znane jako "meridiany").
W tradycyjnej medycynie chińskiej stymulowanie przepływu chi uważane jest za niezbędne dla osiągnięcia zdrowia i dobrego samopoczucia. W rzeczywistości uważa się, że problemy fizyczne i psychiczne rozwijają się (częściowo) w wyniku zablokowania przepływu chi.
Alternatywni zwolennicy medycyny twierdzą, że moxiterapia może pomóc w leczeniu następujących problemów zdrowotnych:
- zapalenie stawów
- ból pleców
- bóle głowy
- migreny
- sztywność mięśni
- skurcze miesiączkowe
- problemy trawienne
- owrzodzenia
- rak
- niepłodność
- zapalenie ścięgien
Co wiąże się z aktywacją moksybenu?
Istnieją dwa główne rodzaje moxibustionu: bezpośredni i pośredni. Technika najczęściej stosowana dzisiaj, pośrednia moxibustion, często wiąże się z paleniem moksa (substancja powstała z suszonych liści ziół bylicy lub piołunu) na górze igły do akupunktury. W niektórych przypadkach jednak praktykujący mogą ustawić płonącą moksę na warstwie imbiru, czosnku lub soli umieszczonej na skórze pacjenta. Inne techniki obejmują doprowadzanie ciepła do punktów akupunkturowych ze źródła elektrycznego, a także trzymanie płonącej moksy nad skórą przez kilka minut.
W bezpośredniej moxibustionie paląca moksa jest umieszczana bezpośrednio na skórze. Ponieważ technika ta może powodować ból i powstawanie blizn, bezpośrednia moxiterapia nie jest już często stosowana.
Korzyści płynące z używania Moxibustionu
Do tej pory niewiele badań przetestowało bezpieczeństwo i skuteczność moxiterapii w leczeniu każdego schorzenia.
Oto niektóre z dowodów związanych z moxibustionem:
1) Uderzenia gorąca
W badaniu z 2009 r. U 51 kobiet po menopauzie naukowcy odkryli, że 14 sesji moxibustionu zmniejszyło częstotliwość i nasilenie uderzeń gorąca. ) 2) Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Dostępne dowody naukowe nie popierają stosowania moxibustionu w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, według przeglądu badań opublikowanego w 2010 roku. Autorzy przeglądu przeanalizowali pięć badań klinicznych i ustalili, że moxiterapia ma pewne zalety dla osób z wrzodziejące zapalenie jelita grubego (rodzaj zapalnej choroby jelit). Jednak wszystkie zbadane badania okazały się niskiej jakości.
3) Narodziny Breche
Moxibustion jest często reklamowany jako środek zmniejszający ryzyko narodzin w wyniku zamka. Jednak w raporcie opublikowanym w 2005 r. Naukowcy znaleźli niewystarczające dowody na poparcie zastosowania moxibustionu w korygowaniu prezentacji zamka. Autorzy raportu sklasyfikowali trzy badania kliniczne (obejmujące łącznie 597 kobiet) i doszli do wniosku, że potrzeba więcej badań, aby można zalecić moxibustion kobietom, które chcą uniknąć narodzin z powodu porodu. Jednak w raporcie stwierdzono, że moxiterapia może zmniejszać potrzebę pewnych procedur medycznych zwykle stosowanych do poprawnej prezentacji zamka.
Ostrzeżenia
Moxiterapia jest uważana za niebezpieczną dla osób z cukrzycą. Co więcej, oleje z bylicy i piołunu mogą wywoływać reakcje toksyczne, gdy są przyjmowane wewnętrznie.
Jeśli rozważasz zastosowanie moxibustionu w przypadku jakiegokolwiek schorzenia, przed rozpoczęciem leczenia należy skonsultować się z lekarzem. Szczególnie ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, jeśli rozważasz zastosowanie moxiterapii podczas ciąży.
Zastrzeżenie: Informacje zawarte na tej stronie są przeznaczone wyłącznie do celów edukacyjnych i nie zastępują porady, diagnozy lub leczenia udzielanego przez licencjonowanego lekarza. Nie ma na celu objęcia wszystkich możliwych środków ostrożności, interakcji leków, okoliczności lub działań niepożądanych. Powinieneś poprosić o szybką opiekę medyczną w przypadku jakichkolwiek problemów zdrowotnych i skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem alternatywnej medycyny lub zmianą schematu leczenia.
