Pakiety czerwonych krwinek, znane również jako PRBC lub po prostu "upakowane komórki", są rodzajem produktu zastępującego krew stosowanego do transfuzji krwi. Jeśli pacjent potrzebuje krwi, dostępnych jest wiele rodzajów zamienników krwi. Lekarz dokona wyboru, jaki typ wymiany krwi zostanie podany.
Zapakowane krwinki czerwone są zwykle podawane w sytuacjach, gdy pacjent albo stracił dużą ilość krwi, albo ma anemię, która powoduje znaczące objawy.
Większość ludzi myśli, że kiedy otrzymują transfuzję krwi, otrzymują pełną krew, ponieważ to właśnie oni przekazują na napędzie krwi. Krew, którą przekazuje się, określana jako "pełna krew", zawiera zarówno składniki osocza, jak i krwinek czerwonych. Osocze jest płynną częścią krwi i ma kolor jasnożółty i stanowi 55% objętości krwi. Czerwone krwinki stanowią 45% krwi i są czerwonym kolorem, o którym większość ludzi myśli, gdy myślą o krwi.
Cała ta krew nie jest zwykle transfuzję, chyba że pacjent potrzebuje ogromnej ilości krwi, aby przeciwdziałać ogromnej utracie krwi. Zamiast tego zwykle podaje się upakowane krwinki czerwone, czyli pełną krew bez porcji osocza.
Dlaczego czerwone krwinki?
Krwinki czerwone są niezbędne dla zdrowia i mogą zostać utracone w wyniku urazu (rany postrzałowej, wypadku samochodowego), krwawienia wewnętrznego lub problemów zdrowotnych, takich jak znaczna anemia.
Czerwone krwinki przenoszą tlen z płuc do tkanek ciała. Aby określić, czy należy wykonać transfuzję krwi, wykonuje się badanie krwi zwane pełną morfologią krwi (CBC).
Osoba potrzebująca czerwonych krwinek często czuje się słabo i może odczuwać brak oddechu przy minimalnej aktywności. Przed konieczną transfuzją pacjent może wydawać się blady i zmęczony.
Mogą odczuwać zawroty głowy, mogą czuć, że ich serce "ściga się" lub ma problemy z koncentracją.
Przetoczone transfuzje krwinek czerwonych
Cała krew nie jest zwykle transfuzją, zamiast tego podaje się składnik, którego potrzebuje pacjent. Pacjent może otrzymywać osocze lub zapakowane krwinki czerwone, lub jeśli istnieje taka potrzeba, oba mogą być podane.
Po pobraniu krwi, składniki są rozdzielane w wirówce, a następnie dodaje się niewielką ilość antykoagulanta, aby zapobiec krzepnięciu czerwonych krwinek. Krew jest przechowywana w lodówce i jest dobra przez około 42 dni od daty oddania.
PRBC muszą być dopasowane do biorcy, co oznacza, że grupa krwi dawcy i biorcy musi być zgodna. Jeżeli krew nie jest odpowiednio dobrana, wynik może być reakcją zagrażającą życiu, więc mecz jest zazwyczaj podwójnie sprawdzany przez personel laboratoryjny i personel pielęgniarski co najmniej.
Około jeden na siedmiu hospitalizowanych pacjentów potrzebuje transfuzji. Szanse na transfuzję są wyższe podczas operacji i możesz zostać poinformowany przed zabiegiem, że będziesz potrzebować krwi. Niektórzy pacjenci wolą unikać transfuzji, o ile jest to możliwe, lub mają przekonania religijne, które zakazują transfuzji.
Z tego powodu dla tych pacjentów często wykonuje się zabiegi bezkrwawości, grupę technik, które pomagają pacjentom uniknąć lub zminimalizować zapotrzebowanie na krew.
Bezpieczeństwo zaopatrzenia w krew
Przeprowadzono obszerne testy, aby zapobiec skażeniu krwi przed dotarciem do krwi. Przeprowadza się wstępne badanie, aby upewnić się, że dawcy nie ma żadnych chorób ani zachowań wysokiego ryzyka, które sprawiają, że dawstwo krwi jest nierozsądne. Dawca jest również badany pod kątem obecnych chorób, takich jak przeziębienie, grypa lub zakażenie (ryzyko zakażenia biorcy). Po pobraniu krwi testowany jest na choroby zakaźne, w tym wirusowe zapalenie wątroby i HIV.
Podaż krwi w Stanach Zjednoczonych należy do najbezpieczniejszych na świecie, jednak jeśli przebywasz w kraju spoza USA, poziom bezpieczeństwa może się znacznie różnić. Za granicą możesz mieć trudności z uzyskaniem transfuzji krwi (ograniczona podaż), dostawa może nie być uważana za bezpieczną lub testowanie może nie być wystarczające.
Koszt transfuzji krwi
Transfuzja jednej jednostki (jednej torebki) upakowanych czerwonych krwinek może wynosić od 522 do 1 183 USD. Liczba jednostek podanych w transfuzji może wynosić od jednej jednostki dla kogoś, kto jest anemiczny, do czterdziestu lub pięćdziesięciu dla krytycznie chorego pacjenta, który krwawi i natychmiast umrze bez krwi. It Chociaż prawdą jest, że dawcy nie otrzymują rekompensaty za oddanie krwi, oprócz pamiątkowego podarunku lub przekąski, krew jest nadal dość kosztowna. Opłaty te pomagają płacić za personel, który prowadzi napędy krwi i przetwarza krew, koszty transportu, personel banku krwi i personel pielęgniarski, który daje krew.
