Zaburzenia ostrej niewydolności oddechowej (ARDS)

ciśnienia krwi, pacjentów ARDS, diagnoza leczenie, jest bardzo, leczenie ARDS, niewydolności oddechowej

Leczenie ARDS

ARDS lub zespół ostrej niewydolności oddechowej jest ciężkim zaburzeniem oddechowym, które może prowadzić do choroby zagrażającej życiu. Wczesna diagnoza i leczenie są niezbędne do zatrzymania ARDS, zanim stanie się tak poważny, że uszkodzenie narządu lub śmierć będą nieuniknione. Wczesna diagnoza i leczenie mają zasadnicze znaczenie dla ratowania życia pacjenta, u którego zdiagnozowano ARDS.

Typowe leczenie ARDS

Tlen: Leczenie rozpoczyna się od podania tlenu pacjentowi, aby pomóc utrzymać odpowiedni poziom tlenu we krwi. Zazwyczaj wykonuje się to przez intubację pacjenta i stosowanie respiratora. Umożliwia to pacjentowi oddychanie, nawet jeśli są zbyt słabi, aby samodzielnie oddychać, i mogą dostarczyć więcej tlenu niż jest to możliwe przy użyciu kaniuli do nosa lub maski na twarz.

Antybiotyki: Antybiotyki są podawane pacjentom z ARDS w celu zarażenia, np. Zapalenia płuc lub innych rodzajów infekcji. Wiele przypadków ARDS rozpoczyna się od zapalenia płuc lub aspiracyjnego zapalenia płuc, co sprawia, że ​​antybiotyki są niezbędne.

Płyny dożylne: Płyny odgrywają ważną rolę w pomaganiu organizmowi we wspieraniu wszystkich jego funkcji życiowych, ale znalezienie właściwej równowagi płynów może być trudne. Zbyt mało płynów i ciało staje się odwodnione, co utrudnia wysyłanie wystarczającej ilości krwi i tlenu do narządów i kończyn. Zbyt duża ilość płynu może utrudniać płucom dotlenienie krwi.

Pozycjonowanie ciała: W niektórych przypadkach może pomóc oksygenacji, aby pacjent leżał na brzuchu. Jednak większość pacjentów z ARDS jest tak chora, że ​​nawet niewielkie zmiany pozycji mogą pogorszyć ich stan, co sprawia, że ​​pronacja personelu jest bardzo trudna. Łóżko, które obraca pacjenta na brzuch, jednocześnie umożliwiając podtrzymanie płynów w jamie ustnej i podtrzymywanie respiratora, jest powszechną częścią leczenia.

  • Zobacz RotoProne, łóżko używane do leczenia ARDS i innych chorób układu oddechowego. Wygląd łóżka jest bardzo nietypowy i może być niepokojący dla członków rodziny, gdy po raz pierwszy zobaczą w niej ukochaną osobę.

Leki wziewne:

  • Tlenek azotu: Wdychany tlenek azotu lub INO jest bezbarwnym i bezwonnym gazem, podawanym od czasu do czasu jako terapia pacjentów z ARDS. Jest przeznaczony do poprawy krążenia w układzie płucnym, co zwiększa utlenowanie. Badania są niejednoznaczne w odniesieniu do skuteczności INO.
  • Albuterol: Lek wziewny, albuterol jest zazwyczaj stosowany w leczeniu objawów astmy poprzez otwarcie oskrzeli. Może być stosowany w leczeniu ARDS, aby pomóc utrzymać otwarte drogi oddechowe.

Sterydy: Podawanie steroidów IV pacjentom, u których zdiagnozowano ARDS, jest przedmiotem gorącej dyskusji w medycynie. Lekarze są podzieleni na to, czy steroidy są skutecznym lekarstwem na ARDS.

Lewoskrętny: Ten lek podaje się w celu polepszenia ciśnienia krwi poprzez zwężenie naczyń krwionośnych ciała. Wielu pacjentów z ARDS ma trudności z utrzymaniem własnego ciśnienia krwi; ten lek zapewnia wsparcie ciśnienia krwi i jest lekiem z wyboru dla pacjentów, którzy są zarówno septyczni, jak i mają utrudnione dotlenienie.

Środki uspokajające i paralityki: Środki uspokajające są podawane w celu zachowania spokoju pacjenta i pomagania mu w tolerowaniu przebywania na respiratorze, co może wywoływać duże obawy. Paralityki lub leki, które paraliżują większość mięśni ciała, są używane, gdy pacjent opiera się respiratorowi, aby umożliwić pracy respiratora. Paralityki nigdy nie są stosowane bez uspokojenia, ale sedacja może być stosowana bez środków zaradczych.

Surfaktant: Surfaktant to materiał z tłuszczów i białek znajdujący się na pęcherzykach płucnych. Środek powierzchniowo czynny poprawia funkcję pęcherzyków, poprawiając natlenienie.

Środek powierzchniowo czynny wytwarzany przez człowieka jest często podawany wcześniakom, które mogą nie wytwarzać wystarczającej ilości własnych. Ten sam lek jest podawany pacjentom z ARDS w rzadkich przypadkach.

Po ARDS

Po zdiagnozowaniu ARDS u pacjenta śmiertelność wzrasta do około 40%, co oznacza, że ​​czterech na dziesięciu pacjentów zdiagnozowanych umiera ARDS. Pacjenci, którzy przeżyją, często to robią, ponieważ zostali wcześnie zdiagnozowani i bardzo agresywnie leczeni odpowiednim leczeniem. Podczas gdy statystyki są ponure, leczenie ARDS poprawia się z roku na rok, a coraz więcej pacjentów przeżywa.

To normalne, że czujesz się wyczerpany, masz duszność i ogólnie chorujesz po ataku ARDS. Może minąć kilka tygodni lub nawet miesięcy, aby poczuć się normalnie, nawet po wypisaniu ze szpitala. U niektórych pacjentów bliznowacenie płuc może oznaczać, że natlenienie nie jest tak dobre jak przed chorobą, powodując uczucie zmęczenia.

Like this post? Please share to your friends: