Zapalenie płuc związane z respiratorem (VAP)

jamy ustnej, zapalenie płuc, zapalenia płuc, zapaleniu płuc, było obecne

Nawiewowe zapalenie płuc (VAP), zwane także wentylowanym zapaleniem płuc, to zapalenie płuc, które rozwija się po 48 godzinach lub dłużej po zaintubowaniu pacjenta. Zapalenie płuc, które rozwija się w ciągu pierwszych 48 godzin od czasu pacjenta na respiratorze lub było obecne, gdy pacjent został umieszczony na respiratorze, nie jest uważane za związane z respiratorem, ponieważ zapalenie płuc było obecne przed użyciem respiratora.

Zapobieganie zapaleniu płuc towarzyszącemu respiratorowi

Pacjent może pomóc w zapobieganiu zapaleniu płuc przez respirator, dzięki najlepszemu zdrowiu przed operacją. Oznacza to, że nie palić przed zabiegiem, dbać o wszelkie problemy stomatologiczne, które mogą być obecne i ćwiczyć doskonałą higienę jamy ustnej. Ogólnie rzecz biorąc, podejmowanie wysiłków, aby być w jak najlepszym zdrowiu poprzez dobre odżywianie, ćwiczenia i przestrzeganie instrukcji dotyczących stosowania leków może poprawić stan zdrowia i zapobiegać powikłaniom po operacji.

Na przykład chory z cukrzycą, który regularnie kontroluje poziom cukru we krwi i odpowiednio pobiera leki, będzie miał lepsze zdrowie niż cukrzyca, która ignoruje stężenie cukru we krwi. Optymalizacja zdrowia przed zabiegiem pomoże tylko poprawić wyniki operacji, niezależnie od tego, czy rozwija się zapalenie płuc, czy nie.

Zapobieganie

Szpitale opracowały protokoły, aby agresywnie zapobiegać rozwojowi zapalenia płuc u pacjentów zależnych od respiratora.

Możesz usłyszeć, jak opiekunowie mówią o "protokole VAP" lub "pakiecie VAP", co oznacza uwzględnienie zapobiegania w planie opieki.

Protokoły zazwyczaj obejmują:

  • Częsta pielęgnacja jamy ustnej: co dwie do czterech godzin usta powinny być dokładnie oczyszczone, aby zapobiec rozmnażaniu się bakterii w jamie ustnej i gardle.
  • Rozmieszczanie łóżka z podniesioną głową do 30 do 45 stopni: Niektórzy pacjenci mogą nie tolerować tej pozycji z powodu urazu lub choroby, ale ci, którzy są w stanie tolerować podniesienie głowy, będą mniej podatni na zapalenie płuc podczas przebywania na respiratorze.
  • Ekstubować tak szybko, jak to możliwe: Najlepszym sposobem zapobiegania zapaleniu płuc związanemu z wentylatorem nie może być respirator. Usunięcie rurki oddechowej i umożliwienie pacjentowi samodzielnego oddychania tak szybko, jak to możliwe, jest kluczem do zapobiegania.
  • Używaj sprzętu jednorazowego użytku lub dedykuj sprzęt indywidualnemu pacjentowi, aby zapobiec wzajemnemu zakażeniu między pacjentami.
  • Regularnie kąpać pacjenta: Utrzymując pacjenta w czystości, wraz z codziennymi kąpielami przy użyciu odpowiednich środków czyszczących, które zmniejszają ilość bakterii na skórze, mogą zmniejszyć przenoszenie się bakterii ze skóry do jamy ustnej i płuc.
  • Przed dotknięciem przewodu respiratora należy wykonać agresywne czyszczenie rąk, zapewniając ustną pielęgnację lub odsysanie.

Kto jest zagrożony zapaleniem płuc związanym z wentylatorem

Osoby z przewlekłymi chorobami płuc, takimi jak POChP i astma, najprawdopodobniej rozwiną zapalenie płuc wywołane respiratorem. Obecność problemu neurologicznego, takiego jak uraz głowy lub wyzdrowienie z neurochirurgii, jest również znanym czynnikiem ryzyka zapalenia płuc.

Palacze i pacjenci z wieloma chorobami przewlekłymi są również bardziej zagrożeni niż typowy pacjent.

Typowe czynniki ryzyka

Dłuższa intubacja: Im dłużej pacjent pozostaje na respiratorze, tym większe ryzyko VAP, 1 dzień na respiratorze jest lepszy niż 4. Pacjenci są najbardziej zagrożeni przez pierwsze pięć dni na respiratorze.

Ponownaintubacja: Pacjent jest ekstubowany do samodzielnego oddychania, a następnie ponownie naświetlony i umieszczony z powrotem na respiratorze, gdy nie są w stanie z powodzeniem zaspokoić zapotrzebowania na tlen.

Tracheostomia: Operacyjnie utworzony otwór w szyi wykonuje tracheostomię, aby zapobiec uszkodzeniu delikatnych tkanek gardła przez dłuższy czas na respiratorze.

Ten otwór jest znanym czynnikiem ryzyka infekcji, ponieważ zapewnia inny sposób wejścia bakterii.

Częste zmiany obwodów: Dzieje się tak, gdy zmieniano rurkę łączącą pacjenta z respiratorem.

Zbyt niskie ciśnienie mankietu: Rurka wprowadzana do gardła pacjenta jest zwykle delikatnie napompowana, aby zapobiec wyciekowi powietrza. Rurka, która jest niedopompowana, pozwoli na wyciek powietrza, ale pozwoli również na wyciek wydzieliny z jamy ustnej do płuc, co stanowi główny czynnik ryzyka zapalenia płuc.

Słabe ssanie podgłośniowe: Jeśli pacjent nie jest w stanie prawidłowo odsłonić obszaru jamy ustnej i gardła przed mankietem rurki intubacyjnej, aby usunąć wydzieliny, istnieje większa szansa, że ​​sekrecja dostanie się do płuc.

Transport pacjenta z OIOM: To zwykle oznacza bycie w łóżku, w celu wykonania badania lub zabiegu, takiego jak badanie TK.

Rurka NG w miejscu: Sonda nosowo-żołądkowa jest rurką wprowadzaną do nosa i do przełyku w celu usunięcia płynu za pomocą ssania lub w celu umożliwienia podawania leków, płynów lub rurki do żołądka. Od czasu do czasu w ten sam sposób można wstawić dłuższą rurkę, ale wprowadza się ją głębiej w przewodzie pokarmowym. Ten typ rurki, zwykle nazywany rurką NJ (naso-jejeunal tube), również wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zapalenia płuc

Leczenie

Jeśli to możliwe, otrzymuje się kulturę plwociny i czułość, aby zidentyfikować bakterie wywołujące zakażenie płuc. Antybiotyki o szerokim spektrum działania, które leczą szeroką gamę rodzajów bakterii, są zwykle podawane, gdy rozpoznano zapalenie płuc. Jeśli wyniki czułości wskazują, że inny antybiotyk może być skuteczniejszy, antybiotyk można później zmienić w celu uzyskania lepszych wyników.

Like this post? Please share to your friends: