Zrozumienie pomostów odchudzających żołądka

jelita cienkiego, masy ciała, żołądka jest, pomostowania żołądka

  • Przygotowanie
  • Powrót do zdrowia
  • Chirurgia plastyczna
  • Obejście żołądka to mieszana kuracja odchudzająca, wykorzystująca zarówno zmniejszenie wielkości żołądka, jak i częściowe obejście jelita cienkiego w celu ograniczenia spożycia kalorii. Obwodnica żołądka jest również powszechnie określana jako operacja odchudzania "roux-en-y" i jest jedną z najbardziej udanych operacji odchudzających dla długotrwałej utraty masy ciała.

    Pacjenci z pomostem żołądkowym czują się znacznie szybciej i pozostają o wiele dłużej niż to jest typowe.

    Wynika to z tego, że tworzy się torebkę izolującą tylko niewielką część żołądka w celu przetworzenia żywności. Ponadto odcinek jelita cienkiego jest omijany w celu zmniejszenia ilości pożywienia, a zatem kalorii, które mogą być wykorzystane przez organizm.

    Jeśli poddasz się tej procedurze, musisz wprowadzić radykalne zmiany w spożyciu żywności i stylu życia, aby procedura ta przyniosła maksymalny efekt. Posiłki po zabiegu muszą być ograniczone do około jednej uncji każda; płyny do picia z posiłkami mogą również wypełnić saszetkę, więc powinieneś pamiętać, że może to uniemożliwić przyjmowanie pokarmów stałych. Ale ponieważ żołądek ma zdolność rozciągania, aby pomieścić jedzenie, możesz spożywać większe porcje niż to z czasem.

    Procedura zabiegu pomostowania żołądka

    Operacja pomostowania żołądka jest zwykle wykonywana w szpitalu lub ośrodku chirurgicznym przy użyciu znieczulenia ogólnego. Przez większość czasu zabieg wykonywany jest laparoskopowo, co oznacza, że ​​chirurg używa długich instrumentów do operowania małymi nacięciami.

    W rzadkich przypadkach operacja będzie "otwarta", wykonywana przez większe, tradycyjne nacięcie. Operację, która rozpoczyna się laparoskopowo, można również przekształcić w zabieg otwarty, jeśli chirurg uzna to za konieczne.

    Operacja rozpoczyna się od nacięcia o długości około pół cala w okolicy żołądka.

    Instrumenty są wkładane przez te nacięcia, a chirurg zaczyna od utworzenia worka z okolicy brzucha najbliżej przełyku. Torebka jest całkowicie odłączona od reszty żołądka, która jest zszyta zamknięta i pozostaje w ciele (chociaż nie będzie już trawić żywności). Mięsień zwieracza, który zatrzymuje pokarm w żołądku, pozostaje przywiązany do niewykorzystanej części żołądka; górny zwieracz żołądka staje się wejściem do sakiewki.

    Po uformowaniu torebki, jelito cienkie pozostaje przyczepione do części żołądka, która nie przetwarza pokarmu. Wykonuje się nacięcie dzielące jelito cienkie na odcinek dolny i górny, przy czym górna sekcja jest zszyta zamknięta. Dolna część żołądka jest następnie przymocowana do nowo utworzonej torebki. Górna część jelita pozostaje w ciele, przywiązana do niewykorzystanego żołądka, ale także nie przetwarza już jedzenia.

    Po tym, jak chirurg stwierdzi, że zszywki i szwy nie wyciekają, instrumenty są wyjmowane, a nacięcia są zamknięte, zazwyczaj za pomocą wchłanialnych szwów i sterylnej taśmy.

    Typowy wynik chirurgii pomostowania żołądka

    Ta procedura jest skuteczniejsza niż procedury restrykcyjne, takie jak opaska żołądka, ponieważ nie polega wyłącznie na modyfikacji zachowania.

    Podczas gdy saszetka pomaga stworzyć uczucie pełności i nie pozwala na spożywanie dużych posiłków, spożywane kalorie nie są w pełni wykorzystywane przez organizm z powodu obejścia części jelita cienkiego.

    Ponieważ utrata masy ciała nie jest całkowicie zależna od kontynuacji jedzenia bardzo małych posiłków w monoterapii, pacjenci zazwyczaj tracą co najmniej 60% nadwagi po operacji; ponad jedna trzecia traci 80%. Większość pacjentów osiąga najniższą masę około dwóch lat po operacji. Jedno z ostatnich badań wykazało, że 90% pacjentów utraciło połowę swojej pierwotnej masy ciała dziesięć lat po operacji, wynik, który został pokazany tylko w przypadku Roux-en-Y i podobnego zabiegu chirurgicznego, odejścia żółciowo-trzustkowego.

    Niestety, odejście żółciowo-trzustkowe – a czasami zasmarkanie – powoduje trudności z uzyskaniem odpowiedniego odżywiania i wchłaniania wystarczającej ilości witamin i minerałów.

    Potencjalne wady chirurgii pomostowania żołądkowego

    Oczywiście, istnieją negatywy dla tej – i dowolnej – procedury. Wielu pacjentów doświadcza zespołu wysypu, stanu, w którym pokarm przemieszcza się bardzo szybko z żołądka do jelita cienkiego, wywołując uczucie mdłości, zimne poty, dreszcze i często ciężką biegunkę i ból w klatce piersiowej. Większość pacjentów uważa, że ​​ograniczenie wielkości posiłków i spożycie cukru zapobiega syndromowi dumpingu.

    Niedożywienie jest również ryzykiem, ponieważ ta procedura zmniejsza zdolność organizmu do wchłaniania składników odżywczych, a większość pacjentów potrzebuje suplementacji witaminami i minerałami przez resztę życia.

    Operacja nie jest odwracalna, ale restrykcyjny charakter zabiegu można wyeliminować przez konsekwentne przejadanie się, które może rozciągnąć torebkę do momentu, w którym ilość żywności, którą można strawić i wykorzystać w organizmie, jest znacznie mniej ograniczona niż zamierzona przez chirurga. Jeśli pragniesz tej zmiany, porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby móc opracować plan, który pomoże ci to zrobić wygodnie i bezpiecznie.

    Ogólnie rzecz biorąc, pomijanie żołądka jest najczęściej wykonywaną operacją utraty wagi, z 140 000 procedur wykonywanych w Stanach Zjednoczonych rocznie. Chociaż jest to złożona operacja o znacznym ryzyku, pacjenci historycznie mieli lepsze wyniki z całkowitą utratą wagi, długoterminowym utrzymaniem wagi i lepszym ogólnym stanem zdrowia niż ci, którzy zdecydowali się na inny rodzaj operacji utraty wagi.

    Chirurgia bariatryczna dla ciężkiej otyłości. Karta informacji dla konsumentów. Narodowy Instytut Cukrzycy i przewodu pokarmowego i chorób nerek. Marzec 2008. //win.niddk.nih.gov/publications/gastric.htm

    Jones, Nicolas V. Christou, MD, PhD, Didier Look, MD, i Lloyd D. MacLean, MD, PhD. "Zwiększenie masy ciała po krótkiej i długotrwałej gastric bypass u pacjentów obserwowanych dłużej niż 10 lat". Roczniki chirurgii 2006 listopad; 244 (5): 734-740.

    Like this post? Please share to your friends: