Bieganie może pomóc ci żyć dłużej i unikać kalectwa w miarę starzenia się, ale czy sport nie zaszkodzi twoim kolanom i biodrom? Jednym z najczęstszych zmartwień wśród potencjalnych biegaczy i długoletnich biegaczy jest to, że zranią kolana uderzając w tor, bieżnię lub szlak. Jeśli biegasz dla swojego zdrowia i życia, czy starzejące się stawy cieszą się taką samą długością życia?
Biegacze i choroba zwyrodnieniowa stawów
Przeprowadzono kilka różnych badań oceniających wpływ biegania na kolana, aby ustalić, czy sport powoduje zapalenie kości i stawów (bolesny przewlekły stan obejmujący obrzęk i pogorszenie) w starzejących się stawach. Na przykład zespół badaczy z Uniwersytetu Stanford University podążył za grupą starszych biegaczy (ze średnim wiekiem 59 lat) przez ponad dwie dekady, aby śledzić ogólny stan zdrowia, stopień niepełnosprawności i długość życia w ogóle. Wśród ich badań: Spojrzenie na bieganie i artretyzm, opublikowane w 2008 r. W American Journal of Preventive Medicine, które obejmowało powtórne prześwietlenia na 45 starszych biegaczach i 53 kontrole przeprowadzone w latach 1984-2002.
Jak wiele biegali?
Na początku badania biegający badani mierzyli średnio 213 minuty tygodniowo. To działa około 30 minut dziennie, chociaż ich przejazdy niekoniecznie były codzienne.
Do czasu ostatniej oceny rentgenowskiej biegacze logowali się o połowę (94 minuty tygodniowo).
Po 18 latach badań, biegacze – obecnie w wieku 70 lat – nie mieli więcej artretyzmu niż osoby, które nie miały kontroli nad biegiem, ani też przypadki artretyzmu nie były bardziej poważne u biegaczy w porównaniu z dorosłymi, którzy nie biegli .
James Fries, obecnie profesor emerytowany w Stanford i jeden z autorów badania, twierdzi, że wyniki zaskoczyły jego zespół.
"Na początku naszą hipotezą było to, że ćwiczenie jest dobre dla ciebie i że ci, którzy korzystają najwięcej, odnoszą najwięcej korzyści", mówi. "Ale spodziewaliśmy się również, że biegacze będą cierpieć na więcej chorób stawów i będą potrzebować więcej zamienników stawu kolanowego i biodrowego niż cała populacja.Byliśmy bardzo zaskoczeni odkryciem czegoś odwrotnego!"
Fries cytuje dalsze dane dotyczące wymiany stawu kolanowego w grupie badanej, z których wynika, że mniej biegaczy musiało mieć zastąpione kolano, w stosunku do osób, które nie uczestniczyły w wyścigu.
"Wśród nieuczestników wymieniono 12 kolan, ale tylko 4 w biegach" – mówi. "Byłem pewien, że wystąpi jakiś minus, cena za te wszystkie lata biegu, ale tak naprawdę nie ma".
Jakie inne badania zostały wykonane?
Przegląd badań nad bieganiem i zapaleniem stawów został przeprowadzony przez naukowców z University of Utah Orthopaedic Center. Opublikowany w 2012 roku w czasopiśmie Medycyna fizyczna i rehabilitacja (PM & R), cytuje badania nie wykazujące znaczących różnic w wynikach badań rentgenowskich pomiędzy byłymi biegaczami konkurencyjnymi a siedzącymi trybami kontrolnymi.
Podczas gdy większość badanych cierpiało na pewne pogorszenie stanu stawów, problemy nie były gorsze u biegaczy. W niektórych przypadkach biegacze utrzymywali większą gęstość mineralną kości, co potwierdzało wnioski Jamesa Friesa o tym, że chroni kolana.
Które sporty zrobić prowadzić do stawu kolanowego?
Wiele czynności wiąże się z gorszymi kolanami w późniejszym życiu, takimi jak sporty, które wymagają nienaturalnego działania na boki, obciążenia lub uderzenia, jak tenis, piłka nożna, podnoszenie ciężarów i balet. Ponadto, otyłość, wcześniejsze uszkodzenie kolana i kumulacyjne uszkodzenie po latach ciężkiej pracy fizycznej są związane z przedwczesnym zapaleniem kości i stawów kolan.
Podsumowanie
Czy możesz biegać później, bez obawy, że zrujnujesz kolana na przyszłość? Ogólny konsensus z dotychczasowych badań mówi, że bieganie "prosto bez bólu", jak opisuje to Fries, nie prowadzi do częstszego występowania choroby zwyrodnieniowej stawów. Jeśli doznałeś kontuzji przed kolanem lub wskaźnik BMI znajduje się powyżej zdrowego zakresu (czyli BMI> 25), skonsultuj się z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia, aby uzyskać porady dotyczące najlepszego ćwiczenia.
