Czym jest glikogeton?

glukozy krwi, ilości węglowodanów, diecie niskowęglowodanowej, Glikogen jest, masy wody

Glikogen jest głównym sposobem przechowywania glukozy w organizmie do późniejszego użycia. Ponieważ większość spożywanych przez nas węglowodanów kończy się glukozą, ważne jest, aby móc przechowywać niektóre z nich w celu kontrolowania poziomu glukozy we krwi i dostarczania glukozy do części ciała, które jej potrzebują. Molekuły glikogenu to magazynowanie. Glikogen u zwierząt, w tym ludzi, porównano ze skrobią w roślinach, ponieważ cząsteczki skrobi są głównym składowaniem glukozy w roślinach.

Alarm dezorientacji: Glikogen jest czasami mylony z hormonem glukagonu, który jest również ważny w metabolizmie węglowodanów i kontroli poziomu glukozy we krwi.

Więcej o glikogenie

Glikogen to duża cząsteczka wytwarzana w wątrobie i przechowywana głównie w wątrobie i komórkach mięśniowych. Po zjedzeniu większej ilości węglowodanów niż obecnie mogą korzystać nasze ciała, glikogen wytwarza się z resztek glukozy. Później, gdy poziom cukru we krwi spada, glikogen jest rozkładany, aby uwolnić więcej glukozy do krwi. Diety niskowęglowodanowe początkowo wyczerpują magazynowanie glikogenu, chociaż w pewnym stopniu jakakolwiek dieta odchudzająca ma podobny efekt.

Ponieważ cząsteczki glikogenu mają dość dużą ilość wody (trzy do czterech razy więcej niż masa glukozy), część "masy wody" jest tracona na początku diety odchudzającej, co jest szczególnie prawdziwe w diecie niskowęglowodanowej . Zapasy glikogenu są częściowo zastępowane później, co oznacza, że ​​część "masy wody" również powraca.

Powoduje to tymczasową stratę wagi (ale nie stratę tłuszczu).

Glikogen i ćwiczenia

Organizm może przechowywać około 2000 kalorii glukozy jako glikogenu. Staje się to problemem dla sportowców wyczynowych (na przykład biegaczy maratońskich i rowerzystów długodystansowych), którzy mogą spalić tyle kalorii w ciągu kilku godzin.

Kiedy sportowcy tracą glikogen, doświadczają bardzo niewygodnego stanu, zwanego często "uderzeniem w ścianę", gdzie brakuje im energii do kontynuowania ćwiczeń. Dwie wspólne strategie, aby tego uniknąć, to:

  1. Carbo-loading: spożywanie dużej ilości węglowodanów przed imprezą wytrzymałościową. Ta metoda w dużej mierze wypadła z łaski.
  2. Spożywanie żeli glukozowych i innych węglowodanów, które są łatwe do połknięcia i strawienia podczas imprezy.

Istnieje trzecia metoda, z którą niektórzy sportowcy i trenerzy eksperymentują, a która polega na ketogenicznej diecie niskowęglowodanowej, dopóki organizm nie osiągnie stanu zwanego adaptacją keto. W tym stanie organizm może łatwiej uzyskać dostęp do zgromadzonego tłuszczu w celu uzyskania energii, a ponieważ organizm może przechowywać bardzo duże ilości kalorii w postaci tłuszczu, glukoza staje się znacznie mniejszym czynnikiem w podsycaniu aktywności. Odnotowano wiele doniesień o sportowcach, którzy przechodzą długie okresy bez dużych ilości węglowodanów, gdy są przystosowani do ketingu, i istnieją pewne wstępne badania nad tym zjawiskiem. Przykładem tego jest film "Run on Fat", który następuje po parze, która wiosłowała z Kalifornii na Hawaje na diecie zawierającej 9% węglowodanów. Może się okazać, że przechowywanie glukozy nie musi być czynnikiem ograniczającym, jak się przypuszcza, poprzez adaptację keto.

Like this post? Please share to your friends: