B.K.S. Iyengar urodził się 14 grudnia 1918 roku. Zaczął robić jogę jako nastolatek, aby poprawić swoje zdrowie po zarażeniu gruźlicą, ucząc się ze swoim szwagrem, Krysznamaczarią, w Mysore w Indiach. Iyengar rozpoczął naukę jogi w 1936 roku. Ponieważ uczniowie amerykańscy i europejscy rozpoczęli naukę jogi w latach 60., metoda Iyengara zyskała na znaczeniu.
Ustanowił swoją główną szkołę, Instytut Jogi Pamięci Ramamani Iyengara (nazwany tak na cześć swojej żony) w Pune, w Indiach w 1975 r. Centrum to stało się ogniwem do popularyzacji jogi. Jako jeden z pierwszych nauczycieli do nauczania jogi dla mieszkańców Zachodu, wpływ Iyengara na współczesną praktykę asan nie może być zawyżony. Zmarł 20 sierpnia 2014 roku, w wieku 95 lat. Jego syn Prashant i córka Geeta zarządzają teraz RIMYI.
Metoda Iyengara: Dopasowanie i rekwizyty
Metoda Iyengara, forma hatha jogi, opiera się na dawaniu prymatu fizycznemu zestrojeniu ciała w pozach. W tym stylu uczy się, że istnieje właściwy sposób wykonywania każdej pozy i każdy uczeń będzie mógł pewnego dnia osiągnąć doskonałe pozy poprzez konsekwentną praktykę. Iyengar uważał, że gdy równowaga zostanie osiągnięta w ciele studenta, wkrótce zostanie odzwierciedlona w jego umyśle.
Jedną z głównych innowacji Iyengara było użycie rekwizytów.
Współcześnie często spotyka się koce, bloki, paski, poduszki, krzesła i podgłówki w studiach jogi. Używanie tych rekwizytów jest stosunkowo nowe w historii jogi i pochodzi bezpośrednio od Iyengara. Celem rekwizytów jest umożliwienie uczniom najlepszego dopasowania, podczas gdy ich ciała otwierają się.
Case Study: Jak używać rekwizytów w tradycji Iyengara
Jako przykład przyjrzyjmy się pozę trójkąta. W tej pozycji ręka idealnie wychodzi na podłogę na zewnętrznej stronie przedniej stopy. Ale co, jeśli trudno jest ci przyłożyć rękę na podłogę, bez uszczerbku dla otwarcia klatki piersiowej, która jest jednym z głównych celów pozy? W opinii Iyengara, wyrównanie lewego ramienia po prawej powinno być ułatwione przez użycie bloku pod prawą ręką, aż ciało stanie się wystarczająco otwarte, aby blok nie był już potrzebny. Jest to jeden ze sposobów, w jaki metoda Iyengara sprawia, że joga jest bardziej dostępna dla szerokiego grona ludzi. Rekwizyty służą dostosowaniu ciała do prawidłowego wyrównania i mogą być używane zgodnie z własnymi potrzebami ucznia.
Więcej o metodzie Iyengara: Bez przepływu
Przepływ vinyasy to termin używany w jodze do opisania płynnego przejścia od jednej pozy do następnej w połączeniu z wdechem lub wydechem. Joga w stylu Iyengara zawiera bardzo mały przepływ vinyasa. Zamiast tego, pozy są utrzymywane przez dłuższy czas, podczas gdy wyrównanie jest udoskonalone. Dlatego joga Iyengara nie jest tak intensywnym doświadczeniem sercowo-naczyniowym jak bardziej płynny styl, taki jak Ashtanga.
Trzymanie póz jest jednak uciążliwe, buduje siłę i jest doskonałe dla zwiększenia elastyczności. Brak przepływu vinyasa jest kolejnym powodem, dla którego metoda Iyengara zapewnia jogę w zasięgu szerokiej populacji. To świetne miejsce do rozpoczęcia dla osób, które nie są w stanie wykonywać ćwiczeń w stylu płynącym. To sprawia, że Iyengar jest jednym z najpopularniejszych stylów jogi na świecie.
Pisma Iyengara
Oprócz rozwijania i popularyzacji jego stylu ćwiczeń, książki Iyengara są bardzo szanowane i stały się klasycznymi tekstami jogi. Najważniejszym z nich jestLight on Yoga, opublikowany po raz pierwszy w 1966 roku, który opisuje i ilustruje setki jogi i wiele technik oddechowych.
Jego inne ważne książki to:Światło na Pranajamie, które koncentruje się na pracy z oddechem, orazŚwiatło na sutrach jogi z Patanjalego which, które jest tłumaczeniem i interpretacją starożytnej Jogi Sutry, z której Iyengar czerpał filozoficzne podstawy dla swojej metoda jogi. Jego ostatnia książka,Światło na życie, odnosi się do mentalnych i duchowych aspektów jogi.Czy dla ciebie jest joga Iyengara?
