Jednym słowem: tak, mimo wszystko.
Ostatnie wyzwanie dotyczące ogólnej użyteczności BMI lub wskaźnika masy ciała (tj. Miara masy w kilogramach podzielona przez wzrost w metrach do kwadratu lub ogólnie, miara masy o skorygowanym wzroście) pojawiła się w International Journal of Otyłość w lutym. Ten artykuł z kolei wygenerował przewidywalną uwagę mediów.
W badaniu oceniano związek między BMI a kilkoma markami kardiometabolicznego zdrowia w kohorcie ponad 40 000 Amerykanów. W skrócie autorzy stwierdzili, że znaczny odsetek osób z podwyższonym BMI ma prawidłowe lub zdrowe markery kardiometaboliczne; podczas gdy znaczny odsetek osób z prawidłowym BMI miał nieprawidłowości kardiometaboliczne. Autorzy zwracają uwagę na odpowiedzialność związaną z używaniem BMI jako "głównego wskaźnika zdrowia" i sugerują, że:Decydenci polityczni powinni rozważyć niezamierzone konsekwencje polegania wyłącznie na BMI, a naukowcy powinni dążyć do ulepszenia narzędzi diagnostycznych związanych z wagą i kardiometrycznym zdrowie.
Wynikowy nagłówek popkultury to: Pożegnanie z BMI.
Należy jednak zauważyć, że autorzy badania odnieśli się do wykorzystania BMI jako "głównego wskaźnika" zdrowia i polegania na nim "wyłącznie" jako podstawy polityki. Szczerze mówiąc, nie wiem, czy ktokolwiek miałby ochotę zrobić jedną z tych głupich rzeczy, i chętnie przyłączył się do autorów badań, doradzając im.
W szczególności autorzy wspominają o włączeniu BMI do parametrów stosowanych w przypadku finansowych czynników zniechęcających w ofertach pracowniczych ubezpieczeń zdrowotnych. W szczególności wskazują, że niektórzy pracodawcy nakładają kary finansowe za podwyższony wskaźnik BMI. Tutaj również zgadzam się: jest to błędne i z co najmniej trzech powodów.
1) Jak wskazują autorzy, BMI nie wskazuje rzetelnie stanu zdrowia. Wyobraź sobie, na przykład, nakłanianie kogoś do użycia amfetaminy, nawet kokainy, aby schudnąć, ponieważ wysokie BMI prowadzi do kar finansowych. Istnieje kilka bardzo niezdrowych sposobów bycia cienkim lub chudym.
2) Co ważniejsze, BMI nie jest zachowaniem. Nikt nie "decyduje", jakie będzie ich BMI. Raczej decydujemy (N.B. wybory, które podejmujemy są podporządkowane wyborom, które mamy, ale to jest temat na inny dzień) co jeść i czy ćwiczyć. Innymi słowy, decydujemy o rzeczach, które mają wpływ na kalorie i kalorie. Ale BMI nie reaguje w pełni na te czynniki. Wpływają na to również czynniki, nad którymi nie ma kontroli, w tym dziedzictwo etniczne, polimorfizmy genetyczne i odmiany mikrobiomu. To z kolei prowadzi do trzeciego argumentu.
3) BMI nie jest sprawiedliwy. Innymi słowy: to niesprawiedliwe. Dwie osoby mogą jeść to samo i ćwiczyć to samo, a jedna przybiera na wadze, podczas gdy druga pozostaje szczupła, z powodów niezwiązanych z zachowaniem. Że jedna z tych dwóch osób podlega karze pieniężnej z powodu wyniku, którego nie kontrolują w całości, i pomimo zachowań, które robią, całkiem rażąco przyczynia się do obrażeń.
Mimo wszystko BMI jest użyteczną miarą – podobnie jak mile na galon (MPG) jest użyteczną miarą efektywności zużycia paliwa przez samochód.
Podobnie jak BMI, MPG mierzy tylko to, co mierzy. Nie jest to wiarygodny wskaźnik ogólnego stanu "zdrowia" samochodu. Samochód z niskim MPH może pracować bez zarzutu, a samochód z wysokim MPG może mieć poważną chorobę – na przykład nieudane hamulce.
Ale podobnie jak BMI, MPG jest użytecznym wskaźnikiem w kontekście. Na przykład: jeśli MPG danego samochodu porusza się w niepożądanym kierunku, może być wczesnym wskaźnikiem prawdziwego problemu. To samo dotyczy BMI.
Oba są również przydatne na poziomie "populacji". Ogólnie rzecz biorąc, flota samochodów o wysokim MPG jest lepsza niż flota samochodów o niskiej wartości. Tak samo dla BMI: populacja ze średnią w przybliżeniu normalną może być lepsza niż osoba o średniej znacznie powyżej lub poniżej tej wartości.
I na koniec oba środki są użyteczne dla trendów na poziomie populacji. Niezależnie od statusu danego samochodu, spodziewalibyśmy się wzrostu średniego MPG wszystkich samochodów, jeśli postępuje technologia związana z oszczędnością paliwa. Podobnie, spodziewamy się, że średnie BMI w populacji podatnej na szerzącą się otyłość obniży się, jeśli zdrowie publiczne osiągnie zyski. Chcielibyśmy zobaczyć średni wzrost BMI w populacji podatnej na głód.
Oczywiście każdy środek może zostać niewłaściwie wykorzystany. Weźmy na przykład porównanie autobusu do coupe. Autobus dostaje 10 MPG; coupe dostaje 25. Wydaje się, że argumentuje przeciwko użyciu autobusów, a tym samym przeciwko masowemu transportowi.
Ale to nieskorygowane porównanie jest oczywiście proste. Punktem masowego transportu są masy! Autobus, powiedzmy, niesie 50 osób; coupe, dwa. Tak więc coupe używa pół galona na osobę na 25 mil, czyli 0,02 galona / osoba / milę. Autobus wykorzystuje 1/50 galona na osobę na 10 mil lub 0,002 galona / osobę / milę. Zakładając, że oba pojazdy są pełne, autobus jest w pełni o rząd wielkości bardziej oszczędny niż coupe w praktycznym, realnym świecie.
BMI jest miarą, podobnie jak MPG. Oba wymagają rozsądnego zastosowania i interpretacji, aby były wartościowe, a oba są wtedy, gdy te warunki są spełnione. Choć BMI jest daleki od ideału, oferuje zalety łatwości i oszczędności. Lepsze środki, takie jak skład ciała, są często zabronione na poziomie ogólnych tendencji populacyjnych przez niedogodności i koszty.
Uzasadniona jest jedna uwaga końcowa, w wyniku której dokonano jednego ostatecznego porównania działań osób i samochodów. Naukowcy odpowiedzialni za ostatnie badania twierdzą, że skoro kilka ważnych miar kardiometabolicznych jest często prawidłowych z podwyższonym BMI, a często nieprawidłowe, gdy BMI jest w porządku, to BMI nie jest wiarygodnym wskaźnikiem zdrowia. Tutaj są po prostu złe. Wcześniejsze badania, również gromadzące informacje o mediach w ciągu 15 minut w świetle reflektorów, wykazały, że podwyższony BMI był silnym wskaźnikiem zarówno cukrzycy, jak i chorób serca w czasie, nawet gdy zwykłe pomiary ryzyka kardiometabolicznego wydawały się normalne.
To ostatnie porównanie z samochodami obejmuje lampki kontrolne na desce rozdzielczej. Nie koniecznie mówią nam, co jest nie tak, a co złego, ale ostrzegają nas przed potencjalnymi problemami i zachęcają do oceny i działań korygujących. Wskaźnik BMI jest taki sam.
BMI ma bardzo ważne ograniczenia. Jest to jednak całkiem przydatne, pod warunkiem, że użyjemy go mądrze.
-fin
