Fosfor to główny składnik mineralny, który należy uzyskać z pożywienia, które spożywasz. Większość fosforu w organizmie jest przechowywana w kościach, a mniejsze ilości znajdują się w zębach, DNA i błonach komórkowych w całym ciele.
Fosfor jest niezbędny do przeprowadzenia wielu reakcji biochemicznych, takich jak przekształcanie żywności spożywanej w energię. Jest również niezbędna dla prawidłowego skurczu mięśni, przewodnictwa nerwowego i zdrowej czynności nerek, a także pomaga w budowaniu mocnych kości.
Krajowa Akademia Nauk, Inżynierii i Medycyny, Wydział Zdrowia i Medycyny określiła referencyjne spożycie diety (DRI) dla fosforu. Opiera się na codziennych potrzebach żywieniowych przeciętnej osoby zdrowej i różni się wiekiem
Dietetyczne dawki odniesienia
1 do 3 lat:460 miligramów dziennie
4 do 8 lat: 500 miligramów dziennie
9 do 18 lat: 1 250 miligramów dziennie
19+ lat: 700 miligramów na dzień
Kobiety w ciąży i karmiące piersią:700 miligramów na dzień
Do dietetycznych źródeł fosforu zalicza się żywność o dużej zawartości białka, taką jak mięso, orzechy, nasiona, rośliny strączkowe i nabiał. produkty, aw mniejszym stopniu, owoce i warzywa. Całe ziarna zawierają także fosfor, ale ma on postać trudną do trawienia.
Ponieważ fosfor występuje w tak wielu produktach spożywczych, niedobór fosforu nie występuje w normalnych warunkach. Jednak niski poziom we krwi może wystąpić przy stosowaniu pewnych leków, suplementów węglanu wapnia lub niektórych leków zobojętniających.
W takim przypadku należy porozmawiać z lekarzem. Niedobór fosforu może powodować utratę apetytu, anemię, ból mięśni i osłabienie i może prowadzić do osteoporozy.
Toksyczność fosforu jest również rzadka, ale osoby z ciężką chorobą nerek lub poważnymi problemami z regulacją wapnia mogą wytwarzać wysoki poziom fosforu we krwi.
