Większość osób z autyzmem (choć nie wszystkie) ma zdolność mówienia. W rzeczywistości niektórzy ludzie z autyzmem dużo mówią. Przez większość czasu ludzie z autyzmem rozmawiają jednak inaczej niż ludzie neurotypowi. Niektóre z tych różnic dotyczą faktycznej produkcji i używania języka mówionego. Inne dotyczyły niewerbalnego "języka ciała" i innych sygnałów społecznych.
Jeszcze inni tak naprawdę rozumieją i reagują na oczekiwania kulturowe.
Co to jest pragmatyczne opóźnienie wypowiedzi?
American Speech-Language Hearing Association (ASHA) opisuje pragmatyczną mowę jako posiadającą trzy komponenty:
Używanie językado różnych celów, takich jak
- powitanie (np. Cześć, do widzenia)
- informowanie (np. cookie)
- wymagający (np. daj mi ciasteczko)
- obiecujący (np. dostanę ci ciasteczko)
- prośba (np. chciałbym ciasteczka, proszę)
zmiana językazgodnie z potrzebami słuchacz lub sytuacja, np.
- rozmawiający inaczej z dzieckiem niż z dorosłym
- przekazujący informacje do nieznanego słuchacza
- mówiącego inaczej w klasie niż na placu zabaw
Zgodnie z zasadamidla rozmów i opowiadania, takich jak
- wykonywanie rozmów w rozmowie
- wprowadzenie do tematów konwersacji
- pozostanie na temat
- jak używać sygnałów werbalnych i niewerbalnych
- jak korzystać z mimiki i kontaktu wzrokowego
Oczywiście zasady wypowiedzi i komunikacji różnią się w zależności od społeczności y i może być zupełnie inny od narodu do narodu. Ale zdolność do obserwowania, rozumienia i stosowania tych zasad (i dokonywania odpowiednich zmian w różnych ustawieniach społecznych) jest kluczem do pragmatycznej mowy i komunikacji.
Jak autyzm wpływa na przemowę pragmatyczną
Dla osób z autyzmem pragmatyczna mowa prawie zawsze stanowi problem na pewnym poziomie. Oczywiście, osoba niewerbalna boryka się z bardzo różnymi wyzwaniami, niż osoba wysoce werbalna, ale obaj najprawdopodobniej będą potrzebować pomocy w zrozumieniu mimiki twarzy, sygnałów niewerbalnych, nawracania, i tak dalej. Podczas gdy autystyczne wzorce mowy różnią się w zależności od osoby, osoby z autyzmem mogą:
- być głośniejsze lub ciszej niż jest to oczekiwane w kulturze
- mówić głosem bardziej płaskim lub używać innej intonacji niż zwykle
- powtarzać całe fragmenty scen z programów telewizyjnych, filmów lub filmy
- mówią o tym, co wydaje się być tematem nietypowym
- dominują w rozmowie z rozmowami na temat interesujący tylko dla siebie
- powtarzają te same rzeczy (dosłownie stwierdzając te same fakty w kółko lub używając te same zwroty w ten sam sposób w kółko, na przykład, mówiąc "to jest świetne" w odpowiedzi na każde stwierdzenie)
- zadawać pytania lub zgłaszać się jako ochotnicy do informacji o tematach, które zazwyczaj są uważane za tabu lub co najmniej czuły (np. "Czyli naprawdę jesteście jesteś zaniepokojony niedawnym rozwodem? "lub" Wczoraj poszedłem do lekarza i musiałem dać próbkę moczu. ")
- wprowadź rozmowy, gdy nie są zaproszone, i / lub zostawiaj rozmowy przed dyskusją gruszki się skończyły
- mają trudności z rozpoznaniem sarkazmu, żartów, idiomów i wyrażeń, takich jak "garnek wywołujący czajniczek", chyba że zostaną wyjaśnione
- używają języka, który wydaje się nieodpowiedni do sytuacji (zbyt formalny, zbyt nieformalny, starający się być śmieszne w poważnej sytuacji lub starające się być poważnym w głupiej sytuacji)
- zadawać pytania po prostu w celu wyrażania własnych pomysłów lub opinii (np. "Czy lubisz teleskopy? Lubię teleskopy; Mam ich trzech. Jednym z nich jest Celestron … "
- powiedz prawdę, bez świadomości tego, czy opowiadanie prawdy będzie miało negatywny wynik (" tak, ta sukienka sprawia, że wyglądasz grubo ")
- nie lub nie angażuj się w typ małego- Dyskusja, która zazwyczaj wygładza interakcje między nowymi znajomymi lub w napiętych sytuacjach (np. rozmowy o pogodzie)
Jak terapeuci mogą pomóc
Zarówno logopedzi, jak i terapeuci umiejętności społecznych pracują z dziećmi autystycznymi i dorosłymi, aby przezwyciężyć pragmatyczne opóźnienia w mówieniu. Rodzina i przyjaciele mogą również pomagać poprzez aktywne nauczanie, modelowanie i odgrywanie ról odpowiednich wzorców mowy i używania języka. W przeciwieństwie do niektórych terapii, terapia mowy i umiejętności społecznych może znacząco zmienić zarówno dzieci, jak i dorosłych.
Ulepszenia w zakresie pragmatycznych umiejętności mówienia mogą mieć ogromną pozytywną różnicę w odpowiedziach innych na osoby cierpiące na ASD. Należy jednak zauważyć, że możliwe jest "przetrenowanie" dzieci autystycznych, w szczególności do punktu, w którym ich użycie językowe jest technicznie poprawne, ale społecznie "wyłączone". Dziwne, ale prawdziwe, dziecko z autyzmem, które podaje dłoń dorosłemu, patrzy mu w oczy i mówi: "Miło cię poznać" zachowuje się, nie jak dziecko, ale jak biznesowy rówieśnik!
