1 Przynależność narkotyków: utrata 10 lat
Ustalono, że wczesne rozpoznanie i leczenie HIV może wydłużyć oczekiwaną długość życia. W rzeczywistości w badaniu Multicenter AIDS Cohort Study (MAC) stwierdzono, że osoba rozpoczynająca terapię przeciwretrowirusową (ART) w ilości CD4 powyżej 350 komórek / μl może bardzo dobrze mieć długość życia równą lub nawet większą niż u niezainfekowanych indywidualny. W Stanach Zjednoczonych oznacza to oczekiwaną długość życia wynoszącą 76 lat dla mężczyzn i 81 lat dla kobiet.
Dzisiaj ironia polega na tym, że podczas gdy ART koreluje z głębokimi zdobyczami w latach życia, codzienne nawyki i decyzje, które podejmujemy, mogą odebrać wiele – jeśli nie wszystkie – zyski. Oto 4 nawyki, które mogą skrócić żywotność nawet o 15 lat, a także kroki, jakie możesz podjąć, aby odwrócić te straty, jeśli masz HIV.
Brakujące okazjonalnie dawki leku na HIV to tylko człowiek. Powtarzanie się to zupełnie inna sprawa, wpływająca nie tylko na skuteczność twoich leków, ale na sam przebieg twojej choroby.
Podczas gdy terapie przeciwretrowirusowe są obecnie znacznie prostsze niż kiedykolwiek wcześniej – dzięki mniejszej liczbie tabletek, mniejszym efektom ubocznym i łatwiejszym schematom dawkowania – zaledwie 60 procent osób leczonych terapią jest w stanie utrzymać poziom przylegania niezbędny do całkowitego powstrzymania wirusa. Nieosiągając niewykrywalnego miana wirusa, pacjenci częściej doświadczają niepowodzenia leczenia, ponieważ stają się coraz bardziej oporni na leki przeciw HIV. W rezultacie tracą cenne możliwości leczenia, często na zawsze.
Niewydolność leczenia jest najczęściej związana ze słabą przyczepnością leku, nawet wśród osób z bardzo niską aktywnością wirusową. Badania przeprowadzone na Uniwersytecie McGill w Montrealu sugerują, że pacjenci z "prawie wykrywalnym" wiremicznym ładunkiem (tj. Pomiędzy 50 a 199 kopii / ml) mają o 400 procent większe ryzyko niepowodzenia leczenia niż ci z utrzymującą się i całkowitą supresją wirusową.
W 2015 r. Brytyjskie badanie Collaborative HIV Cohort (UK CHIC) przyjrzało się wpływowi supresji wirusowej na oczekiwaną długość życia osoby i stwierdziło, że 35-letni mężczyzna, który nie był w stanie osiągnąć niewykrywalnego obciążenia wirusem podczas terapii ART, mógł spodziewać się utraty 10 lat oczekiwanej długości życia, nawet jeśli liczba komórek CD4 przekroczyła 350 komórek / μL.
2 Wstrzykiwanie narkotyków: utrata 11 lat
Wstrzykiwanie narkotyków wiąże się nie tylko z większym ryzykiem zakażenia wirusem HIV i wirusowym zapaleniem wątroby typu C, ale może również zwiększyć prawdopodobieństwo zgonu w wyniku zakażenia związanego z AIDS, nawet wśród osób w stanie osiągnąć supresję wirusa.
Badanie przeprowadzone przez Centrum Doskonałości HIV / AIDS w Kolumbii Brytyjskiej w Vancouver zbadało średnią długość życia u 2637 nosicieli HIV przyjmujących narkotyki drogą dożylną (IDU) w wieku powyżej 20 lat, zbierając czas i przyczyny śmierci 200 uczestników, którzy mieli zmarł w ciągu siedmiu lat. Podczas gdy przedawkowanie i samobójstwa stanowiły 19 procent zgonów, HIV i infekcje towarzyszące stanowiły ogółem, co było związane z utratą nieco ponad 11 lat życia niezależnie od statusu leczenia.
Podobne badanie przeprowadzone przez Centrum Medyczne Tufts-New England obejmowało również 656 IDU w okresie pięciu lat i wywnioskowało, że większość zgonów wśród osób zakażonych HIV (66%) przypisano HIV lub związanej z nim infekcji, podczas gdy nieco więcej ponad jedna trzecia związana była bezpośrednio z nadużywaniem lub przemocą.
3 Palenie papierosów: utrata 12 lat
Palenie tytoniu, jako niezależny czynnik, ma największy wpływ na zachorowalność i śmierć osób z HIV niż jakakolwiek inna choroba związana z zakażeniem wirusem HIV lub niezwiązanym z HIV. Tym bardziej niepokojące jest to, że osoby zakażone wirusem HIV palą dwa razy częściej niż osoby niezakażone i mają tendencję do rozwoju chorób związanych z paleniem 10-15 lat wcześniej.
Badanie przeprowadzone w 2013 r. W Kopenhaskim Szpitalu Uniwersyteckim dowiodło, że palenie samo w sobie zmniejsza średnią długość życia o średnio 12 lat u osób z HIV, podwajając ryzyko wystąpienia ostrej choroby serca, podwajając ryzyko zgonu z powodu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc ( POChP) i zwiększenie ryzyka raka płuc o 1400 procent w porównaniu z populacją ogólną.
Natomiast rzucenie palenia u osób z HIV wiąże się z 65-procentowym zmniejszeniem ryzyka choroby serca po zaledwie trzech latach, a także po 50-procentowym spadku ryzyka raka płuc po zaledwie roku. D 4 Rozmowa o HIV: utrata 15 lat
Odkładanie w czasie i unikanie to dwa nawyki, na które osoba z HIV nie może sobie pozwolić, szczególnie jeśli chodzi o terapię HIV. Opóźniając leczenie przez lata, a nawet dziesięciolecia, pozwalasz wirusowi bezużytecznie zubożać twój układ odpornościowy, przesyłając twoje ciało na lata zapalenia, które może prowadzić do przedwczesnego rozwoju chorób związanych z wiekiem.
Badacze z brytyjskiego badania CHIC stwierdzili, że osoba, która opóźnia leczenie do momentu, gdy liczba jego CD4 spadnie poniżej 350 komórek / μL, może żyć 15 lat krócej niż osoba, która zaczyna przekraczać 350 komórek / μL. Z drugiej strony, rozpoczęcie leczenia w momencie rozpoznania, niezależnie od liczby CD4, nie tylko zwiększa prawdopodobieństwo normalnej długości życia, ale zmniejsza ryzyko chorób związanych z HIV i niezwiązanych z HIV o 53 procent.
