Bez względu na to, czy jest to lekarz rodzinny, endokrynolog, kręgarz czy zielarz, możesz nie uzyskiwać dokładnych informacji na temat tarczycy. Oto pięć bardzo popularnych mitów i fragmentów dezinformacji, które prawdopodobnie usłyszysz, wraz z prawdziwą historią, którą musisz znać.
1. Twoje poziomy są normalne
Po pierwsze, co oznacza "normalny". Dekadę temu społeczność medyczna postępowała według standardu, że normą jest zakres od 0,5 do 5,0 w teście hormonalnym tarczycy (TSH).
Jeśli twój TSH był poniżej .5, byłeś nadczynny / nadaktywny. Jeśli twój TSH był powyżej 5,0, byłeś niedoczynny / niedoczynny. W 2002 r. Zarówno Amerykańskie Stowarzyszenie Endokrynologów Klinicznych, jak i "Wytyczne Medycyny Laboratoryjnej w National Academy of Clinical Biochemistry" zalecały skorygowanie normalnego zakresu od .3 do 3.0. Kilka lat później zrezygnowali z tych zaleceń. Możesz mieć poziom TSH w "normalnym" zakresie odniesienia, ale jeśli znajdujesz się w górnym końcu zakresu, niektórzy lekarze nie wierzą, że jest to normalne lub zdrowe. Kiedy lekarz mówi ci, że twoje poziomy są "normalne", zapytaj, jaki "normalny zasięg" używa on do określenia tego.
2. Jeśli masz problem z tarczycą, weź jodynę lub kelp
Naturalni lekarze, którzy naprawdę nie rozumieją funkcji tarczycy, często szybko mówią ci, że "problemy z tarczycą oznaczają, że potrzebujesz jodu" lub zawierające jod zioła lub suplementy, takie jak jak kelp, bladderwack i bugleweed.
Jeśli rzeczywiście masz niedobór jodu, jod może być w stanie pomóc twojemu tarczycy. Badania wykazały, że niedobór jodu wzrasta w USA, a około 12% populacji USA to obecnie niedobór jodu, w porównaniu z mniej niż 3 procent we wczesnych latach 70. XX wieku. Dla niektórych osób niedobór jodu może być czynnikiem wpływającym na ich problemy z tarczycą.
Jednak u niektórych osób produkty zawierające jod lub jod zwiększają autoimmunologiczne problemy z tarczycą, takie jak choroba Hashimoto i Gravesa i powodują powiększenie tarczycy (wole). Zanim zaczniesz jod, rozważ pomiary stężenia jodu w moczu, aby sprawdzić, czy masz rzeczywisty niedobór i zwróć szczególną uwagę na objawy, które pojawiają się po rozpoczęciu przyjmowania jodu.
3. Masz chorobę Gravesa / nadczynność tarczycy i potrzebujesz leczenia radioaktywnym jodem (RAI)
Jeśli chodzi o autoimmunologiczną chorobę tarczycy, choroba Hashimoto, która zwykle powoduje niedoczynność tarczycy, jest znacznie częstsza niż choroba Gravesa-Basedowa, która powoduje nadczynność tarczycy. Jednak na niektórych etapach choroby Hashimoto, aw szczególności, często we wczesnych stadiach, tarczycy, która jest w procesie autoimmunologicznego uszkodzenia, może w rzeczywistości wystrzyknąć się do działania i stać się czasowo zbyt aktywnym, co powoduje nadczynność tarczycy osoby. Czasami są to tymczasowe objawy nadczynności tarczycy – lęk, kołatanie serca, szybki puls, utrata masy ciała, biegunka, bezsenność – które najpierw przynoszą pacjentowi Hashimoto pacjenta do lekarza.
Niestety, niektórzy lekarze zamawiają test TSH, widzą niski TSH, który jest charakterystyczny dla nadczynności tarczycy, i zalecają radioaktywne leczenie jodem – zwykle trwała terapia, która wyłącza tarczycę i czyni cię niedoczynnością tarczycy na całe życie.
Problem polega na tym, że w tych przypadkach nie jest to choroba Gravesa-Basedowa, a nadczynność tarczycy jest tylko tymczasowa, stan znany jako "Hashitoxicosis". W tym przypadku możesz mieć tymczasowy okres nadczynności tarczycy, ale w rzeczywistości jest to twój sposób na stanie się niedoczynnością tarczycy. W niektórych przypadkach, jeśli nadczynność tarczycy nie zagraża życiu i nie można jej kontrolować za pomocą leków, drogie leczenie promieniowaniem jest niepotrzebne
Jeśli zostaniesz poinformowany, że masz chorobę Gravesa-Basedowa lub nadczynność tarczycy i jesteś spieszony, by mieć RAI, nalegaj na badania krwi dla przeciwciał, które potwierdzają chorobę Gravesa, jak również badania obrazowania.
Chcesz, aby Twój lekarz udowodnił, że rzeczywiście posiadasz nadczynność Gravesa / nadczynność tarczycy, a nie tylko doświadczasz tymczasowej Hashitoxicosis.
4. Podstawowa temperatura ciała może zdiagnozować niedoczynność tarczycy
Oto sytuacja, w której niski poziom objawów klinicznych obniżył się do jednego uniwersalnego narzędzia diagnostycznego, które po prostu nie działa. Medycznie wiadomo, że hormony tarczycy mają bezpośredni wpływ na podstawową lub spoczynkową szybkość metabolizmu. Podczas gdy hipotermia lub obniżona temperatura ciała jest znanym i akceptowanym medycznie objawem niedoczynności tarczycy, niektórzy praktykujący uważają, że temperatura ciała jest nieomylnym narzędziem diagnostycznym. Nieżyjący już Broda Barnes, M.D. uświadomił społeczeństwu, że podstawową temperaturą ciała (BBT) jest pachy (pod pachami) jako objawem i narzędziem diagnostycznym dla niedoczynności tarczycy. Jest to metoda diagnostyczna i monitorująca wciąż stosowana przez niektórych lekarzy komplementarnych i alternatywnych.
Aby zmierzyć swój BBT, użyj specjalnego termometru BBT. Zaraz po przebudzeniu, przy minimalnym ruchu, umieść termometr pod pachą, obok skóry i pozostaw go na dziesięć minut. Nagrywaj odczyty przez trzy do pięciu kolejnych dni. Kobiety, które nadal mają okres menstruacyjny, nie powinny testować w ciągu pierwszych pięciu dni okresu, ale mogą zacząć w piątym dniu. Mężczyźni, dziewczęta i kobiety, które nie miesiączkują, mogą sprawdzić każdą porę miesiąca.
Jeśli średnia wartość BBT jest niższa niż 97,6 Fahrenheita, niektórzy praktykujący komplementarni rozważaliby diagnozę niewydolności tarczycy lub niewystarczającą wymianę hormonów tarczycy. Średnia wartość BBT między 97,8 a 98,2 uważana jest za normalną. Temperatury od 97,6 do 98,0 stopni Fahrenheita są uważane za dowód możliwej niedoczynności tarczycy, a temperatury niższe niż 97,6 stopni mogą być jeszcze bardziej wskazujące na niedoczynność tarczycy. Jednak niektórzy praktykujący uważają dowolną temperaturę poniżej 98 stopni za wskaźnik niedoczynności tarczycy.
Wykorzystanie podstawowej temperatury ciała jest jednak kontrowersyjne, a nawet ci praktycy, którzy używają testu, powinni uważać, że powinien on być częścią ogólnego podejścia, a nie polegać wyłącznie na nim.
5. Jedynym sposobem leczenia niedoczynności tarczycy jest synthroid
Prawdopodobnie jednym z najczęstszych lekarzy błędników jest to, że Synthroid jest jedyną metodą leczenia niedoczynności tarczycy. Właściwie, Synthroid jest marką leku "lewotyroksyny" – syntetycznej postaci tyroksyny hormonu tarczycy, znanej również jako T4.
Synthroid jest najlepiej sprzedającym się lekiem lewotyroksynowym, głównie ze względu na marketing. Synthroid jest jednak prawie zawsze najdroższą lewotyroksyną. Inne marki, uważane przez wielu lekarzy za równie skuteczne, a prawie zawsze tańsze, obejmują Lewoksyl i Unithroid. Niektórzy pacjenci uważają, że najlepiej reagują na jedną markę – niekoniecznie Synthroid – ze względu na sposób, w jaki marka rozpuszcza się i jest wchłaniana, lub wypełniacze i barwniki używane przez różnych producentów.
Oprócz leków lewotyroksylowych dostępna jest również liotyronina – ogólna nazwa dla hormonu T3. Nazwa marki brzmi Cytomel. Stwierdzono, że dodanie T3 do lewotyroksyny pomaga niektórym pacjentom z tarczycą łagodzić objawy skuteczniej niż lewotyroksyna (T4).
Wreszcie istnieje kategoria leków na receptę, znana jako naturalna przesuszona tarczycy. Nie należy ich mylić z dostępnymi bez recepty gruczołowymi tarczycami – nie są one takie same. Recepta naturalnie wysuszona tarczycy – podstawową marką jest tarczowa tarczyca, ale również dostępna jest Nature-throid, Thyroid WP, i generyczny stworzony przez Acellę – wykonany z wysuszonej gruczołu tarczycy świni. Obejmuje naturalne T4 i T3 oraz inne mniej znane hormony tarczycy, w tym T2, T1. Niektórzy praktycy, a zwłaszcza holistyczni, integracyjni i naturalni eksperci w dziedzinie zdrowia, uważają, że naturalna tarczycy jest optymalna dla niektórych pacjentów.
