U osób cierpiących na złe zaburzenia snu dostępnych jest wiele testów diagnostycznych, które mogą pomóc w lepszym zrozumieniu problemu. Omówmy opcje.
Nocna oksymetria
Nocna oksymetria jest jednym z najprostszych i, na ogół, najwcześniejszych badań nad snem, które można przeprowadzić. Polega ona na użyciu sondy (podobnej do clothespin), która jest noszona na palcu lub płatku ucha, która stale mierzy poziom tlenu i tętno.
Dokonuje się tego za pomocą czerwonego światła i czujnika wykrywającego zmiany w kolorze krwi, które mogą sugerować desaturację (lub utratę tlenu).
Ten test będzie zazwyczaj wykonywany w domu podczas snu. Może identyfikować osoby zagrożone nocnymi zaburzeniami oddychania. takie jak bezdech senny, i mogą być wykorzystywane do identyfikacji tych, którzy wymagają dodatkowej oceny, na przykład za pomocą polisomnogramu.
Polisomnografia (PSG)
Jest to w dużej mierze uznawany za złoty standard diagnozy zaburzeń snu. Obejmuje wizytę w centrum sypialnym, które może składać się ze specjalnie wyznaczonych pokoi w szpitalu, laboratorium snu lub nawet specjalnie wyposażonego pokoju hotelowego. Te badania snu obejmują nocleg, który jest monitorowany przez wyszkolonego technika.
Monitorowane są różne parametry fizjologiczne, podczas gdy osoba śpi, w tym EEG, EKG, oddychanie, poziomy tlenu, napięcie mięśniowe oraz ruchy gałek ocznych i kończyn.
Istnieje również nagranie wideo i audio, które zapewnia zapis nocnego snu. Testy te mogą diagnozować wiele zaburzeń snu – od bezdechu sennego po zespół niespokojnych nóg po parasomnie – a nawet mogą być przydatne w wykluczaniu innych przyczyn bezsenności.
Badanie miareczkowania
Miareczkowanie ciągłym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP) zwykle wykonuje się w tę samą noc, co diagnostyczny polisomnogram (PSG), aby zaoszczędzić czas oczekiwania, zminimalizować koszty dla pacjenta i jak najszybciej leczyć bezdech senny.
Wczesne leczenie może zmniejszyć powikłania sercowo-naczyniowe bezdechu sennego. W skrócie, technik stopniowo zwiększa ciśnienie CPAP (ciśnienie powietrza w pomieszczeniu, a nie tlenu) dostarczane przez miękką maskę do poziomu, który eliminuje większość lub wszystkie epizody ustania oddychania. Ten poziom ciśnienia CPAP zostanie przepisany w terapii domowej.
Pacjent często rozpoczyna noc pod niskim ciśnieniem z CPAP lub dwupoziomową. Gdy osoba idzie spać, będą monitorowane pod kątem zakłóceń w oddychaniu. Wszelkie hipopreny, zdarzenia bezdechowe lub chrapanie będą powodować, że technik snu zdalnie wyreguluje ciśnienie urządzenia CPAP. Ponownie, osoba będzie monitorowana pod ich wyższym ciśnieniem. Celem jest zminimalizowanie zdarzeń związanych z bezdechem i bezdechem i wyeliminowanie chrapania.
Jest to również idealne rozwiązanie dla pacjenta, któremu można nadać odpowiednią efektywność podczas leżenia na wznak (na plecach) oraz podczas snu o szybkim ruchu gałek ocznych (REM). Te dwa warunki często prowadzą do pogorszenia bezdechu sennego, więc skuteczna presja w tych warunkach byłaby najkorzystniejsza.
Często pod koniec tego badania presja może wzrosnąć jeszcze bardziej. Umożliwi to lekarzowi dokonującemu przeglądu dokonanie porównań między różnymi naciskami.
Może również ujawnić zmiany, które należy wprowadzić w zakresie nacisków, aby jak najefektywniej zarządzać bezdechem sennym osoby.
Test wielokrotnego uśpienia latencji (MSLT)
Test wielokrotnego uśpienia latencji (MSLT) jest często nazywany badaniem spoczynku. Podobnie jest w przypadku polisomnogramu (PSG) opisanego powyżej.
Badania te będą zwykle wykonywane po wstępnym badaniu PSG przez noc. Po przebudzeniu, osoba będzie miała zaplanowane drzemki w ciągu dnia. Zwykle występują one co dwie godziny.
Zasadniczo pacjent kładzie się do łóżka i pozwala mu leżeć przez 20 minut, aby zasnąć.
Technik będzie monitorował fazę snu, aw szczególności fazę snu REM. Po 20 minutach osoba zostanie przebudzona lub powiedziana, że czas na drzemkę skończył się. Następnie w dwugodzinnych odstępach proces ten powtarza się. Zazwyczaj będą one występować w okresie 10 godzin.
Testy te są przydatne do identyfikacji nadmiernej senności w ciągu dnia. Może to być obecne w wielu zaburzeniach, takich jak bezdech senny, idiopatyczna hipersomnia (nadmierna senność bez przyczyny) i narkolepsja. W szczególności wczesne wystąpienie REM w tych okresach snu może sugerować narkolepsję.
Actigraphy
Actigraphy to pomiar aktywności za pomocą małego urządzenia z zegarem na rękę. To urządzenie monitoruje ruch i może być używane do oceny cykli snu i czuwania lub rytmów okołodobowych przez dłuższy czas. Mogą być noszone przez tygodnie, a nawet miesiące.
Urządzenia pomagają określić, czy istnieją zakłócenia w cyklu snu i czuwania, ponieważ wiele z nich występuje w zaburzeniach rytmu dobowego, takich jak zespół zaawansowanej fazy snu, zespół opóźnionej fazy snu lub nawet bezsenność. Wyniki te często są skorelowane z dziennikiem snu.
Dziennik snu
Dziennik snu lub dziennik snu jest czasem przydatny do oceny zaburzeń rytmu okołodobowego lub bezsenności, szczególnie w uzupełnieniu danych aktygraficznych. Mogą one również służyć do oceny problemów ze snem wśród dzieci.
Zasadniczo są to zapisy papierowe i dokumentują sen i czuwanie przez okres kilku tygodni i miesięcy. Czasy snu i czasy budzenia są odnotowywane. Dowolne okresy bezsenności w nocy lub drzemki w ciągu dnia są również udokumentowane. Czasami może być również rejestrowane użycie kofeiny, alkoholu lub leków.
Badanie w domu
Większość osób zdaje sobie sprawę, że śpią znacznie lepiej w domu niż w centrum snu. Jest to z pewnością prawda i wielu usiłuje opracować technologie, które pozwolą na domową ocenę zaburzeń snu. Mogą one obejmować ograniczone badania, które monitorują podstawowe parametry snu, takie jak poziom tlenu, częstość akcji serca oraz ruch klatki piersiowej i brzucha za pomocą specjalnych pasków. Niektóre badania nad miareczkowaniem można prowadzić w domu za pomocą urządzenia CPAP, np. W badaniach auto-miareczkowania.
Ponadto badane są nowe technologie, które mogą prowadzić do innego monitorowania. Ogólnie rzecz biorąc, te nowe technologie są w powijakach, a dane mogą nie być wiarygodne, jak obecny złoty standard diagnozy, którym jest nocny polisomnogram wykonany w akredytowanym centrum uśpienia.
