Każdy wie o Alexander Graham Bell i jego wynalezieniu telefonu. Wiele osób nie wie, że był także głuchym pedagogiem, a jego metody (i powody stojące za tymi metodami) nadal wywołują kontrowersje w społeczności Głuchych.
Ojciec Bell, Alexander Melville Bell, był nauczycielem głuchych. Jego metoda nauczania głuchych została wymyślona "Widoczna mowa". Dziad Bell był słynnym nauczycielem elokwencji i uważany jest za wzór postaci George’a Bernarda Shawa, Prof.
Henry Higgins w Pigmalion. Młodszy Bell nauczał uczniów niesłyszących w szkołach dla osób niesłyszących (szkoła w Londynie, Boston School for Deaf Mutes, Clarke School for the Deaf oraz American Asylum for the Deaf) przy użyciu tej metody. Matka Bella była głusi / niedosłysząca i często mówił do niej, umieszczając usta blisko jej czoła, wierząc, że wibracje z jego głosu pomogą jej odróżnić mowę wyraźniej niż przy użyciu trąbki słuchowej.
Chociaż ożenił się z głuchoniemą, byłą mową, Mabel Hubbard, Bell zdecydowanie sprzeciwiał się małżeństwom mieszanym wśród osób głuchoniemych. Bell obawiał się "zanieczyszczenia" rasy ludzkiej przez propagowanie osób niesłyszących, chociaż większość głusi statystycznie urodziła się dla rodziców słyszących.
Dziedzictwo Bella
Bell zastosował swoje badania nad eugeniką do celu, jakim było zapobieganie stworzeniu rasy niesłyszących i zaprezentował swój artykuł Memoir Po powstaniu głuchej rasy ludzkiej do Narodowej Akademii Nauk w 1883 r.
Bell stwierdził: "Ci, którzy wierzą tak jak ja, że produkcja wadliwej rasy ludzi będzie wielkim nieszczęściem dla świata, dokładnie zbadają przyczyny, które doprowadzą do małżeństwa mieszanego głuchych z celem zastosowania środka zaradczego. . " W tym artykule zaproponował zmniejszenie liczby osób niesłyszących poprzez zniechęcanie do głuchoniemych do głuchoniemych małżeństw, propagowanie czytania mowy i treningu artykulacyjnego dla metody nauczania wyłącznie doustnej, usuwanie użycia głuchych nauczycieli i języka migowego z klasy .
Podjęto sugestie, aby uchwalić przepisy, które zapobiegają małżeństwom głuchoniemym lub zakazują małżeństw między rodzinami, które mają więcej niż jednego głuchoniemego członka. Jego zapobiegawcze strategie dotyczące małżeństw głuchych obejmowały usunięcie barier w komunikacji i interakcji ze światem słuchu.
Pod pewnymi względami Alexander Graham Bell zmienił sposób, w jaki postrzegamy edukację osób głuchych na lepsze. Metody doustne, desegregacja edukacji i ułatwianie komunikacji między osobami niesłyszącymi i słyszącymi są pozytywnym wynikiem. Niektórzy historycy wskazują na jego dziedzictwo tak samo jak jego wynalazki. Jednak jego przyczyny leżące u podstaw tych sugestii wynikają z ciemniejszej agendy, a jego pogląd na głuchych zapoczątkował erę postrzegania tej populacji jako mniej zdolnej i piętnowanej jako ważna metoda komunikacji i edukacji.
Edytowane przez Melissę Karp, Au.D
