Naskórek jest najbardziej zewnętrzną częścią skóry i składa się z pięciu warstw. Warstwa rogowa jest najbardziej zewnętrzną z tych pięciu warstw i w dużej mierze działa jako bariera.
Przed polem lat siedemdziesiątych warstwa rogowa była biologicznie obojętna, jak cienki plastikowy arkusz chroniący bardziej aktywne, dolne warstwy skóry. W ciągu ostatnich kilku dekad naukowcy odkryli, że biologiczna i chemiczna aktywność stratum corneum jest w rzeczywistości bardzo złożona i skomplikowana.
Zrozumienie struktury i funkcji warstwy rogowej naskórka jest niezbędne, ponieważ jest kluczem do posiadania zdrowej i atrakcyjnej skóry. Te ilustracje przeprowadzą Cię przez ważne składniki warstwy rogowej.
Corneocyte
Warstwa rogowa ma strukturę typu "cegła i zaprawa", a "cegły" w tej analogii są kompleksami białkowymi zwanymi korneocytami (patrz ilustracja). Korneocyt zbudowany jest z drobnych nitek keratyny w uporządkowanej matrycy. Keratyna może pomieścić duże ilości wody pomiędzy włóknami / nitkami. Warstwa rogowa zawiera około 12 do 16 warstw korneocytów, a każdy rdzeń gruby ma średnią grubość 1 mikrometra, w zależności od następujących czynników: wieku, anatomicznego umiejscowienia i ekspozycji na promieniowanie UV.
Ciałka blaszkowate
Ciałka blaszkowate tworzą się w keratynocytach warstwy stratosum i warstwy ziarnistej. Gdy keratynocyt dojrzewa do warstwy rogowej naskórka, enzymy degradują zewnętrzną powłokę ciałek blaszkowatych, uwalniając rodzaje lipidów zwane wolnymi kwasami tłuszczowymi i ceramidami.
Lipidy międzykomórkowe
Wolne kwasy tłuszczowe i ceramidy uwalniane z ciałek blaszkowatych łączą się ze sobą w warstwie rogowej, tworząc ciągłą warstwę lipidów. Ponieważ istnieją dwa typy lipidów, ta warstwa jest określana jako płytkowa dwuwarstwowa lipaza. Ta podwójna warstwa lipidowa odgrywa ważną rolę w zachowaniu właściwości barierowych skóry i jest analogiczna do "zaprawy" w analogii cegły i zaprawy.
Cornified Envelope
Każdy corneocyte otoczony jest powłoką białkową nazywaną kopertą komórki. Osłonka komórki składa się głównie z dwóch białek, lorycyny i mimucyny. Białka te zawierają rozległe połączenia między sobą, dzięki czemu otoczka jest najbardziej nierozpuszczalną strukturą korneocytów. Dwa podtypy otoczek komórkowych są opisane jako "sztywne" i "kruche", w oparciu o interakcję dwuwarstwowej warstwy lipidowej z otoczką komórki.
Zrogowaciałe lipidy kopert
Przylepione do otoczki komórki jest warstwą lipidów ceramidowych, które odpychają wodę. Ponieważ płytkowa dwuwarstwowa lipaza również odpycha wodę, cząsteczki wody są utrzymywane pomiędzy lipidami otoczki komórki i dwuwarstwą lipidową. Pomaga to utrzymać równowagę wodną w warstwie rogowej poprzez uwięzienie cząsteczek wody, zamiast pozwalać im wchłonąć dolne warstwy naskórka.
Corneodesmosomy
"Nity", które łączą korneocyty razem, to wyspecjalizowane struktury białkowe zwane rogowaciałami. Struktury te są również częścią "zaprawy" w analogii "cegła i zaprawa". Corneodesmosomy są głównymi strukturami, które muszą zostać zdegradowane, aby skóra mogła się pozbyć w procesie zwanym złuszczaniem.
Naturalny czynnik nawilżający (NMF)
Naturalny czynnik nawilżający (NMF) to zbiór rozpuszczalnych w wodzie związków, które występują tylko w warstwie rogowej. Te związki zawierają około 20 do 30 procent suchej masy korneocytów. Składniki NMF pochłaniają wodę z atmosfery i łączą ją z własną zawartością wody, pozwalając zewnętrznym warstwom warstwy rogowej pozostać uwodnione pomimo ekspozycji na żywioły. Ponieważ składniki NMF są rozpuszczalne w wodzie, są łatwo ługowane z komórek z kontaktem z wodą – dlatego wielokrotny kontakt z wodą powoduje, że skóra staje się bardziej sucha. Warstwa lipidowa otaczająca korneocyt pomaga uszczelnić korneocyt, aby zapobiec utracie NMF.
Proces złuszczania
Proces złuszczania lub złuszczania warstwy rogowej naskórka jest w rzeczywistości bardzo złożony i tylko części tego procesu są w pełni zrozumiałe. Wiadomo, że kilka enzymów rozkłada korneodesmosomy w określonym wzorze, ale dokładna natura tych enzymów lub sposób ich aktywacji w celu rozpoczęcia procesu eksfoliacji nie jest znany. Woda i pH odgrywają istotną rolę w aktywności tych enzymów.
