Angioidalne smugi są stanem siatkówki charakteryzującym się pęknięciami i pęknięciami w błonie Brucha, dolnej warstwy siatkówki, która pomaga nakarmić i odżywić nałożoną warstwę fotoreceptorów. Błona Brucha może gęstnieć, zwapniać i zacząć pękać. Pęknięcia pojawiają się jako grube, brązowe lub szarawe linie, które promieniują z obszaru wokół nerwu wzrokowego. Te przerwy mogą powodować procesy chorobowe podobne do zwyrodnienia plamki żółtej.
Kto jest zagrożony smugami angioidalnymi?
Mimo że smugi naczyniowo-sercowe mogą występować bez przyczyny układowej, większość przypadków wiąże się z chorobami tkanki elastycznej. Do 50 procent osób ze stwardnieniem angioidalnym ma pseudoksanthoma elasticum, chorobę Pageta lub zespół Ehlersa-Danolosa.
- Pseudoxanthoma elasticum (PXE) to choroba, w której złogi wapnia i minerałów gromadzą się w elastycznych włóknach w organizmie. Może to wpływać na skórę, oczy, układ sercowo-naczyniowy i układ żołądkowo-jelitowy. Elastyczne włókna są składnikiem tkanki łącznej, która zapewnia elastyczność i siłę w naszym ciele.
- Choroba Pageta jest schorzeniem charakteryzującym się deformacją kości, która jest spowodowana przerwaniem procesu regeneracji kości, a kości zaczynają być wymieniane szybciej niż normalnie. Kości mogą stać się powiększone i słabe.
- Zespół Ehlersa-Danlosa jest rzadkim zaburzeniem genetycznym, które wpływa na kolagen w naszym ciele. Ludzie z Ehlers-Danlos mogą mieć kilka różnych problemów z oczami, w tym: keratokonus, wysoka krótkowzroczność, odwarstwienie siatkówki, dyslokacja soczewki i smugi angioidalne.
Dlaczego smugi angioidalne powodują utratę wzroku?
Gdy w dolnych warstwach siatkówki pojawiają się pęknięcia, warstwy nie mogą już właściwie odżywiać komórek fotoreceptorów. Powoduje to wyciek płynu i brak tlenu. Sieci neowaskularne naczyniówki (drobna siatka naczyń krwionośnych i tkanka włóknista) rozpoczynają swoją formę.
Sieci te mogą powodować więcej krwotoków i blizn w plamce. Ta formacja jest podobna do tej, która czasami występuje przy zwyrodnieniu plamki żółtej. Może wystąpić znaczna utrata wzroku.
Leczenie
Niestety, nie da się usunąć smugi angioidalne. Coroczne badania wzroku powinny być wykonywane przez okulistę lub okulistę ogólnego w celu sprawdzenia rozwoju sieci neowaskularnych i innych powiązanych objawów. Jeśli wystąpią, zostaniesz skierowany do specjalisty od siatkówki w celu leczenia, co może wiązać się z użyciem lasera do zatrzymania progresji. Chirurgiczne usunięcie sieci neowaskularnych jest również wyborem leczenia, a także terapii fotodynamicznej. Czasami sieci neovascular wyciek płynów lub krwi. W tym przypadku stosuje się nowe leki zwane przeciwciałami śródbłonkowymi śródbłonka, które wykazały ogromny sukces. Inni pacjenci mogą być leczeni lekami przeciw czynnikowi naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu (VEGF) i również wykazali pozytywne wyniki. Leki te są wstrzykiwane bezpośrednio do oka. Podczas gdy te nowsze leki działają dobrze, często muszą być wstrzykiwane wielokrotnie, ponieważ neowaskularyzacja często powraca u pacjentów ze stwardnieniem naczyń krwionośnych.
Co powinieneś wiedzieć o smugach angioidalnych
Osoby z naczyniami angioidalnymi mają kruche oko, co powoduje większe ryzyko pęknięcia naczyniówki i krwotoku podsiatkówkowego, jeśli ulegną one urazowi oka.
Dlatego ochrona oczu jest koniecznością. Soczewki poliwęglanowe powinny być zalecane, ponieważ są najbardziej odpornymi na uderzenia materiałami z soczewek. Podczas uprawiania sportów kontaktowych należy nosić specjalne okulary ochronne.
