Antycypacyjny smutek jest powszechną reakcją żałoby wśród ludzi, którzy stoją w obliczu ostatecznej śmierci bliskiej osoby. Jednak, mimo że większość ludzi zna smutek, który pojawia się po śmierci (konwencjonalny żal), ten rodzaj smutku, który pojawia się przed nie często mówi się o śmierci. Z tego powodu niektórzy ludzie uważają, że społecznie nie do przyjęcia jest wyrażanie głębokiego żalu i bólu, którego doświadczają, i otrzymania wsparcia, którego potrzebują. Co to jest przewidujący żal, jakie objawy można się spodziewać i jak najlepiej radzić sobie w tym trudnym czasie?
W skrócie, ten artykuł jest skierowany bardziej do kogoś, kto cierpi z powodu zbliżającej się utraty bliskiej osoby, ale cierpienie przygotowawcze odczuwa także osoba umierająca. Mamy nadzieję, że ten artykuł na temat radzenia sobie z przewidywanym żalem będzie pomocny zarówno dla tych, którzy umierają, jak i dla tych, którzy cierpią z powodu bliskiej śmierci bliskiej osoby.
Co to jest żałoba?
Antycypacyjny żal definiuje się jako smutek, który pojawia się przed śmiercią (lub inną wielką stratą) w przeciwieństwie do smutku po śmierci (zwykły smutek). Zamiast samej śmierci, ten rodzaj smutku obejmuje wiele strat, takich jak utrata towarzysza, zmiana ról w rodzinie, strach przed zmianami finansowymi i utrata marzeń o tym, co może być. Smutek nie pojawia się w izolacji, a często doświadczenie żalu może ujawnić wspomnienia innych epizodów żalu w przeszłości.
Antycypacyjny smutek może być podobny do smutku po śmierci, ale jest też wyjątkowy pod wieloma względami. Smutek przed śmiercią często wiąże się z większym gniewem, większą utratą kontroli emocjonalnej i nietypowymi reakcjami żałoby. Może się to wiązać z trudnym miejscem – miejscem "pomiędzy", w którym umiera bliscy.
Jedna kobieta zauważyła, że czuje się tak mieszana w sobie, ponieważ czuła, że nie udaje jej się znaleźć tej delikatnej równowagi między utrzymaniem nadziei i puszczeniem.
Nie wszyscy odczuwają przewidujący żal i nie jest to dobre ani złe. Niektórzy ludzie odczuwają bardzo mały żal, gdy osoba bliscy umiera, aw rzeczywistości okazuje się, że nie pozwalają sobie na żal, ponieważ może to być interpretowane jako odrzucenie nadziei. Jednak dla niektórych ludzi żal przed rzeczywistą stratą jest jeszcze poważniejszy. Badanie szwedzkich kobiet, które straciły męża, wykazało, że 40% kobiet uznało fazę poprzedzającą stratę za bardziej stresującą niż na etapie straty.
Czy pomaga później żałować?
Smutek przed śmiercią nie zastąpi później żalu i niekoniecznie skróci proces żałoby po śmierci. Nie ma ustalonej ilości żałoby, którą osoba doświadcza z powodu utraty bliskiej osoby. I nawet jeśli zdrowie twojego ukochanego przez długi czas się pogarsza, nic nie może naprawdę przygotować cię do rzeczywistej śmierci.
Mimo, że przewidujący żal nie jest substytutem ani nawet początkiem rozpaczy, pogrążenie się w żałobie przed śmiercią daje możliwość zamknięcia, że ludzie, którzy tracą najbliższych, nigdy nie mają.
Cel
Dla tych, którzy umierają, przewidujący żal daje możliwość osobistego rozwoju pod koniec życia, sposób na znalezienie sensu i zamknięcia. Dla rodzin okres ten jest również okazją do znalezienia zamknięcia, pogodzenia różnic oraz udzielenia i udzielenia przebaczenia. Dla obu jest to szansa, aby się pożegnać. W noc śmierci mojej babki leżałem z nią w łóżku. Odwróciła się do mnie i powiedziała: "będziemy za sobą tęsknić" i przytuliła mnie. To był prezent na pożegnanie.
Otrzymujemy e-maile często pytające o to, jak czujemy się z członkiem rodziny, który odwiedza umierającego ukochanego. Komentarze, które słyszymy, brzmią: "Chcę zapamiętać ukochaną osobę tak, jak przed rakiem" lub "Nie sądzę, abym poradził sobie z bólem odwiedzin". Ale wyczekujący żal w tym otoczeniu może być uzdrowieniem.
Jedno z badań wykazało, że przewidujący żal u kobiet, których mężowie umierają na raka, pomógł im znaleźć sens w ich sytuacji przed śmiercią męża.
Chociaż przewidujący smutek niekoniecznie ułatwia proces żałoby, w niektórych przypadkach może wydawać się, że śmierć wydaje się bardziej naturalna. Ciężko jest pozwolić naszym bliskim. Widzenie ich, gdy są słabi, słabi i zmęczeni, sprawia, że łatwiej jest powiedzieć: "w porządku, możesz przejść do następnego miejsca".
Objawy
Uczucia towarzyszące oczekiwanemu smutkowi są podobne do tych, które pojawiają się po utracie, ale czasami mogą nawet bardziej przypominać kolejkę górską. Niektóre dni mogą być naprawdę trudne. Inne dni mogą wcale nie odczuwać smutku. Wymienione są niektóre typowe emocje związane z przewidywanym żalem. Mimo to, pamiętaj, że wszyscy mają inne żal.
Smutek i płaczliwość:
- Smutek i łzy mają tendencję do szybkiego wzrostu i często, gdy najmniej się tego spodziewasz. Nawet małe rzeczy, takie jak reklama telewizyjna, mogą być nagłym i bolesnym przypomnieniem, że umarł twój ukochany; prawie tak, jakby po raz pierwszy zdałeś sobie sprawę z nadchodzącej straty. Strach:
- Uczucia strachu są powszechne i obejmują nie tylko strach przed śmiercią, ale także strach przed wszystkimi zmianami, które będą wiązały się z utratą ukochanej osoby.Drażliwość i złość:
- Możesz doświadczyć złości, ale może to również być trudne w radzeniu sobie z gniewem umierającego kochanego.Samotność:
- Poczucie intensywnej samotności często doświadczają bliscy krewni opiekujący się kimś umierającym na raka. W przeciwieństwie do smutku po stracie, uczucia izolacji mogą wywoływać wrażenie, że nie jest akceptowalne społecznie wyrażanie przewidującego żalu.Chęć porozmawiania:
- Samotność może wywołać silne pragnienie porozmawiania z kimś – kimkolwiek – kto może zrozumieć, jak się czujesz i słuchasz bez osądu. Jeśli nie masz bezpiecznego miejsca na wyrażenie swojego żalu, emocje te mogą prowadzić do społecznego wycofania lub emocjonalnego drętwienia, aby chronić ból w twoim sercu.Niepokój:
- Kiedy opiekujesz się bliską osobą, która umiera, przez cały czas żyjesz w stanie podwyższonego niepokoju. Z kolei lęk może powodować fizyczne objawy, takie jak drżenie, kołatanie serca i drżenie.Poczucie winy:
- Dla niektórych osób czas przed śmiercią ukochanej osoby może być czasem wielkiej winy – szczególnie, gdy twoja ukochana cierpi. W tym samym czasie, kiedy pragniesz, aby twój ukochany był wolny od bólu (a więc i umarł), obawiasz się, że śmierć rzeczywiście nastąpi. Możesz również doświadczać poczucia winy, winy, którą będziesz mógł kontynuować, podczas gdy inna osoba nie będzie tego robić.Intensywna troska o umierającą osobę:
- Możesz być bardzo zaniepokojony ukochaną osobą, a ta troska może dotyczyć spraw emocjonalnych, fizycznych lub duchowych.Próba śmierci:
- Może się okazać, że wyobrażasz sobie, jak to będzie, gdy twój ukochany zniknie. Lub jeśli umierasz, wizualizując, jak twoi bliscy będą trwać po twojej śmierci. Wiele osób czuje się winnych z powodu tych myśli, ale są one bardzo normalne i są częścią akceptacji nieuchronności śmierci.Problemy fizyczne:
- Problemy fizyczne, takie jak problemy ze snem i problemy z pamięcią. Dowiedz się więcej na temat fizycznej straty żałoby.Obawy przed utratą, współczuciem i troską o dzieci:
- Jedno z badań wykazało, że obawy o to, co się wydarzy i jak będą pod opieką, były bardzo silne u dzieci, które stoją w obliczu śmierci rodzica lub dziadka.Podczas, gdy słyszałeś o etapach żałoby i czterech zadaniach żałoby, ważne jest, aby pamiętać, że większość ludzi nie wykonuje tych czynności jeden po drugim i okazuje się, że pewnego ranka obudziło się, że zaakceptowało to, co się stało i odzyskałem. Zamiast tego, każdy z tych etapów może być obecny w tym samym czasie i może się okazać, że ponownie doświadczasz tych samych uczuć szokowania, zadawania pytań lub rozpaczy. Jak wspomniano powyżej, nie ma właściwego sposobu odczuwania lub zasmucania.
Leczenie i doradztwo
Antycypacyjny smutek jest normalnym procesem w kontinuum żalu. Ale w niektórych przypadkach ten smutek może być tak intensywny, że przeszkadza w radzeniu sobie. Często zdarza się, że ludzie rozwijają depresję w obliczu wszystkich strat związanych z żalem i może być trudno odróżnić smutek od depresji.
Poszukaj pomocy u specjalisty zdrowia psychicznego, jeśli masz trudności z radzeniem sobie. Powinieneś się dowiedzieć, czy nie masz pewności, czy radzisz sobie z "normalnym" żalem, czy raczej z "skomplikowanym" żalem.
Radzenie sobie
